ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΟΙ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΤΕΣ-ΚΡΑΤΟΣ, ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΙ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΡΙΣΕΩΝ!

Από Συντακτική Ομάδα

Οι Βαπτιστές των καθεστωτικών ΜΜΕ, αναβαθμίζονται στα μάτια του κοινού ηθικολογώντας εναντίον του εγωιστικού ατομικισμού και των ελεύθερων επιλογών.

 Του Darren Brady Nelson

Απόδοση στα Ελληνικά: Νίκος Μαρής

Ο γράφων είναι αρκετά μεγάλος για να θυμάται διάφορες εποχές διαδεδομένου φόβου που αφορούσαν την υγεία – από τη ρωσική γρίπη του 1977 και τον ιό HIV / AIDS στη δεκαετία του ’80, μέχρι τον SARS του 2002-03 και τη γρίπη των χοίρων του 2009-10 – για να μην αναφέρουμε άλλες περιόδους επικράτησης φόβου όπως η ενδεκάτη Σεπτεμβρίου και η Μεγάλη Οικονομική Κρίση του 2007-8.
Ωστόσο, δεν έχω δει ποτέ μεγαλύτερο και πιο αδικαιολόγητο πανικό και υπερβολικές αντιδράσεις από τις τοπικές κυβερνήσεις (π.χ. New Rochelle, Νέα Υόρκη), από ιδρύματα (π.χ. NCAA), ακόμη κι από επιχειρήσεις (π.χ. NBA). Και όχι μόνο στον «δημόσιο χώρο» του διαδικτύου και των ΜΜΕ, αλλά και στην οικογένειά μου, στους φίλους και στο ευρύτερο προσωπικό δίκτυο, συμπεριλαμβανομένων των οικονομολόγων, των ιατρών και άλλων «ιδιαιτέρως μορφωμένων» επαγγελματιών. Γιατί συμβαίνει όμως αυτό και, δικαιολογείται;

Τα μεγάλα Media ενδιαφέρονται αποκλειστικά για τις μετρήσεις τηλεθέασης, τον αριθμό προβολών και τα κλικ, εξ ου και το αξίωμα τους: «Το αίμα πουλάει». Μια επιδημία είναι το τέλειο σενάριο. Το πρόσθετο πλεονέκτημα είναι ότι η οποιαδήποτε αρνητική είδηση μπορεί να χρεωθεί εις βάρος ενός Προέδρου που τα ίδια τα μέσα μαζικής ενημέρωσης απεχθάνονται, ο οποίος τυχαίνει να διεκδικεί την επανεκλογή του. Τα στατιστικά δεδομένα είναι ακατάλληλα για τα ΜΜΕ. Αντίθετα, θα σας πλημμυρίσουν με φόβο και έναν καταιγισμό από ανοησίες.

Καθώς έβλεπα την υπερβολική κάλυψη της «κορωνο-κρίσης» από τον Τύπο, ένιωθα την ανάγκη να αντιδράσω. Το περίεργο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ότι οι άνθρωποι θυμώνουν μαζί μου επειδή προσπαθώ να τους κάνω να δουν την πραγματικότητα και να ηρεμήσουν. Αν προσθέσεις μαζί τον κορωνοϊό και τη γρίπη, το 2020 εξακολουθεί να είναι μια χρονιά μέτριας διάδοσης γρίπης. Πλένετε τα χέρια σας, παίρνετε προφυλάξεις, κάνετε ό, τι πρέπει να κάνετε. Αυτό που αποτελεί το πραγματικό πρόβλημα για μένα είναι ο πανικός, το ότι οι επιχειρήσεις καταστρέφονται και η ζωή των ανθρώπων διαταράσσεται. Όχι από τον ιό, αλλά από τον πανικό.

Λαθρέμποροι αλκοόλ και Βαπτιστές

Στο «Coronacrisis and Leviathan», ο οικονομολόγος της αυστριακής σχολής Peter Klein ανέφερε πρόσφατα το σημαντικό βιβλίο «Κρίση και Λεβιάθαν» του Robert Higgs, υπενθυμίζοντάς μας ότι:

Ο επαυξημένος ρόλος που αναλαμβάνει το κράτος κατά τη διάρκεια μιας κρίσης παραμένει σε μεγάλο βαθμό σε ισχύ ακόμα κι αφ` ότου η κρίση περάσει, οδηγώντας στο «φαινόμενο ανεπίστρεπτης χειραγώγησης».

Μόνο ο χρόνος θα δείξει εάν η ιστορία θα επαναληφθεί εδώ, και σε ποιο βαθμό. Πριν από οτιδήποτε, ο συναγερμός πρέπει να ακούγεται διαρκώς, και μια κρίση να πωλείται στο κοινό υπό το σχήμα αυτού που ο οικονομολόγος της σχολής της «δημόσιας επιλογής» Bruce Yandle ονομάζει «Βαπτιστές και λαθρέμποροι αλκοόλ». Ο Yandle αρχικά έγραψε για το θέμα αυτό το 1983 και στη συνέχεια μια αναδρομική επισκόπηση το 1999:

Οι λαθρέμποροι, θα θυμάστε, υποστήριζαν τους νόμους κλεισίματος της Κυριακής που έκλειναν όλα τα τοπικά μπαρ και τα καταστήματα αλκοολούχων ποτών. Οι Βαπτιστές υποστήριζαν τους ίδιους νόμους και ασκούσαν έντονη πίεση προς αυτή την κατεύθυνση. Και οι δύο πλευρές κέρδιζαν, ενώ οι ρυθμιστικές αρχές ήταν ικανοποιημένες επειδή ο νόμος ήταν εύκολος στην εφαρμογή του. Οι πολιτικοί χρειάζονται πόρους για να εκλεγούν. Συγκεκριμένα μέλη του λαού μπορούν να αποκτήσουν πόρους μέσω της πολιτικής διαδικασίας και οργανωμένες ειδικές ομάδες πίεσης μπορούν να το κάνουν με μεγάλη ευκολία. Οι πιο επιτυχημένες προσπάθειες αυτού του είδους εμφανίζονται όταν υπάρχει μια γενική ανησυχία του κοινού που πρέπει να αντιμετωπιστεί (όπως το πρόβλημα του αλκοόλ), του οποίου η «λύση» επέτρεπε την ανακατανομή πόρων από το δημόσιο ταμείο στις συγκεκριμένες ομάδες ή από μία ομάδα σε μια άλλη, (οπως από τους ιδιοκτήτες μπαρ στους λαθρεμπόρους). (1983)

Οι Βαπτιστές κάνουν επίδειξη υψηλού ηθικού φρονήματος και παρέχουν την κρίσιμη και ένθερμη υποστήριξή τους στα αξιέπαινα δημόσια οφέλη που υπόσχεται η κρατική ρυθμιστική παρέμβαση. Οι Βαπτιστές πετυχαίνουν τον στόχο τους όταν το ηθικό τους μήνυμα διαμορφώνει μια ορατή από όλους βάση υποστήριξης για την ανάληψη πολιτικής δράσης. Οι λαθρέμποροι δεν είναι ευδιάκριτοι αλλά έχουν εξίσου κρίσιμη σημασία. Περιμένοντας να επωφεληθούν από τους ίδιους πολύ αυστηρούς ρυθμιστικούς περιορισμούς που επιθυμούν κι οι Βαπτιστές, «λιπαίνουν» τον πολιτικό μηχανισμό με κάποια από τα αναμενόμενα έσοδα τους. (1999)

Συμπέρασμα

Έτσι, παραφράζοντας τον Yandle στο πλαίσιο αυτής της «κορωνοκρίσης»

1. Τα πιο επιτυχημένα εγχειρήματα αυτού του είδους (δηλαδή αυτή η κρίση) εμφανίζονται όταν υπάρχει μια γενική ανησυχία του κοινού που πρέπει να αντιμετωπιστεί (όπως το πρόβλημα της πανδημίας του κορωνοϊού), η «λύση» της οποίας επιτρέπει να κατευθύνονται οι πόροι από το δημόσιο ταμείο σε ιδιωτικά πορτοφόλια, όπως στην σύμπραξη δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, που ήταν ένα μεγάλο μέρος της αναγγελθείσας αντίδρασης έκτακτης ανάγκης του Trump, ή από μια ομάδα σε μια άλλη (π.χ. ευκαιρίες κέρδους από τα σοβαρά, σκεπτικιστικά ΜΜΕ προς τα δημαγωγικά κι εντυπωσιοθηρικά).

2. Οι Βαπτιστές κάνουν επίδειξη ηθικής και παρέχουν κρίσιμη και ένθερμη υποστήριξη (μέσω καθεστωτικών ΜΜΕ και κοινωνικών μέσων) των αξιέπαινων οφελών που υπόσχεται η κυβερνητική παρέμβαση. Οι Βαπτιστές που εργάζονται στα καθεστωτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, αναβαθμίζονται στα μάτια του κοινού όταν το ηθικό τους μήνυμα (εναντίον του εγωιστικού ατομικισμού και των ελεύθερων επιλογών) αποτελεί ένα ορατό θεμέλιο για πολιτική δράση (από δήθεν ανιδιοτελείς και ευσυνείδητους κρατικούς υπαλλήλους και «αφυπνισμένες» εταιρείες).

3. Οι λαθρέμποροι δεν είναι ευδιάκριτοι, αλλά είναι και αυτοί εξίσου κρίσιμης σημασίας (και συχνά υποδύονται δημόσια τον ρόλο των Βαπτιστών, κυρίως στα μέσα μαζικής ενημέρωσης). Αναμένουν να επωφεληθούν από τους ίδιους ακριβώς κρατικούς περιορισμούς περιορισμούς (ή τα προνόμια και τις επιχορηγήσεις) που επιθυμούν κι οι Βαπτιστές. Τόσο εκ των προτέρων, όπως τα ισχύει για τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης, όσο και εκ των υστέρων, όπως ισχύει για όσους ασχολούνται με τον τομέα της κρατικής υγειονομικής περίθαλψης. Εκείνοι που βρίσκονται στον χώρο της αντικαπιταλιστικής ακαδημαϊκής κοινότητας, του ακτιβισμού, των εκλογών και της πολιτικής, θα επωφεληθούν εξίσου.

***

Ο Darren Brady Nelson είναι οικονομολόγος της Αυστριακής σχολής. Είναι επικεφαλής οικονομολόγος στο Αυστραλιανό Liberty Works και ακαδημαϊκός συνεργάτης του Center for Freedom and Prosperity της Ουάσινγκτον. Είναι επίσης τακτικός σχολιαστής σε αυστραλιανά και αμερικανικά έντυπα, στο ραδιόφωνο και σε τηλεοπτικά μέσα.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του Ινστιτούτου Ludwig von Mises

Πηγή: https://www.eleytheriagora.gr/