Για το Γρηγόρη...
Πρωί σ’ απασχολούσε εκείνη
η μαύρη πινελιά
που επίμονα κάποιοι είχαν καρφώσει
στο φως τ’ ουρανού
Χρόνια τώρα…
Και βάδιζες μονάχος σε δρόμους διαφορετικούς
Κρατώντας πάντα μια χάρτινη σπασμένη κιθάρα
γρατσουνίζοντας με τόση επιμέλεια
τον ερχομό της επόμενης μέρας…
Έπαψες ξάφνου να μιλάς…
Έπαψες να καθαρίζεις τους λεκέδες ενός Κόσμου
Που ήταν ιδανικά πλασμένος για να μη σε θέλει..
Να μιλάς…
Το να μιλάς για την Ειρήνη…
Το να μιλάς για την Ειρήνη ήταν βαθύς πολεμικός συριγμός
Στ’ αυτιά φριχτών Πατριδοκάπηλων…
Ξέρεις, αυτών που δεν διστάζουν στο παραμικρό
Να στήσουνε τους μύθους μιας Πολιτείας
Φαύλης, Ποταπής και Αλητήριας…
Έτσι λοιπόν να μας μιλάς για την Ειρήνη τώρα ακόμα,
Νίκη πολύτιμη, στους Αιώνες που θα ‘ρθουν..
Νίκη που πέφτει και σηκώνεται
μες τις ματωμένες καρδιές των μικρών παιδιών
στο Άουσβιτς και στη Χιροσίμα…
Υ.Γ. Γι’ αυτό σκοτώσανε κι εσένα και τους άλλους οι εχθροί… Γρηγόρη….
Πηγή: Indanews.gr
