Ο επικεφαλής του οικονομικού γραφείου του πρωθυπουργού Αλέξης Πατέλης τα είπε έξω από τα δόντια: Το διδακτορικό δεν αποτελεί τυπικό και ουσιαστικό προσόν για πρόσληψη αφού μαρτυρά ραθυμία ή και τεμπελιά. Διαβάζεις και γράφεις, αφοσιώνεσαι στην έρευνα, χάνεσαι στη βιβλιογραφία και ασκείσαι στη μεθοδολογία, αντί να πιάσεις το πηλοφόρι και το μυστρί.
Ο ίδιος ως εργοδότης θα απέρριπτε τον διδάκτορα και θα στρεφόταν σε άλλους εργαζόμενους, που δεν θα είχαν επιδόσεις στην επιστήμη και τη διανόηση. Θα είχαν άλλου είδους δεξιότητες, ενδεχομένως σωματική ρώμη και αντοχή.
Ο ίδιος βέβαια είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στα Οικονομικά από το αμερικανικό Πανεπιστήμιο Princeton, όπου ολοκλήρωσε τη διατριβή του με επιβλέποντα καθηγητή τον πρώην διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ, Ben Bernanke.
Και μάλλον το γεμάτο περγαμηνές βιογραφικό του τον βοήθησε στη σταδιοδρομία του και συνέτεινε ώστε να γίνει σύμβουλος πρωθυπουργού.
Αλλά ο κ. Α. Πατέλης προφανώς δεν μιλούσε για τον εαυτό του και τους ανθρώπους της τάξης του. Μιλούσε για τους άλλους, για τους κάτω, γι' αυτούς που θα κάνουν τις δουλειές που δεν θέλουν οι πάνω, για τους δεύτερους, για τους ψυκτικούς από το Περιστέρι στους οποίους είχε αναφερθεί με εγκαρδιότητα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όταν θέλησε να δείξει το ενδιαφέρον του για την απασχόληση και την τεχνική εκπαίδευση.
Άλλοι θα δίνουν οδηγίες και άλλοι θα κάνουν τη δουλειά. Οι λίγοι θα διευθύνουν και οι πολλοί θα παράγουν. Οι άριστοι θα μοιράζουν καθήκοντα και θα κανονίζουν τις αμοιβές για όσους δεν έχουν τις δικές τους σπουδές και το δικό τους δομημένο (Κυρανάκης) βιογραφικό.
Πιστεύουν σε έναν κόσμο με βαθιές διαχωριστικές γραμμές, με άγριες ανισότητες, με αφεντικά και υποτελείς που βρίσκονται σε διαρκή πάλη. Θέλουν δουλειές για όλους αλλά τις καλές δουλειές για την παρέα τους. Ευημερία και ανάπτυξη για τη χώρα αρκεί η μερίδα του λέοντος να ανήκει στην ελίτ στην οποία ανήκουν.
Δεν υπάρχει κάτι που δεν ξέραμε. Δεξιά σημαίνει αυτό: Προστασία των συμφερόντων μια κλειστής ομάδας προνομιούχων. Αυτό ήταν πάντα και αυτό είναι σήμερα. Μόνο που ο κόσμος αλλάζει τόσο βίαια που ακόμη και στη μητρόπολη του καπιταλισμού, την Αμερική, ο νεοφιλελευθερισμός υποχωρεί και ο Κέυνς δικαιώνεται: Περισσότερο κράτος, περισσότερα στους περισσότερους, περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη για να μην καταρρεύσει το σύστημα μέσα στις αντιφάσεις του.
Στη δική μας χώρα, το μήνυμα των καιρών αργεί να γίνει κατανοητό από το κέντρο της εξουσίας. Αδυνατούν να εγκαταλείψουν τον παλιό κόσμο και να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες.
Ο Αλέξης Πατέλης κορνιζάρει το δικό του διδακτορικό και πετάει στα σκουπίδια τα διδακτορικά των άλλων. Γι' αυτό έγινε σύμβουλος του Κυρ. Μητσοτάκη. Γι αυτό που είναι και γι αυτό που είναι οι δυο τους μαζί.
Πηγή: https://tvxs.gr/
