ΓΙΩΡΓΟΣ Σ. ΜΠΟΥΡΔΑΡΑΣ
Είναι απογοητευτικό, αλλά και ιδιαιτέρως ανησυχητικό: Κάθε που στο επίκεντρο των συζητήσεων, ειδικά εντός του Κοινοβουλίου, τίθενται ζητήματα μείζονος σημασίας όπως είναι τα εθνικά ή γενικότερου κοινωνικού ενδιαφέροντος όπως οι δημόσιες συναθροίσεις, είτε αφορούν το πλαίσιο λειτουργίας των λαϊκών αγορών, ως και την κύρωση μιας συμφωνίας για πολιτιστικά θέματα με κράτος της Ασίας, αναδεικνύονται το στοιχείο της πόλωσης και ο ακραία διχαστικός λόγος. Η Ιστορία διδάσκει ότι όταν διαμορφώνεται τέτοιο κλίμα, ακολουθούν εξαιρετικά επώδυνες για όλους και, κυρίως, για την κοινωνία εξελίξεις.
Η παγκόσμια κατάσταση στους καιρούς μας και το –εντός συνόρων– πρόσφατο παρελθόν της σφοδρής κοινωνικοοικονομικής κρίσης θα περίμενε κάποιος ότι θα λειτουργούσαν διδακτικά και θα κινητοποιούσαν τις δυνάμεις της δημιουργίας, της προόδου, της αλληλεγγύης, της συνεργασίας. Με άλλα λόγια, ότι επιτέλους θα έμπαινε φραγμός σε όσα προκαλούν βαθιές πληγές στο συλλογικό μας σώμα.
Είναι απογοητευτική και ιδιαιτέρως ανησυχητική η εικόνα που μεταδίδεται εξ αφορμής της κοινοβουλευτικής διαδικασίας για το σχετικό με τις δημόσιες συναθροίσεις νομοσχέδιο. Όχι μόνο επειδή κυριαρχούν σε αυτές οι διαρκώς επαναλαμβανόμενες καταγγελίες περί «χούντας» – κάτι που αν μη τι άλλο «ξεπλένει» την άθλια δικτατορία, αφού όσα συνέβησαν τότε, ανάμεσα στο 1967 και το 1974, παρομοιάζονται στη συνείδηση των μικρότερων ηλικιών με τα διαδραματιζόμενα στη σημερινή εποχή της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Είναι και που μέσα σε αυτή τη δηλητηριασμένα αδιέξοδη κατάσταση χάνονται και οι όποιες ιδέες θα μπορούσαν να αποδειχθούν, αξιοποιούμενες, ως βάση για την επίλυση των πραγματικών προβλημάτων. Ποιος δεν γνωρίζει το φαινόμενο των «γνωστών-αγνώστων» που άλλοτε εκμεταλλευόμενοι τις μαζικές διαδηλώσεις, άλλοτε πρωταγωνιστώντας σε φαντασιώσεις αυτοσχέδιων ολιγόωρων «επαναστάσεων», καταστρέφουν περιουσίες, ή και ευθύνονται ως και για δολοφονικές πράξεις, όπως συνέβη στη MARFIN;
Βουλευτής της αντιπολίτευσης, μέσα στο γενικευμένο και στεγνό ουσίας θόρυβο της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, είπε αντλώντας έμπνευση από την εξιχνίαση πρόσφατου περιστατικού επίθεσης με βιτριόλι: «Το θέμα είναι πώς θα γίνουν πιο αποτελεσματικά τα συστήματα επιτήρησης και σύλληψης των ενόχων. Το θέμα είναι, και το ερώτημα είναι, γιατί οι υπεύθυνοι δεν συλλαμβάνονται. Είναι αόρατοι οι ταραξίες; Δεν τους γνωρίζει η αστυνομία; Τότε πώς, για παράδειγμα, σε ένα περιστατικό πρόσφατο με το βιτριόλι τα συστήματα επιτήρησης λειτούργησαν μια χαρά και έγινε η απαιτούμενη σύλληψη;», ειπώθηκε χαρακτηριστικά.
Μια κατ’ αρχάς λογικοφανής σκέψη, η οποία μοιάζει εν δυνάμει ότι θα μπορούσε να αποδειχθεί και αποτελεσματική, έμεινε ως χθες εκτός συζήτησης.
Οι πρωταγωνιστές αλλά και οι κομπάρσοι της δημόσιας σκηνής δείχνουν και πάλι να προτιμούν φθαρμένα σενάρια, που εξυπηρετούν την αίσθηση εξασφάλισης ρόλων σε έργα επιβεβαίωσης της όποιας συγκυριακής εξουσίας.
Πηγή: https://www.kathimerini.gr
