Ένα από τα πιο εκθαμβωτικά μέρη της ορεινής Κορινθίας που προκαλεί πρωτόγνωρο δέος σε κάθε επισκέπτη είναι η τοποθεσία των λεγόμενων «Κορινθιακών Μετεώρων» κοντά στον οικισμό της Κάτω Ταρσού Φενεού.
Καμία σχέση βέβαια με τα αυθεντικά Μετέωρα, ωστόσο και σε αυτή την περίπτωση πρόκειται για ένα επιβλητικό βραχώδη σχηματισμό με εντελώς κάθετες και σχεδόν λείες πλευρές. Το μέσο ύψος είναι γύρω στα 40-45 μέτρα και εκτεινεται σε συνολικό μήκος 800 μέτρων, πλησίον της οριογραμμής των νομών Αχαΐας και Κορινθίας.
Δύο από τις πολλές ρηγματώσεις των απόκρυμνων καταπτώσεων διαμορφώνονται σε σπηλαιώσεις κοιλότητες η μία εκ των οποίων έχει αποκτήσει θρησκευτική ιδιοσυγκρασία αφού εκεί είναι χτισμένη η ιδιότυπη Ιερά Μονή της Παναγίας του Βράχου.
Ο Αργύρης Σταματιάδης πετά πάνω από τα «Μετέωρα της Πελοποννήσου» δίνοντας μια πανοραμική άποψη του άγριου αλλά και επιβλητικού συνάμα τοπίου. Δείτε το βίντεο του droneas.gr.
Η Παναγία του Βράχου
Η Παναγία του Βράχου βρίσκεται 2 χιλιόμετρα μακριά από τον ήσυχο οικισμό του Κάτω Ταρσού, στη βορειοανατολική πλευρά της Λεκάνης του Φενεού και φθάνεις εκεί από έναν ήπιο χωματόδρομο.
Αυτή η συστάδα κάθετων βράχων ορθώνεται επιβλητικά σαν ένα θεόρατο τείχος προκαλώντας δέος στον επισκέπτη. Εκεί, σε μια βαθιά ρωγμή της πέτρας, βρίσκεται ένα εκκλησάκι αφιερωμένο στην Παναγία του Βράχου. Πρόκειται για ένα παμπάλαιο ασκηταριό όπου ο επάνω όροφος χρησιμοποιούταν ως αποθήκη τροφίμων και την περίοδο της Τουρκοκρατίας αλλά και ως καταφύγιο των κατοίκων της περιοχής. Σύμφωνα με την παράδοση φημολογείται πως λειτούργησε εκεί κρυφό σχολειό.
Η πρόσβαση πραγματοποιείται με πέτρινη σκάλα, ενώ υπάρχουν τρεις θολωτοί χώροι και αγίασμα. Ο χώρος είναι πάντα ανοιχτός.
Σύμφωνα με την παράδοση το ξωκλήσι αυτό είναι αποτέλεσμα τάματος κάποιας Ταρσιανής γυναίκας που σύμφωνα με τοπικό θρύλο σώθηκε με τη βοήθεια της Παναγίας μαζί με το παιδί της από βέβαιο θάνατο κατά την άλωση της Ταρσού το 1458 από τον Μωάμεθ Β’. Υστερα από αυτό το συμβάν και προς εκδήλωση της ευγνωμοσύνης της, η γυναίκα τοποθέτησε μερικές εικόνες στην σχισμή του βράχου, σηματοδοτώντας ουσιαστικά τη δημιουργία του ναού ο οποίος μέχρι σήμερα κοσμείται από αξιόλογες τοιχογραφίες, οι οποίες χρονολογούνται στα 150 έτη και είναι έργα του αγιογράφου Ασημάκη Σκαλτζά.
Ο Christos Doumanis κατέγραψε στα τέλη του περασμένου Σεπτέμβρη το ιδιόμορφο αυτό ξωκλήσι και το τοπίο που το περιβάλλει. Δείτε το στο παρακάτω βίντεο.
Πηγή: https://www.anagnostis.org/
