Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ υπήρξε μία από τις πιο σημαντικές Ελληνίδες συγγραφείς, που αφιερώθηκε στην ποίηση.
Η Κατερίνα Αγγελάκη – Ρουκ γεννήθηκε στην Αθήνα τον Φεβρουάριο του 1939 με γονείς το Γιάννη Αγγελάκη και την Ελένη Σταμάτη. Ήταν πνευματική κόρη του Νίκου Καζαντζάκη, που διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον πατέρα της, ενώ το πρώτο της ποίημα με τίτλο “Μοναξιά” κυκλοφόρησε, όταν αυτή ήταν ακόμη μόλις 17 ετών.
Αυτό έγινε μετά από παρότρυνση του Νίκου Καζαντζάκη και έκτοτε, άνοιξε ο δρόμος για την ενασχόληση της με την ποίηση και τη μετάφραση. Η ίδια σπούδασε ξένες γλώσσες στην Αθήνα, τη Γαλλία και την Ελβετία, εργάστηκε ως διπλωματούχος μεταφράστρια-διερμηνέας, ενώ ασχολήθηκε ευρέως με τη μετάφραση λογοτεχνικών έργων.
Το 2014 συμμετείχε στην ταινία Μητριαρχία, ενώ έφυγε από τη ζωή στις 21 Ιανουαρίου 2020 αφήνοντας το χώρο των γραμμάτων αρκετά φτωχότερο.
Ακολουθεί το ποίημά της με τίτλο “Το τελευταίο φως”.
Εκεί που βυθίστηκα για να σε βρω
έχει χαθεί πια το ον
κι άλαλος ο προφήτης της καρδιάς μου.
Είσαι σε μια μορφή απόλυτη
απρόσιτη και στη ζωή την ίδια,
μια άσπρη κηλίδα είσαι
λίγο θολό νερό.
Θέλω να φθείρω
το τελευταίο μου φως
εκεί που τίποτα
δεν σταματάει το μάτι:
ούτε χελιδόνι θέλω στον ορίζοντα
καμιά αυταπάτη.
Θα ΄χει πεθάνει η καρδιά μου
κι ακόμα θα ζω
θα προσβλέπω στη φύση
και θα σε λέω καλοκαίρι
χωρίς μνήμη πια
θα σε λέω ανθό, ώσπου
ο μύθος να τραβήξει
πίσω μου την κουρτίνα:
απέναντι ο άσπρος τοίχος
όλα τελειωμένα και λευκά
κι εγώ μια πατημένη κατσαρίδα
Πηγή: https://www.neolaia.gr/
