Πηγή: http://chistospanteleou.blogspot.com/
Γράφει ο Χρήστος Παντελέου
Η αποχή από την επίπλαστη απόλαυση που σου προσφέρει το διαδίκτυο γεννά στο μυαλό πολλές και μεγάλες απορίες. Απορίες που δεν μπορείς να αντιληφθείς μιας και η ανεξέλεγκτη ιντερνετική ενασχόληση δεν σου αφήνει χώρο αλλά και χρόνο στη σκέψη.
Σκυμμένος πάνω στο τάμπλετ ξεχνάς ακόμα και το φαγητό.
Ο αδερφός μου με πληροφορεί εδώ και καιρό πως ο γιός του σχεδιάζει να κάνει δυο σημαντικά ταξίδια. Σε πρώτη προτεραιότητα έχει το Λας Βέγκας και μετά Σαντορίνη.
Τόσο σημαντικό είναι να πάει Λας Βέγκας διαμαρτυρήθηκα. Να έρθει εδώ Ελλάδα να γνωριστεί με τους συγγενείς αφού έχει 30 χρόνια να επισκεφθεί την Ελλάδα. Δεν μπορούσα να διανοηθώ το πόσο σημαντικό είναι για έναν Αμερικανό να επισκεφθεί το Λας Βέγκας.
Χαρτοπαίκτης θα βγήκε το παιδί σκέφτηκα.
Πόσο λάθος έκανα.
Έχουμε ταυτίσει αυτή την πόλη με το τζόγο, καλή ώρα όπως τον τόπο μας. Με τη μόνη διαφορά πως το Λας Βέγκας έφτασε εκεί που είναι από τα καζίνο του αλλά δεν στηρίχτηκε σ΄ αυτά. Όντως στις αρχές της ανάπτυξής της αυτή η πόλη στηρίχτηκε στα έσοδα από το τζόγο αλλά ταυτόχρονα είδε και πάρα πέρα. Σκέφτηκαν την επόμενη μέρα και συνδύασαν το πάθος του τζόγου με οτιδήποτε βάζει ανθρώπινος νους αλλά και ακριβά γούστα.
Παρακολουθώντας τηλεόραση, πράγμα άγνωστο μέχρι προ ιντερνετικής αποχής, άκουσα τρομακτικά πράγματα για αυτή την πόλη.
Μόνο το 20% της οικονομίας της πόλης προέρχεται από τον τζόγο.Το υπόλοιπο 80% από τον τουρισμό.
Γεύμα για δυο άτομα σε εστιατόριο υπολογίζεται στα 1000 δολάρια. Η φαντασία αλλά και η πολυτέλεια στα παντός είδους καταστήματα αφήνει άφωνους εμάς τους θνητούς.
Τα μαγαζιά της πόλης μας φαντάζουν φαβέλες μπροστά στα έργα τέχνης που κοσμούν την πόλη τους…
Γελώ όταν περνώ λίγο μετά τον κόκκινο βράχο προς Περαχώρα. Εκεί που έχει γίνει καθίζηση του δρόμου εδώ και χρόνια. Θα γίνει πρώτα το ατύχημα και μετά θα ξύνουν το κεφάλι τους για να δουν σε ποιον θα ρίξουν το φταίξιμο. Είναι δύσκολο έργο ισχυρίζονται, λόγω του εδάφους. Φανταστείτε να τους λέγαμε να κάνουν την σύζευξη της Μάγχης, θα μας περνούσαν για τρελούς.Ούτε με αυτά που απειλούν ζωές δεν καταπιάνονται πόσο μάλλον για το μέλλον του τόπου.
Παρατηρώ διάφορα μέρη που μόνο ο διάβολος θα μπορούσε να μείνει και να έχουν κάνει τα μειονεκτήματά τους, πλεονεκτήματα και να ζουν από τον τουρισμό. Εμείς εδώ το μόνο μειονέκτημα που έχουμε και μπορούμε να κατηγορηθούμε είναι για τα αρσενικά μυαλά που διαθέτουμε.
Δεν κόβουν βούτυρο ούτε με νυστέρι χειρουργικό.
Γερνώντας αρχίζω και γίνομαι θρησκόληπτος.
Λέγεται πως ο Άγιος Ανδρέας κυνηγημένος κρύφτηκε στη μικρή σπηλιά, που είναι δίπλα από το ναό. Πολύ φοβάμαι πως κάποιος Λουτρακιώτης τον πρόδωσε και μας καταράστηκε να μη κάνουμε προκοπή.
Δεν εξηγείται διαφορετικά.
Έχουμε ένα παράδεισο και τον μεταμορφώσαμε σε κόλαση.
Κάναμε μια πόλη γεμάτη σκουπίδια, αυτοκίνητα και αδέσποτα. Κατά τα άλλα κάνουμε και τα ταξιδάκια μας ανά τον κόσμο για να διαφημίσουμε στις διάφορες εκθέσεις τον τόπο μας, τις φυσικές ομορφιές βέβαια γιατί από υποδομές, ευρωαφρικανικές.
