Από Κατερίνα Ευαγγέλου - Κίσσα
Άρμεγα
Ανατολές γλυκόπιοτες αχτίδες
για να συνθέσω την ωραιότερη μελωδία του κόσμου
Μα τις έσβηνε ο Νοέμβρης που φυσούσε από το λόφο.
Έκλεινα
Το σύμπαν στις χούφτες μου
ευτυχισμένη για να κάνω το ”ταξίδι του Οδυσσέα”
Μα αστρόσκονη έρεε μέσα από τα δάχτυλά μου.
Έκλεβα
Το κόκκινο της καρδιάς των φύλλων
για να βάψω το άτονο της αγάπης σου
Μα αιμάτινη βαφή έσταζε το βλέμμα σου.
Απόψε
Κλείνω τα μάτια κι ακούω τη μουσική
Γιορτάζει η αγάπη σε μια ματιά, σε ένα χαμόγελο
Απόψε και το πιο ψεύτικο ακούγεται όμορφο
Σε μια φωνή, σε μια ομολογία.
Απόψε το όνειρο ξάσπρισε
κι έπεσε ν’ αποκοιμηθεί.
Πηγή: https://www.logografis.gr/
