Μετά το περιστατικό με την πτήση της Ryanair από την Αθήνα στο Βίλνιους, ο κάθε Ευρωπαίος πολίτης αναρωτιέται όχι μόνο για την ασφάλεια των πτήσεων αλλά και για το αν επιτέλους μπορεί να υπάρξουν πραγματικές συνέπειες εναντίον εκείνων των αυταρχικών καθεστώτων που παραβιάζουν κάθε έννοια του διεθνούς δικαίου. Όχι δηλώσεις που καταδικάζουν αυταρχικά καθεστώτα αλλά συνέπειες σφοδρές που να τα αποτρέπουν να προβαίνουν σε παρόμοιες ενέργειες.
Μετά το απίστευτο περιστατικό που συνέβη στους αιθέρες της Λευκορωσίας, ενός ασιατικού αυταρχικού καθεστώτος που δεν έχει σχέση με την δημοκρατία και τις αξίες που διέπουν τον σύγχρονο κόσμο, δεν υπάρχουν πλέον ασφαλείς πτήσεις και φαίνεται να μην μπορεί να τις εγγυηθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Δηλαδή, δεν θα μπορεί πλέον απρόσκοπτα να περάσει τράνζιτ από τον εναέριο χώρο της Τουρκίας ένας γκιουλενιστής, για παράδειγμα, δίχως τον κίνδυνο, το αυταρχικό καθέτως της Άγκυρας να προσγειώσει το αεροπλάνο υπό την απειλή μαχητικών αεροσκαφών. Άρα, ποιος πολίτης του κόσμου μπορεί πλέον να ταξιδεύει δίχως τον κίνδυνο της κρατικής αεροπειρατείας-τρομοκρατίας; Ποιος πολίτης αυτού του κόσμου θα μπορεί να αισθάνεται ασφαλής όταν περνά από τον εναέριο χώρο ενός παρανοϊκού δικτάτορα τον όποιον δεν ελέγχει κανείς;
Ο δυτικός κόσμος των δικαιωμάτων και των ελευθεριών γίνεται αντικείμενο βαθύτατης παρεξήγησης και παρερμηνείας από αυταρχικές αντιδημοκρατικές χώρες-μπανανίες. Κάποιοι ηγέτες αντιλαμβάνονται καθώς φαίνεται την δημοκρατία ως ένα αδύναμο καθεστώς το οποίο μπορούν να εκβιάσουν ανά πάσα στιγμή, παραβιάζοντας στοιχειώδεις κανόνες διεθνούς δικαίου, δίχως τον φόβο κάποιας συνέπειας.
Πριν να είναι αργά, η ΕΕ και όλος ο υπόλοιπος πολιτισμένος δυτικός κόσμος πρέπει να αναθεωρήσει πολλές αντιλήψεις σχετικά με τη λειτουργία και την εφαρμογή της δημοκρατίας. Τα αυταρχικά καθεστώτα και οι τρομοκράτες πρέπει να αντιλαμβάνονται την δημοκρατία δια της ισχύος της και όχι δια της -παρεξηγήσιμης- ανεκτικότητάς της.
Για να μπορέσει να υπερασπίσει τις αξίες της, η ΕΕ πρέπει να αποφασίσει να απαντά με ισχύ αντί των αυστηρών καταδικαστικών δηλώσεων.
Κανείς πλέον δεν αντιλαμβάνεται τι ακριβώς συμβαίνει όταν ανέχονται την Τουρκία του Ερντογάν να κάνει λόγο για κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών από το Ισραήλ, όταν αυτή η χώρα έχει εισβάλει στην Κύπρο, στη Συρία, στη Λιβύη, στην Αρμενία και χρόνια τώρα, σφαγιάζει τους Κούρδους δίχως να συναινεί στην ίδρυση του δικού τους κράτους (μιλάμε για έναν λαό 50 εκατομμυρίων!)…
Και η Γερμανία, η Ισπανία, η Ολλανδία προτείνουν μια κατευναστική πολιτική και διάλογο… Δηλαδή, πότε θα ανησυχήσουμε; Όταν θα …καταλάβουν τον Πύργο του Άιφελ ή όταν θα εισβάλουν στην Όπερα της Βιέννης για να παρακολουθήσουν την «Απαγωγή από το Σεράι»;
Ήδη, ο ισλαμοφασισμός είναι διάσπαρτος στην ανεκτική Ευρώπη με τις αξίες και τις αρχές που διέπουν τα συνάγματά της ενώ κατά καιρούς σφάζονται στο γόνατο άπιστοι δυτικοί πολίτες μπροστά στις οικίες τους, στις δουλειές τους, μέσα στις πόλεις τους -και κάποιοι αναρωτιούνται στοχαστικά γιατί σε διάφορες χώρες σαρώνει η ακροδεξιά…
Με την έξαρση του ρώσικου αυταρχισμού που δηλητηριάζει μπροστά στη βιτρίνα της παγκόσμιας κοινής γνώμης τους πολιτικούς αντιπάλους του Πούτιν, με τον απερίγραπτο Ασιάτη φύλαρχο Λουκασένκο ο οποίος ανενόχλητος στέλνει μαχητικά αεροσκάφη εναντίον επιβατικών αεροσκαφών ή με τον Τούρκο σουλτάνο Ερντογάν και ένα σωρό παρανοϊκούς δικτάτορες, ο κόσμος δεν νιώθει πλέον ασφαλής όπως στις παλιές καλές εποχές του Ψυχρού Πολέμου όπου όλα ήταν χωρισμένα με σοφία και τάξη…
Πηγή: https://www.topontiki.gr/
