Η Ομορφιά της Λαϊκής Παράδοσης και το Μεγαλείο της Ανθρώπινης Φαντασίας. Καλικάντζαροι, Καλικατζούδια, Τσαλιτσανγγαρούδια Τσιλικρωτά, Καλκακυράδες, Καλκανθρωπίσματα, Αερικά, Ξωτικά, Παγανά κ.λ.π. Φανταστείτε τις ιστορίες που διηγούνταν οι γιαγιάδες γύρω απ’ όλα αυτά στα παιδιά, κι εκείνα με διεγερμένη την φαντασία, να είναι κρυμμένα πίσω από πόρτες και παράθυρα και να κρυφοκοιτάνε έξω στο μισοσκόταδο μήπως και τους δούνε να κάνουν τις ζαβολιές τους.
Όλα τα περί καλικαντζάρων, διαδραματίζονται κατά την χρονική περίοδο του δωδεκαημέρου, δηλαδή από τη μέρα που γεννήθηκε ο Χριστός έως και την παραμονή των Φώτων (από τις 25 Δεκεμβρίου μέχρι τις 5 Ιανουαρίου). Από τόπο σε τόπο, ο μύθος των καλικαντζάρων έχει και τις δικές του ιστορίες και παραλλαγές.
Οι καλικάντζαροι θεωρούνται πλάσματα της νεοελληνικής μυθολογίας, αλλά οι ρίζες του μύθου χάνονται στο χρόνο. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως οι ψυχές των νεκρών όταν έβρισκαν τις πόρτες του κάτω κόσμου ανοιχτές, το έσκαγαν, ανέβαιναν επάνω και τριγύρναγαν παντού κάνοντας ό,τι θέλουν, αργότερα και οι Βυζαντινοί τριγύρναγαν μασκαρεμένοι στους δρόμους, πείραζαν τους περαστικούς και μπαίνανε στα σπίτια απροσκάλεστοι. Παρόμοιους μύθους θα βρούμε όμως και σε άλλες χώρες βασισμένους στα δικά τους ήθη και έθιμα.
*Ο τίτλος της μουσικής είναι Θάνατος Φίλου και είναι του Σταύρου Ξαρχάκου. *Οι όμορφες παραδοσιακές ζωγραφιές των Καλικαντζάρων είναι από το βιβλίο του Θάνου Βελλουδίου "Αερικά ξωτικά και καλικάντζαροι".
Πηγή:https://www.youtube.com
