Βουλτσίδου Κατερίνα
Η κατάθλιψη έχει μόνο ένα πρόσωπο; Έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε ότι κάποιος έχει κατάθλιψη εάν είναι στεναχωρημένος, έχει κλειστεί στον εαυτό του, δεν έχει ενέργεια και όρεξη να κάνει πράγματα και έχει μία παραίτηση προς τη ζωή. Άραγε μπορεί κάποιος να υποφέρει από κατάθλιψη και να υπάρχει έντονη θλίψη μέσα του αλλά η εικόνα που δείχνει προς τα έξω να είναι ακριβώς η αντίθετη;
Έχει, η κατάθλιψη, πολλά πρόσωπα;
Η απάντηση είναι ναι. Υπάρχει περίπτωση το χαμόγελο να παίρνει τη μορφή μιας μάσκας που βοηθάει κάποιον να αποκρύψει τον πόνο, την αγανάκτηση, τη θλίψη που νοιώθει βαθιά μέσα του.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Η απάντηση είναι ότι με αυτό τον τρόπο, πιθανόν, θέλει να προστατεύσει τον εαυτό του, να προσπαθήσει να μη δείχνει προς τα έξω μια πιο εύθραυστη, απροστάτευτη εικόνα. Πίσω από το χαμόγελο υπάρχει η θλίψη. Υπάρχει ο ψυχικός πόνος που προσπαθεί να μη δείξει. Να τον κρατήσει κρυφό. Φοβάται να μην αποκαλυφθεί. Πιθανόν μπορεί να σκέφτεται ότι ‘’πρέπει να είμαι πάντα χαρούμενος γιατί αυτό έχω μάθει ότι είναι δύναμη. Δεν πρέπει να δείχνω προς τα έξω κάτι άλλο, αλλιώς θα φανώ αδύναμος και μπορεί οι γύρω μου να μη με αποδεχτούν και να με απορρίψουν’’.
Ας σκεφτούμε πόσοι κωμικοί υποφέρουν από κατάθλιψη.
Τη θλίψη τους τη μετατρέψανε σε γέλιο για να μπορέσουν να ξεχάσουν το δικό τους ψυχικό πόνο, για να μπορέσουν να το αντέξουν.
Όπως και πολλοί από εμάς μπορεί να είμαστε ηθοποιοί της παράστασης της ζωής μας και να φαινόμαστε λαμπεροί, χαρούμενοι, χαμογελαστοί μέχρι να κλείσουν οι πόρτες.
Μερικοί διάσημοι κωμικοί που παλεύουν με την κατάθλιψη είναι ο Γούντι Άλεν, ο Τζιμ Κάρεϊ, ο Μπεν Στίλερ και ο ξεκαρδιστικός «Mr Bean» Ρόουαν Άτκινσον.
Η εξομολόγηση ενός καταθλιπτικού κωμικού, του Κέβιν Μπριλ.
Ο ίδιος έχει πει:
‘’Ένα μεγάλο διάστημα της ζωής μου, ένιωθα να ζω δύο διαφορετικές ζωές. Από τη μία, τη ζωή που όλοι βλέπουν και από την άλλη, τη ζωή που μόνο εγώ βλέπω. Και στη ζωή που όλοι βλέπουν είμαι ο φίλος, ο γιος, ο αδελφός, ο σταντ-απ κωμικός και ο έφηβος. Αυτή τη ζωή βλέπουν όλοι.
Αν ζητούσατε από τους φίλους μου και την οικογένεια μου να με περιγράψουν, αυτά θα σας έλεγαν. Και όλα αυτά είναι ένα μεγάλο μέρος του εαυτού μου. Είναι αυτό που είμαι. Και αν ζητούσατε από μένα να περιγράψω τον εαυτό μου, θα έλεγα κάποια από αυτά. Και δε θα έλεγα ψέματα αλλά δε θα έλεγα και όλη την αλήθεια, μιας και η αλήθεια είναι αυτή είναι η ζωή που όλοι οι άλλοι βλέπουν. Στη ζωή που μόνο εγώ βλέπω ποιος είμαι, ποιος πραγματικά είμαι, είμαι κάποιος που παλεύει έντονα με την κατάθλιψη. Έχω, εδώ και έξι χρόνια και συνεχίζω την καθημερινότητα’’
‘’Φοβόμουν ότι ο κόσμος θα έβλεπε αυτό που πραγματικά ήμουν, ότι δεν ήμουν το τέλειο, δημοφιλές παιδί στο γυμνάσιο που όλοι πίστευαν ότι είμαι, ότι κάτω από το χαμόγελο μου υπήρχε πάλη, κάτω από το φως υπήρχε σκοτάδι και κάτω από τη δυνατή προσωπικότητα μου υπήρχε ακόμα δυνατότερος πόνος’’.
Υπάρχουν πολλά πρόσωπα στην κατάθλιψη. Πίσω από το πιο λαμπερό χαμόγελο μπορεί να κρύβεται ο μεγαλύτερος πόνος…
Πηγή:https://www.psychology.gr
