Μάρω Γλυκοφρύδηνα αγαπάμε τον εαυτό μας,
τους άλλους ανθρώπους
και τον κόσμο γύρω μας.
Αναφέρομαι στην αποδοχή και στην αγάπη
της ποικιλότητας και του πνευματικού πλούτου
που υπάρχει στον κόσμο μας.
Αυτή η αγάπη φίλοι μου δεν είναι περιορισμένη
σε οποιονδήποτε στενό κύκλο,
όπως είναι η οικογένεια, οι φίλοι, οι συγγενείς ...
Αντίθετα, είναι μια αγάπη που αγκαλιάζει όλους
τους ανθρώπους και όλα τα πλάσματα στον κόσμο μας,
σίγουρα όχι όπως αγαπάμε την οικογένεια μας,
αλλά δεν είμαστε και τελείως αδιάφοροι
για αρνητικά συμβάντα που πλήττουν
τους συνανθρώπους μας...
Η Συμπαντική αγάπη είναι η αναγνώριση της κοινότητας
που μας περιβάλλει και την προθυμία
να αλληλοστηριζόμαστε και να συνεργαζόμαστε
για να δημιουργήσουμε έναν πιο δίκαιο,
ειρηνικό και αειφόρο κόσμο.
Αγαπώντας τον εαυτό μας και νοιάζοντας
ανθρώπους στον κόσμο μας με συμπαντική αγάπη
μόνο τότε μπορούμε να χτίσουμε έναν κόσμο
που βασίζεται στην αγάπη,
την συμπόνια και την αλληλεγγύη...
Υ.Γ) Στην Α΄ προς Κορινθίους Επιστολή του [Κεφ. ΙΓ΄, 1-8]
Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ
και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω,
γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον...
