ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

«Δεν είναι δάσος, που να προσφέρει ξύλο παρόμοιο».

Το Ξύλο αυτό δεν είναι διόλου ύλη απαθής.

Έχει ψυχή και δείχνει τη κάθε τόσο.

Ενώ κατάξερο είναι και κομμένο, όμως ανθεί

και μέσα του μυκάται και αναβράζει χυμός σεβάσμιος.

Δε θα ξετάξω το γιατί έφερε Λύτρωση το Ξύλο ετούτο.

Ούδε ποια Λύτρωση. Ψυχή μου, θέλω μόνο να ευλογήσεις

την ουσία του Ξύλου, οπόθε αχτινοβόλησε του κόσμου η λάμψη.

Και την ευγένεια που του εδόθη ένα πρωί, όταν ποτίστη

μέχρι του βάθους των φλεβών του από αίμα εξαγοραστικό

και ζωογόνο. Ποιο βάρος φορτώθηκε! Ποιον πόνο

φορτώθηκε! Όλου του κόσμου! Του καθηλώθησαν

όλοι οι δρυμοί της αγωνίας. Χαίρε, Σταυρέ, που μ’ όλα,

μονάχη ελπίδα εσύ αποβαίνεις στις ερημώσεις.»

«Περί του Ξύλου» Τάκης Παπατσώνης (απόσπασμα)