Γεώργιος Κοτζιάς (1918 – 1977)
Ο Γεώργιος Κοτζιάς υπήρξε διακεκριμένος Έλληνας ερευνητής και κλινικός ιατρός, με σπουδαίο έργο στις ΗΠΑ. Το όνομά του συνδέθηκε με σημαντικές ανακαλύψεις στον τομέα της νευροφυσιολογίας. Το 1969 τιμήθηκε με το αμερικανικό βραβείο «Άλμπερτ Λάσκερ», το αμερικανικό ισοδύναμο του Νόμπελ Ιατρικής.
Γεννήθηκε στα Χανιά στις 16 Ιουνίου 1918 και ήταν γιος του δημοσιογράφου, διαφημιστή και πολιτικού, Κώστα Κοτζιά (1892-1951), ηγετικού στελέχους της δικτατορίας Μεταξά και δημάρχου Αθηναίων κατά περιόδους.
Ο Γεώργιος Κοτζιάς άρχισε τις ιατρικές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και τις ολοκλήρωσε στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ των ΗΠΑ, όπου είχε καταφύγει μαζί με τον πατέρα του κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Στη νέα του πατρίδα, τον βοήθησε σημαντικά ο Γεώργιος Παπανικολάου, ήδη διάσημος ιατρός και ερευνητής εκείνα τα χρόνια.
Μετά την αποφοίτησή του ειδικεύτηκε στην παθολογία, τη φαρμακολογία και τη νευρολογία και στη συνέχεια εργάστηκε σε διάφορα ερευνητικά κέντρα των ΗΠΑ. Ασχολήθηκε διαδοχικά με τον ρόλο της παθολογίας των νεφρών στην υπέρταση, με την έρευνα της σημασίας ιχνοστοιχείων όπως είναι ο ψευδάργυρος και το μαγγάνιο στον μεταβολισμό του νευρικού συστήματος και τελικά με τη μελέτη του φυσιολογικού ρόλου της L-3,4-διυδροξυφαινυλαλανίνης (L-ντόπα), μιας κατεχολαμίνης, η εφαρμογή της οποίας στη θεραπευτική χάρισε στον Κοτζιά παγκόσμια φήμη.
H χρησιμοποίησή της L-ντόπα στη θεραπεία της νόσου του Πάρκινσον όχι μόνο βοήθησε σημαντικό αριθμό ασθενών που έπασχαν από την ανίατη αυτή νόσο, αλλά δημιούργησε και νέα πειραματικά πρότυπα στον τομέα της νευροφυσιολογίας, που η εφαρμογή τους έχει ήδη επεκταθεί με επιτυχία σε διάφορες άλλες ντοπαμηνεργικές θεραπευτικές ουσίες.
Αργότερα και προς το τέλος της ζωής του έστρεψε στις έρευνές του στην καταπολέμηση του καρκίνου. Η τελευταία του εργασία που ανακοινώθηκε στην Αμερικανική Ακαδημία Επιστημών και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Science», αναφέρεται, ύστερα από πειράματα σε ποντικούς, στην ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ του εγκεφάλου και των καρκινικών κυττάρων, στοιχείο που εκτιμήθηκε ότι ανοίγει νέους ορίζοντες στις αντιλήψεις περί καρκίνου.
Για το πρωτοποριακό επιστημονικό έργο του ο Γεώργιος Κοτζιάς τιμήθηκε με πλήθος διεθνών επιστημονικών διακρίσεων, από τις οποίες ξεχωρίζει το βραβείο «Άλμπερτ Λάσκερ». Διετέλεσε ταυτόχρονα και διαδοχικά καθηγητής στις ιατρικές σχολές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, του Μάουντ Σαϊνάι, του Πανεπιστημίου Κορνέλ και του Πανεπιστημίου Ροκφέλερ.
Το 1971 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και τον Μάιο του 1976 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά την τελευταία του επίσκεψη στην Αθήνα τον Ιανουάριο του 1977, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Τσάτσος, του απένειμε τα διάσημα του Ανώτερου Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος.
Ο Γεώργιος Κοτζιάς άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης, στις 13 Ιουνίου 1977, καταβεβλημένος από τον καρκίνο, από τον οποίο έπασχε τα τελευταία χρόνια. Ήταν παντρεμένος με Ελληνίδα και απέκτησε ένα γιο, τον Κώστα Κοτζιά.
© SanSimera.gr
