Σ’ έναν κόσμο που όλα έχουν διαβρωθεί, ξεπουληθεί και ξεφτίσει, μας φαίνεται εξωπραγματικός όποιος λέει ακόμα “ευχαριστώ” και “συγγνώμη.”
Όποιος μιλάει στον πληθυντικό, όποιος χαιρετάει όταν μπει, ή όταν αποχωρήσει από έναν χώρο.
Όποιος είναι ευγενικός, όποιος ζητάει την άδεια του άλλου για να χρησιμοποιήσει κάτι δικό του.
Όποιος σέβεται τον διπλανό του, το περιβάλλον που ζει και κινείται.
Όποιος μιλάει χαμηλόφωνα για να μην ενοχλήσει τον διπλανό του, όποιος δεν ρωτάει, δεν κουτσομπολεύει και δεν επεμβαίνει στα προσωπικά του άλλου.
Σ’ έναν κόσμο έκπτωσης, υποκατάστατων και παραίσθησης η ποιότητα και η αισθητική φαντάζουν ουτοπίες.
Σ’ έναν κόσμο που αναζητεί την ειλικρίνεια, και όλοι σταυρώνουν τον ειλικρινή, γιατί στον ίδιο κόσμο όλοι αγαπούν την ρουφιανιά, αλλά καταδικάζουν τον ρουφιάνο.
Σ’ αυτόν τον “ιδανικό” κόσμο, κράτησε ψηλά εκείνες τις παλιές, τις βασικές, τις καθαρές αξίες σαν κάτι πολύτιμο και ιερό.
Σ’ αυτόν τον ίδιο κόσμο πάλεψε να μείνεις άνθρωπος, αυτό είναι το σημαντικό."
Γράφει η Ρούλα Παγιαλάκη
Πηγή: loveletters.gr
