Ας είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας. Τα πανεπιστήμια είναι φέουδο της Αριστεράς. Αυτό το βιολί κρατά από τη Μεταπολίτευση και δώθε. Ήταν ένα κομμάτι εξουσίας το όποιοι παραχωρήθηκε για ακατανόητους λόγους στην Αριστερά για να παίζει.
Το έγκλημα είναι τεράστιο καθώς η παιδεία της χώρας εκχωρήθηκε με αφροσύνη και αναλγησία σε κομματικούς ινστρούχτορες που τη μετέτρεψαν σε συνοικιακό ψιλικατζίδικο! Η άλλη επώδυνη αλήθεια που αναδύεται από τα πανεπιστημιακά μαγειρεία, είναι ότι οι πανεπιστημιακοί αποδείχθηκαν ένα από τα πλέον πικρά φρούτα του τόπου. Δηλητηριώδη. Αυτό, μάλιστα, αποτελεί και μια ντροπή για τη χώρα. Εννοείται ότι δεν είναι όλοι, είναι όμως η πλειονότητα και αυτό αποτελεί απαράδεκτο γεγονός.
Τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι κέντρα ελεγχόμενα απολύτως από την Αριστερά και διάφορες αναρχοαυτόνομες οργανώσεις του κοινού ποινικού δικαίου. Οι διαχρονικές ευθύνες τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ που επέτρεψαν αυτό το εθνικό αίσχος, είναι τεράστιες και δεν έχουν αποδοθεί. Θα μπορούσαν να παραγραφούν, εάν έβαζαν επιτέλους από κοινού ένα τέλος και να μην μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα. Ακόμα πολλοί καθηγητές μοιάζουν σα να σπούδασαν μόνο και μόνο για να υπηρετήσουν ως συνδικαλιστές κι αυτό είναι αξιοθρήνητο, καθώς εκτός των άλλων μελαγχολικών αποδεικνύει περίτρανα ότι τα γράμματα και οι σπουδές δεν μπορούν να πλάσουν χαρακτήρες. Το αντίθετο, μάλιστα. Συχνά διαπλάθουν κατηρτισμένους παλιανθρώπους. Κυρίως, όμως, αυτή η κατάσταση στα ελληνικά πανεπιστήμια αποτελεί εθνικό στίγμα.
Ο μισός αιώνας χάριτος τελείωσε. Η κυβέρνηση οφείλει να παραδεχτεί την αποτυχία της στα πανεπιστήμια! Ή δίνει συγχαρητήρια στους Τσίπρες, στους Κουτσούμπες και όλες τις προοδευτικές αναρχοαυτόνομες ομάδες ή τους τσακίζει. Πάντως μισές δουλειές και αστείες ανακοινώσεις εκνευρίζουν πλέον την συντριπτική πλειοψηφία του λαού.
Δεν μπορεί να είναι αποδεκτό στον σύγχρονο κόσμο, στο σήμερα, να βρίσκεται επί 35 χρόνια υπό κατάληψη πανεπιστημιακός χώρος και αυτό να μην οδηγεί σε συλλήψεις, σε συντριπτικές ποινές, σε απόδοση ευθυνών αρμοδίων. Δεν είναι δυνατόν οι πανεπιστημιακοί χώροι να μην λογίζονται μέρος της ελληνικής επικράτειας και να μπορεί ο καθένας ατιμώρητα να βανδαλίζει την δημόσια περιουσία, να βιαιοπραγεί, να καταλαμβάνει χώρους, να τρομοκρατεί και να τυγχάνει μιας απίθανης και πρωτοφανούς ατιμωρησίας. Πουλούν ναρκωτικά, βιάζουν, κατασκευάζουν εκρηκτικούς μηχανισμούς και βόμβες μολότοφ, εκφοβίζουν, λειτουργούν ως ασύδοτη μαφία και το κράτος παρακολουθεί «δημοκρατικά», «προοδευτικά» τις δημόσιες διαβουλεύσεις εδώ και μισόν αιώνα. Οι πανεπιστημιακοί χώροι εντάσσονται στην ελληνική επικράτεια άρα υπόκεινται και στους νόμους της. Άρα, η αστυνομία μπορεί ανά πάσα στιγμή και ώρα να παρέμβει δίχως κανένα πρόβλημα και καμιά σχετική άδεια.
Είναι φαιδρό να μιλάμε για ανάπτυξη και μεταρρυθμίσεις όταν το ελληνικό κράτος δεν είναι σε θέση να κτίσει μια βιβλιοθήκη, όταν η πολιτεία σε έναν πανεπιστημιακό χώρο διστάζει να συγκρουστεί με ένα τσούρμο αλητών. Και νομιμοποιείται κανείς να αναρωτηθεί: αν δεν μπορεί να συγκρουστεί με μια χούφτα κακοποιών, πώς μπορεί να υπερασπιστεί την εθνική ακεραιότητα της χώρας; Το ερώτημα ενέχει στοιχεία λαϊκισμού αλλά καταδεικνύει και την τεράστια και εύλογη αγανάκτηση γύρω από αυτήν την αδράνεια. Το κράτος οφείλει να δράσει κεραυνοβόλα, να συγκρουστεί και να επιβάλει εξοντωτικές ποινές εναντίον όλων όσων εκ συστήματος γκρεμίζουν την εθνική μας παιδεία. Η κυβέρνηση οφείλει να αντιμετωπίσει ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και να εφαρμόσει αυστηρότατους ελέγχους στους πανεπιστημιακούς χώρους προκειμένου να εξασφαλιστεί το αυτονόητο: η στοιχειώδης νομιμότητα, ώστε να παταχθούν η ανομία, οι τραμπουκισμοί, οι καταστροφές και ο τρόμος. Τελεία και παύλα.
Κι όμως, μετά από όλα αυτά, υπήρξε πανεπιστημιακός καθηγητής ο οποίος έχει προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας εναντίον του νόμου για την ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Ο καθηγητής ονομάζεται Ξενοφών Κοντιάδης και είναι Πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου – Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου, εκτός από Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου και Δικαίου Κοινωνικής Ασφάλειας στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου!
Δεν γνωρίζουμε αν αυτός είναι ο λόγος που καθυστερεί η διαδικασία αυτής της απόφασης, ωστόσο, είναι άμεση και επιτακτική η ανάγκη τα πανεπιστήμια να είναι χώροι μάθησης και όχι φέουδα συναλλαγής. Ελπίζουμε ο κ. Κοντιάδης κάποια στιγμή να μπει στο κόπο να μας εξηγήσει επαρκώς και κυρίως λογικά πως γίνεται να διατηρείται ένας χώρος πανεπιστημιακός υπό κατάληψη 35 χρόνια και αυτό το ανατριχιαστικό γεγονός να γίνεται ανεκτό σε δημοκρατική χώρα. Πώς γίνεται να μην μπορεί το πανεπιστήμιο να κτίσει μια βιβλιοθήκη και αυτό να μην αποτελεί τον πιο ακραίο παραλογισμό ο όποιος καταπίνεται αμάσητος. Ωστόσο, από την κυβέρνηση δεν ελπίζουμε τίποτα περισσότερο από το να συγκρουστεί κατά μέτωπο με αυτή την άθλια και ντροπιαστική κατάσταση που επικρατεί στα πανεπιστήμια. Άμεσα. Τώρα!
Επί τέλους, ποιος στηρίζει αυτές τις ακροαριστερές ομάδες, ποιαν ασυλία απολαμβάνουν και βγαίνει ακόμα και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τολμά να κάνει λόγο για χρήση βίας εναντίον των τρομοκρατικών αυτών στοιχείων;
Πηγή: https://www.topontiki.gr/
