κολάζ
με το κύπελλο γεμάτο γαλάζιο φως στο δεξί
με την πρόσκληση πιο λεπτή κι απ’ τη στιγμή
στο φάρυγγα
κι ένα κομμάτι ήχο φυσαρμόνικας
βγήκε στους δρόμους της υπομονής
να ζυμώσει τη μέρα και τον καιρό
να την κάνει πνοή και ψίθυρο
χώθηκε στα κοιτάσματα με τις ανησυχίες
τράβηξε το δίχτυ με τις οιμωγές
έτρεξε πίσω από τα ποδοβολητά των χαμένων ευκαιριών
το αύριο είναι το ανολοκλήρωτο κολάζ των ευχών
κρεμασμένο στον τοίχο της μοιρολατρίας
τ’ απόγευμα κατάκοπος
ακούμπησε το μέτωπο
στο τζάμι των γεγονότων
με τη γιορτινή ανάσα
θόλωσε την πραγματικότητα
που κειτόταν έξω από τα χείλη της πόλης
ανάμεσα στο ρακοσυλλέκτη και την οδύνη
το μετανάστη και τον αφανισμό
κι έγραψε πάνω στην άχνα με το δάχτυλο
την κραυγή που δεν άντεχε να ουρλιάξει
Πηγή: https://www.fractalart.gr/