- Γράφει ο Ιωάννης Καραπανάγος
Έχει αποδειχθεί ότι τίποτα δεν μπορεί να αντισταθεί στην φθορά του χρόνου και ειδικότερα οι μηχανές που θεωρούνται ανθρώπινες δημιουργίες και έχουν ημερομηνία λήξης.
΄Εχουν περάσει 45 χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία του αυτοκινήτου του αείμνηστου πατέρα μου, εκπαιδευτικού, Βασιλείου Καραπανάγου. Παρά τη φροντίδα και την επιμελημένη συντήρησή του, από τον μηχανικό αυτοκινήτων Χαράλαμπο Γκίκα, ήρθε η ώρα της γενικής επισκευής.
Για τέσσερις μήνες παρέμεινε στο συνεργείο. Αυτό το χρονικό διάστημα, τόσο ο ίδιος όσο και η κόρη του Βασιλική Γκίκα, κατέβαλαν, κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε να βρεθούν τα ανταλλακτικά, λόγω παλαιότητας.
Με επιμονή, υπομονή, μεράκι αλλά και δεκάδες τηλεφωνήματα, εκ μέρους του Χαράλαμπου, οι όποιες αντικειμενικές δυσκολίες ξεπεράστηκαν και το αυτοκίνητο παραδόθηκε, εκ νέου, σε κυκλοφορία, για να συνεχίσει το ταξίδι του στον χρόνο, λειτουργώντας σαν ''ραπτομηχανή'', όπως ο ίδιος μου είπε χαρακτηριστικά, κατά την παραλαβή του αυτοκινήτου, αλλά και περιποιημένο εσωτερικά.
Ευχαριστώ, τόσο τον Χαράλαμπο όσο και τη Βασιλική, για το εντυπωσιακό αποτέλεσμα και τους εύχομαι καλή συνέχεια στο έργο τους.
