ieramonopatia
Μάνα θα πει… ήλιος και φως, άσβηστη φλόγα αγάπης,
ο κόσμος όλος, η ζωή, κάστρο και καταφύγιο.
Μάνα θα πει… πηγή ζωής, αλαλαγμού και πόνου,
βράχος, γαλήνια θάλασσα, κύμα που συνεπαίρνει.
Μάνα θα πει… μέρα λαμπρή, ψυχή χαριτωμένη,
που έχει ποίημα την καρδιά, και μάλαμα το δάκρυ.
Μάνα θα πει… γλυκός καημός, και μια αγκαλιά γεμάτη,
λατρεία αξεπέραστη, στον φόβο η πρώτη λέξη.
Μάνα θα πει… ένας φάκελος, πολλών συναισθημάτων,
βωμός, θρησκεία, σύμβολο, που πίκρες απαλύνει.
Μάνα θα πει… βαθιά στοργή, και ευτυχίας λιμάνι,
ένας γαλάζιος ουρανός, που δεν φοβάται νέφη.
Μάνα θα πει… η Κυριακή, η γιορτινή μας μέρα,
φάρος στο κάθε εμπόδιο, προστάτης στην ανάγκη.
Μάνα θα πει… γλυκό φιλί, παρηγοριά, οξυγόνο,
επίγειος παράδεισος, κήπος λουλουδιασμένος.
Μάνα θα πει… μες τα δεινά, απάγκιο και αποκούμπι,
και στην καρδιά απ’ τις ευχές, κόσμος ευλογημένος.
Θα πει… φύλακας άγγελος, γιατρός στο μαξιλάρι,
μάτια που δείχνουν έντονα, χαρά μα και λαχτάρα.
Θα πει… σώμα ακούραστο, που φτάνει στη θυσία,
που στον θυμό και στην οργή, μπορεί και να γκρεμίσει.
Θα πει… μια ανακούφιση, και γιατρικό στον πόνο,
στον πυρετό χάδι δροσιάς, νερό που ξεδιψάει.
Μάνα θα πει… σαν θα χαθεί, βαθιά πληγή κι ορφάνια,
κι αν θα΄ρθει το χαμόγελο, δεν είναι πια το ίδιο.
Θα πει… νύχτα αξημέρωτη, και ποιο πυκνό σκοτάδι,
μια μοναξιά παράξενη, στην κάθε άδεια μέρα.
Θα πει… χρώμα που χάθηκε, μέσα απ’ τη ζωή μας,
κι οι ευχές… κι αυτές θα λείπουνε, στο υπόλοιπο ταξίδι.
Θα πει… πόνο αβάσταχτο, και νοσταλγία στη σκέψη,
θα πει, βαθύ και μόνιμο, κενό μες τη ψυχή μας.
Μάνα θα πει… ο κόσμος μας, πιο πέρα δεν υπάρχει,
που αυτή… σε κάνει άνθρωπο, και οικογενειάρχη!!!
Πηγή: https://www.imerazante.gr/