Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να προσαρμόσουν τις προσεγγίσεις τους, μεταξύ άλλων μέσω προληπτικών διαπραγματεύσεων με την κυβέρνηση Τραμπ
© The Financial Times Limited 2024. All rights reserved.FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd. Not to be redistributed, copied or modified in any way. ot.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation
Η παγκόσμια οικονομία το 2025 διαμορφώνεται σε κάτι κάθε άλλο από συνηθισμένο. Η ήδη κλονισμένη εμπιστοσύνη σε μια προοπτική σταθερής ανάπτυξης και χαμηλότερου πληθωρισμού έχει δώσει τη θέση της στην πρόβλεψη για ένα ιδιαίτερα ευρύ φάσμα πιθανών συνεπειών.
Το ερώτημα δεν είναι αν οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να υπερτερούν των περισσότερων άλλων χωρών. Θα αφορά περισσότερο τα επίπεδα απόκλισης στην ανάπτυξη και τον πληθωρισμό και τον βαθμό διαταραχών στην παγκόσμια οικονομική και χρηματοπιστωτική αρχιτεκτονική. Οι επιπτώσεις εκτείνονται πολύ πέρα από τη βραχυπρόθεσμη οικονομική ευημερία.
Επί του παρόντος, βλέπουμε έναν μάλλον ασυνήθιστο συνδυασμό οικονομικής «εξαιρετικότητας» των ΗΠΑ και βαθύτερων ρωγμών στην κυριαρχούμενη από τη Δύση παγκόσμια αρχιτεκτονική που έχει εξυπηρετήσει καλά τις ΗΠΑ. Είναι ένα ασταθές μείγμα που, εκτροχιασμένο από τις αυξανόμενες εσωτερικές του αντιφάσεις, θα οδηγήσει σε πολύ μεγαλύτερο παγκόσμιο κατακερματισμό στο εμπόριο, την τεχνολογία και τα συστήματα πληρωμών, μαζί με βραδύτερη ανάπτυξη και υψηλότερο πληθωρισμό στις ΗΠΑ και αλλού.
Εναλλακτικά, εάν ληφθούν έγκαιρα μέτρα πολιτικής, ο κόσμος θα μπορούσε να σταθεροποιηθεί με μια μορφή «παγκοσμιοποίησης lite» με διαπραγμάτευση μεταξύ χωρών και όχι κατακερματισμού. Αυτό θα μπορούσε να επιτρέψει στην ανάπτυξη να αναπτύξει βαθύτερες ρίζες, να σταθεροποιήσει τη σταθερότητα των τιμών και να αντιμετωπίσει συστημικές δυσλειτουργίες.
Ήδη, η παγκόσμια οικονομία εισέρχεται στο 2025 με σημαντική ανάπτυξη και αποκλίσεις στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Τον περασμένο μήνα, το ΔΝΤ βελτίωσε τον ρυθμό ανάπτυξής του το 2024 για τις ΗΠΑ στο 2,8%, ένα επίπεδο που είναι πιθανό να ανέβει ξανά. Στην Ευρωζώνη, η ανάπτυξη μειώνεται μόλις στο 0,8% και στον αναδυόμενο κόσμο, οι οικονομίες επιβραδύνονται με την Κίνα να αγωνίζεται να πραγματοποιήσει την ήδη μειωμένη πρόβλεψή της του 4,8%. Ακόμη και η Ινδία, η πρωταγωνίστρια, μπορεί να δει την προβλεπόμενη ανάπτυξη κατά 7% να τίθεται εν αμφιβόλω. Εν τω μεταξύ, ο δείκτης S&P 500 έχει σημειώσει άνοδο 27% από την αρχή του έτους, ξεπερνώντας σημαντικά τις αγορές στην Ευρώπη, την Κίνα και την Ινδία.
Λίγα υπάρχουν στο μέτωπο της πολιτικής που να καταδεικνύουν μια αλλαγή σε αυτή τη διεθνή εικόνα. Η χάραξη οικονομικής πολιτικής της Γαλλίας και της Γερμανίας παρεμποδίζεται από σημαντική πολιτική αβεβαιότητα. Εν μέσω ορισμένων ανησυχιών ότι η Κίνα αντιμετωπίζει μια βαθύτερη ιαπωνοποίηση της οικονομίας της , το Πεκίνο αγωνίζεται να συμβιβάσει τον επαναπροσανατολισμό της αναπτυξιακής του στρατηγικής με τις βραχυπρόθεσμες πιέσεις για παλαιού τύπου μέτρα τόνωσης.
Ταυτόχρονα, το «τελευταίο μίλι» της δουλειάς των μεγάλων κεντρικών τραπεζών για την επίτευξη χαμηλού και σταθερού πληθωρισμού αποδεικνύεται δύσκολο, καθώς υπονομεύεται από τον δισταγμό να αποφύγουν αποφασιστικά τον αντιδραστικό τρόπο υπερβολικής εξάρτησης από τα δεδομένα στον καθορισμό της πολιτικής τους. Η έλλειψη στρατηγικής, στραμμένης προς το μέλλον προσέγγισης οδήγησε την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, ειδικότερα, σε μια σειρά από αντιφάσεις που τροφοδοτούν την αστάθεια της αγοράς ομολόγων. Με την απουσία αξιόπιστων μελλοντικών πολιτικών κατευθυντήριων γραμμών, υπάρχει τώρα μια αυξανόμενη συζήτηση για το εάν η Fed θα πρέπει να συνεχίσει να μειώνει τα επιτόκια, ή να σταματήσει τον Δεκέμβριο — πόσο μάλλον τι θα ακολουθήσει μετά.
Όλα αυτά είναι πριν από τις αλλαγές που έρχονται με τη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ. Είναι ιδιαίτερα περίπλοκα για να τα αναλύσουν οι επενδυτές καθώς οι πιθανές αλλαγές στο εμπόριο, τη μετανάστευση και τις δημοσιονομικές πολιτικές των ΗΠΑ αλληλεπιδρούν με μια σειρά απαντήσεων στην εταιρική τιμολόγηση, την ελαστικότητα ζήτησης και προσφοράς, τη θεωρία παιγνίων και την πολιτεία.
Υπάρχει επίσης ένα ερώτημα για το πώς η οικονομική πίεση θα ωθήσει τις κοσμικές αλλαγές – ιδιαίτερα τη διαφοροποίηση των διεθνών αποθεματικών μακριά από το δολάριο και το αυξανόμενο ενδιαφέρον για εναλλακτικά συστήματα πληρωμών χωρίς δολάρια. Αυτό είναι η πηγή της προειδοποίησης του Σαββατοκύριακου του Τραμπ προς τις οικονομίες Brics για το δολάριο. «Απαιτούμε μια δέσμευση από αυτές τις χώρες ότι δεν θα δημιουργήσουν ένα νέο νόμισμα BRICS, ούτε θα υποστηρίξουν οποιοδήποτε άλλο νόμισμα για να αντικαταστήσει το πανίσχυρο δολάριο ΗΠΑ, αλλιώς θα αντιμετωπίσουν 100% δασμούς και θα πρέπει να περιμένουν να αποχαιρετήσουν τις πωλήσεις τους στην υπέροχη αμερικανική Οικονομία», έγραψε ο Τραμπ.
Τα ερωτήματα σχετικά με μια τόσο αβέβαιη προοπτική μπορούν να απαντηθούν άνετα μόνο εάν έχετε εμπιστοσύνη στην ικανότητα των υπευθύνων χάραξης πολιτικής να κατανοήσουν αυτές τις ασυνήθιστες δυναμικές και να προσαρμοστούν ανάλογα, μεταξύ άλλων μέσω εύλογων προληπτικών διαπραγματεύσεων με την επερχόμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ, σύμφωνα με μακροπρόθεσμες ευθυγραμμίσεις και κοινά συμφέροντα. Αυτό είναι εφικτό για τις περισσότερες χώρες με αξιοσημείωτη εξαίρεση την Κίνα.
Όσο περισσότερο καθυστερούν, τόσο μεγαλύτερα είναι τα εμπόδια στους υπάρχοντες μοχλούς ανάπτυξης και χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και τόσο πιο δύσκολο θα είναι να απελευθερωθούν συναρπαστικοί κινητήρες μελλοντικής ευημερίας, όπως οι ανακαλύψεις στην τεχνητή νοημοσύνη και τις βιοεπιστήμες. Η πολιτική ηγεσία, η ευελιξία των πολιτικών και οι λογικοί συμβιβασμοί μπορούν να δημιουργήσουν μια πορεία προς μια πιο φωτεινή μεσοπρόθεσμη προοπτική.
Ο συγγραφέας είναι πρόεδρος του Queens’ College του Cambridge και σύμβουλος των Allianz και Gramercy
Πηγή: https://www.ot.gr/2024/12/04/partners/financial-times/mia-eksairetiki-pagkosmia-oikonomia-tha-apaitisei-eksairetiki-eyeliksia/
