Ένας άντρας είχε σκαρφαλώσει επάνω σε μια συκιά και έγερνε τα κλαδιά προς το μέρος του για να κόβει τα ώριμα φρούτα, τα οποία έβαζε στο στόμα του και τα μασούσε με τα σκληρά του δόντια. Η καστανιά που το είδε αυτό, κούνησε τα κλαδιά της και αναφώνησε με ένα θορυβώδες θρόισμα: «Αχ! Συκιά! Πόσο λιγότερο προστατευμένη από τη φύση είσαι σε σχέση με μένα. Για δες πώς τα αγαπημένα μου παιδιά είναι παραταγμένα το ένα κοντά στο άλλο, στη σειρά.
