Επιμέλεια: Ελένη Σοφού.jpg)
«Ξέρεις, εκείνη την πέτρα που τη βάζεις µπροστά σου και οδύρεσαι για όλες τις συµφορές σου, όλα τα βάσανά σου, όλους τους πόνους και τις δυσκολίες σου, της εµπιστεύεσαι όλα όσα έχεις στην καρδιά και δεν τολµάς να τα αποκαλύψεις στους άλλους... Της µιλάς, της µιλάς… Και η πέτρα σε ακούει, ρουφάει τις λέξεις σου, τα µυστικά σου. Μέχρι που µια ωραία µέρα σπάει. Γίνεται θρύψαλα. Και εκείνη τη µέρα, λυτρώνεσαι απ' όλα τα βάσανά σου, απ' όλους τους καηµούς σου... Αυτή η πέτρα είναι η σενγκέ σαµπούρ, η πέτρα της υποµονής».
Αυτή η ιστορία γράφτηκε στη μνήμη της Ν.Α. Αφγανής ποιήτριας που δολοφονήθηκε άγρια από τον άντρα της και αφιερώνεται στη Μ. Ντ.
«Η πέτρα της υπομονής» του Αφγανού συγγραφέα Ατίκ Ραχίμι, είναι ένα αντιπολεμικό δράμα με επίκεντρο τη γυναίκα. Ένα μοναδικό, αλληγορικό και υπέροχο βιβλίο, που τιμήθηκε µε το κορυφαίο γαλλικό βραβείο Goncourt, (2008) και μεταφράστηκε σε περισσότερες από 25 γλώσσες. Στη χώρα μας το γνωρίσαμε από τις εκδόσεις Ψυχογιός (2009) σε μετάφραση Ασπασίας Σιγάλα. Το 2010 σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη παρουσιάστηκε στο θέατρο Πέτρα. Το 2012 από τον ίδιο τον συγγραφέα έγινε μια συγκλονιστική ταινία. Προτάθηκε για το ξενόγλωσσο Όσκαρ 2013 και έκανε πανελλήνια πρεμιέρα στο τμήμα «Ανοιχτοί Ορίζοντες» του 53ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Το βιβλίο μας μεταφέρει σε μια βομβαρδισμένη πόλη του Αφγανιστάν. Μια νεαρή γυναίκα κάθεται δίπλα στον τραυματισμένο άντρα της που ψυχορραγεί. Καθώς οι στρατιώτες στους γύρω δρόμους σκοτώνουν και λεηλατούν, του εξομολογείται όσα δεν έχει τολμήσει να πει μέχρι τώρα. Ο συγγραφέας, γράφει με ένα πολύ λιτό και ουσιαστικό τρόπο. Στο βιβλίο, δεν υπάρχουν όμορφες εικόνες, χρώματα και περιγραφές. Δεν υπάρχει δράση και διάλογος. Πρόκειται για έναν αποκαλυπτικό μονόλογο μιας νεαρής γυναίκας που συγκινεί τον αναγνώστη. Μιλά αυθόρμητα και με κάθε ειλικρίνεια, κάτι το οποίο δεν θα έκανε αν ο άντρας της μπορούσε να την ακούσει. Η νεαρή γυναίκα καταθέτει την ψυχή της, τα όνειρά της, τη ζωή της, τα θέλω της, τη βία και το φόβο. Για όσα πόνεσαν και συνεχίζουν να πονάν την καρδιά της, για όσα δεν έζησε και για όσα ήθελε να ζήσει. Για τους άγραφους νόμους, που υποβιβάζουν συνεχώς και αμετακλήτως τη θέση της γυναίκας. Η ομολογία της τραγική και τόσο αληθινή. Για όσα αγάπησε και μίσησε, για όσα έχασε και βρήκε, για τον έρωτα που δεν έκανε ποτέ την καρδιά της να σκιρτήσει.
«Η πέτρα της υπομονής» είναι ένα συγκλονιστικό βιβλίο, που δίνει φωνή σε μια γυναικεία μορφή και µέσω αυτής, σε εκατομμύρια γυναίκες που καταδικάζονται στη σιωπή. Ένα βιβλίο βαθιά αληθινό, που ίσως βοηθήσει τον καθένα από εμάς να αναζητήσει τη δική του πέτρα της υπομονής.
Καλό διάβασμα!
Καλό καλοκαίρι!
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
.jpeg)
Ο Ατίκ Ραχίμι είναι Αφγανός συγγραφέας και σκηνοθέτης. Γεννήθηκε το 1962 στην Καμπούλ, τελείωσε το γαλλοαφγανικό λύκειο Εστικλάλ και σπούδασε λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο. Το 1984, ο πόλεμος τον ανάγκασε να εγκαταλείψει την πατρίδα του και να καταφύγει στο Πακιστάν. Στη συνέχεια πήγε στη Γαλλία, όπου ζήτησε πολιτικό άσυλο. Εκεί, στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης, έκανε το διδακτορικό του στην οπτικοακουστική επικοινωνία. Σήμερα ζει στο Παρίσι και σκηνοθετεί ντοκιμαντέρ. Από τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά το « Στάχτες και χώμα» (2000), « Η πέτρα της υπομονής» (2008) και το «Ανάθεμά σε, Ντοστογιέφσκι (2013).
