Posted by Το κόσκινο
Έρχεται μέσ’ απ’ την καλοκαιρινή μπόρα
κατηφορίζοντας λόφους από δαφνώνες
ένα δάσος από καστανιές τα μαλλιά της
φορτωμένα με τα φύλλα της κουμαριάς
και τις υγρές ανεμώνες.
Δε φιλώ το αφράτο καστανόχωμα των πελμάτων της
δεν αγκαλιάζω τους κορμούς των δέντρων
στη δόξα της έλευσής της δεν πλησιάζω γυμνός
όπως το χορτάρι.
Κρατώντας ένα μάτσο από λουλούδια ψεύτικα
ένα μπουκέτο plastic flowers
φορώντας ένα πλαστικό χαμόγελο
μέσα στο κατανυχτικό μεσοκαλόκαιρο
στέκομαι άφωνος στο πέρασμά της.
*Αναδημοσίευση από το http://demispoetry.wordpress.com/2015/10/01/όμορφο-καλοκαίρι-ιι/
Πηγή: https://tokoskino.me/
