Τρίτη 11 Μαΐου 2021

Η ΤΕΧΝΗ ΜΙΑΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣ!

Από: Αννα Λαζου

Κατά τη διάρκεια της ζωής είναι πολλές οι φόρες όπου οι άνθρωποι βρίσκονται στην ανάγκη μιας αγκαλιάς. Χρειάζονται απεγνωσμένα μια αγκαλιά. Όχι λόγια. Όχι συμβουλές. Όχι ερωτήσεις. Απλώς, μια σφικτή αγκαλιά.

Η τέχνη μιας αγκαλιάς

Από την αρχή μέχρι το τέλος της ζωής μας θα περάσουμε από πολλές αγκαλιές. Το αγκάλιασμα είναι μια φυσική αναγνώριση της παρουσίας ενός άλλου με σκοπό την έκφραση της αγάπης, της τρυφερότητας και της αποδοχής. Αγκαλιάζουμε κάποιον όταν τον βλέπουμε για να τον χαιρετήσουμε, ειδικά αν έχουμε να τον δούμε καιρό η κίνηση αυτή έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Αγκαλιάζουμε κάποιον όταν τον αποχωριζόμαστε. Αγκαλιάζουμε κάποιον και σε μια τρίτη περίπτωση η οποία αντιπροσωπεύει την αγάπη μας πέρα από τα λόγια. Σίγουρα, θα βρούμε και άλλες περιπτώσεις όπου όλοι χρειαστήκαμε μια αγκαλιά, πόσο μάλλον όταν οι ημέρες μας ήταν μαύρες και νιώθαμε θλίψη. Η ανάγκη μια αγκαλιάς στη φάση αυτή μπορεί να παρομοιαστεί και με ένα ναρκωτικό όπου θέλει όσο τίποτε άλλο ο άνθρωπος εκείνη τη στιγμή. Αναζητά μια αγκαλιά για να αισθανθεί πως με ένα μαγικό τρόπο μέσα στα χέρια του άλλου, όλα τα σπασμένα κομμάτια του ενώνονται ξανά. Η αγκαλιά καθ’ αυτόν τον τρόπο γίνεται η «λύση» του προβλήματος, γίνεται η «θεραπεία» της υγείας μας.

Πώς επηρεάζει μια αγκαλιά την υγεία

Είναι κοινώς αποδεδειγμένο πως διάφοροι επιστήμονες έχουν οδηγηθεί μέσα από έρευνες στο συμπέρασμα ότι μια αγκαλιά επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την υγεία ενός ατόμου. Συγχρόνως και στο σωματικό επίπεδο αλλά και στο ψυχικό. Μελέτες αναλύουν περαιτέρω τα οφέλη του αγκαλιάσματος. Αναφέρουν πως μπορεί να μειώσει το άγχος, να βοηθήσει ανοσοποιητικό σύστημα, να βελτιώσει τη διάθεση, να μειώσει ακόμη και τους καρδιακούς παλμούς και την αρτηριακή πίεση. Μια παρατεταμένη αγκαλιά για πάνω από είκοσι δευτερόλεπτα έχει ακόμη περισσότερα οφέλη. Αγκαλιάζοντας ένα πρόσωπο το οποίο αγαπάς για πάνω από είκοσι δευτερόλεπτα «κερδίζεις» το κλειδί για την ανακούφιση του άγχους, της εξάντλησης και του στρες. Επειδή ο ψυχολογικός πόνος έρχεται σε επεξεργασία στις ίδιες περιοχές του εγκεφάλου με το σωματικό, οι ενδορφίνες που απελευθερώνονται κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας αγκαλιάς μειώνουν τον ψυχολογικό μας πόνο. Γι’ αυτό και η αγκαλιά είναι εξίσου το κλειδί της παρηγοριάς όταν κάποιος κλαίει.

Όταν οι αγκαλιές βγήκαν από τη ζωή μας

Από τη στιγμή που ο COVID-19 μπήκε στη ζωή μας, το πρώτο πράγμα που βγήκε απ’ αυτή ήταν οι αγκαλιές και τα αγγίγματα. Θα αγκαλιαστούμε επομένως ξανά; Θα υπάρχει φόβος πίσω από μια αγκαλιά ή ένα άγγιγμα; Πράγματι, οι καιροί είναι δύσκολοι και δεν μπορούμε να πούμε ακόμη πολλά για το πώς θα εξελιχθούν όμως βρισκόμαστε σε πολύ καλό δρόμο και για να είμαι ειλικρινής, είμαι αισιόδοξη πως σίγουρα θα αγκαλιαστούμε ξανά και σύντομα μάλιστα. Η πανδημία άλλαξε τη ζωή μας σε πολλούς τομείς μα δεν μπορεί τίποτα να αλλάξει την αγάπη, την ανάγκη για μια αγκαλιά και το συναίσθημα. Ο ιός μας έδειξε πώς να μείνουμε «σε επαφή» μεταξύ μας με άλλους τρόπους αλλά και πώς δεν μπορούμε να επιβιώσουμε χωρίς την υγεία μας. Εμείς όμως του δείχνουμε πόσο πιο έξυπνοι είμαστε καταπολεμώντας τον αλλά και πώς δεν μπορούμε να επιβιώσουμε χωρίς τη σωματική επαφή. Γι’ αυτό γίνονται όλα. Για να δούμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα ξανά. Να τα σφίξουμε μες τις αγκαλιές μας. Να ανταλλάξουμε ακόμη ένα φιλί, ακόμη ένα ζούληγμα, ακόμη ένα άγγιγμα, ακόμη μια αγκαλιά. Όλα όσα χάσαμε εξαιτίας του. Μα δε θα χάσουμε ποτέ την τέχνη μιας αγκαλιάς και την αξία της για τη ζωή μας.
Μέσα μας, όπως διαβάσατε, υπάρχουν ορμόνες φτιαγμένες για αγάπη. Όλοι μας είμαστε φτιαγμένοι για τρυφερότητα, για αγάπη, για αγκαλιές. Γι’ αυτό συνεπώς… μπορεί να μη γίνεται να δώσουμε αυτήν την αγκαλιά σήμερα, αλλά στο αύριο που θα έρθει η αγκαλιά που χάσαμε θα έχει άλλη αξία, ακόμα μεγαλύτερη. Κι αυτό, επειδή η αγκαλιά είναι το πιο όμορφο είδος επικοινωνίας το οποίο επιτρέπει στο άλλο άτομο να γνωρίζει χωρίς αμφιβολία πως σημαίνει πολλά για εσένα.

Λίγα λόγια για τον συντάκτη
Σύμφωνα με όσα σημαίνει η φάση της Σελήνης την ημέρα που γεννήθηκα, από πολύ μικρή έχω την ισχυρή επιθυμία να βοηθάω τους άλλους αλλά και την ελπίδα ότι θα συμβάλλω στο να γίνει ο κόσμος αυτός καλύτερος με τον οποιονδήποτε τρόπο. Έτσι εξηγείται που αγαπώ τόσο το φεγγάρι, διαβάζω βιβλία συνέχεια, γράφω διάφορες ιστορίες και κείμενα ζωής. Πιθανώς και γι’ αυτό να οδηγήθηκα εδώ, για να γράψω το κάτι παραπάνω αυτήν τη φορά και ποιος ξέρει πού θα με βγάλει μετά η ζωή…

Πηγή: https://www.maxmag.gr/