Αμερικανός βιοχημικός και συγγραφέας, ένας από τους πιο πετυχημένους και πολυγραφότατους συγγραφείς έργων επιστημονικής φαντασίας και βιβλίων εκλαϊκευμένης επιστήμης. Έγραψε περισσότερα από 500 βιβλία και πάνω από 90.000 γράμματα και κάρτες. Ο Ισαάκ Ασίμοφ, μαζί με τον Άρθουρ Κλαρκ και τον Ρόμπερτ Χαινλάιν συγκροτούν την τριάδα των κορυφαίων αμερικανών συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας.
Ο Ισαάκ Ασίμοφ γεννήθηκε στο Πετροβίτσι της περιφέρειας Σμολένσκ της τότε Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Ρωσίας από γονείς εβραϊκής καταγωγής. Η ημερομηνία γέννησής του ποικίλλει, ελλείψει αρχείων, από τις 14 Οκτωβρίου 1919 έως τις 2 Ιανουαρίου 1920. Ο ίδιος γιόρταζε τα γενέθλιά του στις 2 Ιανουαρίου. Μετανάστευσε με την οικογένειά του σε ηλικία 3 ετών στις ΗΠΑ και μεγάλωσε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης.
Στην νέα τους πατρίδα οι γονείς του άνοιξαν ένα ψιλακατζίδικο, που πουλούσε μεταξύ άλλων εφημερίδες και περιοδικά. Μια μέρα έπεσε στα χέρια του νεαρού Ισαάκ ένα περιοδικό με ιστορίες επιστημονικής φαντασίας, που τον γοήτευσαν και αποτέλεσαν την απαρχή της ενασχόλησή του με την επιστημονική φαντασία Στην εφηβεία του άρχισε να γράφει δικές του ιστορίες και γρήγορα άρχισε να τις δημοσιεύει σε παρόμοια περιοδικά. Η καριέρα του ως ψιλικατζή που τον προόριζαν οι γονείς του είχε λήξει, προτού καλά καλά ξεκινήσει.
Το 1939 αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης με πτυχίο χημείας και το 1947 πήρε το διδακτορικό του. Στη συνέχεια έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, με το οποίο δεν διέκοψε ποτέ τη συνεργασία του. Τα χρόνια των σπουδών του συνέχισε δεν διέκοψε την επαφή του με την επιστημονική φαντασία και συνέχισε να δημοσιεύει ιστορίες σε περιοδικά του είδους.
Κατά την διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου στρατεύτηκε και υπηρέτησε ως χημικός στα ναυπηγεία του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού. Ολοκλήρωσε την θητεία στον Στρατό και αφυπηρέτησε με τον βαθμό του δεκανέα τον Ιούλιο του 1946.
Στις 19 Ιανουαρίου 1950 εξέδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας με τον τίτλο «Pebble in the Sky» («Βότσαλο στον Ουρανό»). Η τριλογία του Foundation (Θεμέλιο) / Foundation and Empire (Θεμέλιο και Αυτοκρατορία) / Second Foundation (Δεύτερο Θεμέλιο), που εκδόθηκε από το 1951 έως το 1953, τιμήθηκε με το βραβείο Hugo (Χιούγκο), το κορυφαίο βραβείο για την λογοτεχνία της επιστημονικής φαντασίας. Το έργο αυτό συμπληρώθηκε το 1982 με το Foundation’s Edge (Η Άκρη του Θεμέλιου).
Άλλα μυθιστορήματα και συλλογές ιστοριών του Ασίμοφ είναι τα «I, Robot» («Εγώ, το Ρομπότ», 1950), «The Stars like Dust» («Τα κονιορτοποιημένα αστέρια», 1951), «The Currents of Space» («Τα ρεύματα του διαστήματος», 1952), «The Caves of Steel» («Σπηλιές από ατσάλι», 1954), «The Naked Sun» (Ο γυμνός Ήλιος, 1957), και «Earth is Room Enough» («Η Γη έχει αρκετό χώρο», 1957).
Στον Ασίμοφ πιστώνεται ο όρος «robotics» (ρομποτική), που πρωτοχρησιμοποίησε το 1941 στο διήγημά του «Liar!». Στο βιβλίο του «Εγώ, το Ρομπότ» διατύπωσε τους τρεις παρακάτω θεμελιώδεις νόμους της ρομποτικής:
1.Ένα ρομπότ δεν μπορεί να τραυματίσει ή μέσω της αδράνειας του να βλάψει ένα ανθρώπινο πλάσμα.
2.Ένα ρομπότ πρέπει να υπακούει στις εντολές που δίνονται από τους ανθρώπους, εκτός και αν αυτό έρχεται σε αντίθεση με τον πρώτο νόμο.
3.Ένα ρομπότ πρέπει να προστατεύει την ίδια του την ύπαρξη, εκτός και αν αυτό έρχεται σε αντίθεση με τον πρώτο ή το δεύτερο νόμο.
Ο Ασίμοφ πρωτοχρησιμοποίησε και τον όρο «psychohistory» («ψυχο-ιστορία»), που είναι ένας συνδυασμός μαθηματικών, ιστορίας, ψυχολογίας και κοινωνιολογίας.
Ανάμεσα στα βιβλία του σχετικά με διάφορα επιστημονικά θέματα που είναι γραμμένα με σαφήνεια και χιούμορ περιλαμβάνονται και τα: «The Chemicals of Life» («Οι χημικές ενώσεις της ζωής», 1954), «Inside the Atom» («Μέσα στο άτομο», 1956), «The World of Nitrogen» («Ο κόσμος του αζώτου», 1958), «Life and energy» («Ζωή κι ενέργεια«», 1962), «The Human Brain» («Ο ανθρώπινος εγκέφαλος», 1964), «The Neutrino» («Το νετρίνο«, 1966) , «Science, Numbers and I» («Η επιστήμη, οι αριθμοί κι εγώ», 1968) και το ογκώδες «Asimov’s Chronology of the world ( «Το Χρονικό του Κόσμου: Η ιστορία του κόσμου από την Μεγάλη Έκρηξη ως την Σύγχρονη Εποχή», 1991)
Ο Ισαάκ Ασίμοφ πέθανε στις 6 Απριλίου 1992, σε ηλικία 72 ετών. Νυμφεύτηκε δύο φορές και από τον πρώτο γάμο του απέκτησε δύο παιδιά.
Χρόνια αργότερα αποκαλύφθηκε ότι ο Ασίμοφ είχε προσβληθεί από AIDS, από μολυσμένο αίμα που του είχε χορηγηθεί κατά την διάρκεια εγχείρισης τριπλού μπάι-πας το 1983.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/2200
© SanSimera.gr
