Χριστούγεννα.
Η εποχή που περισσότερο από ποτέ νοιώθουμε την επιθυμία να προσφέρουμε, να έρθουμε σε επαφή με εκείνη την -καλύτερη ελπίζουμε- κρυμμένη πλευρά μας. Είναι η περίοδος που μεγαλώνει λίγο η χαραμάδα και αφήνει να φανούν οι ακτίνες του φωτός, αυτές που ευχόμαστε να μαλακώσουν την ύπαρξη μας, να φωτίσουν το μονοπάτι της ζωής μας. Βγαίνουμε κάπως από τα όρια του Εγώ και αγκαλιάζουμε το Εμείς.
Ψάχνοντας λοιπόν και εμείς στο Γυμνάσιο Περαχώρας και προσπαθώντας να νοηματοδοτήσουμε τούτες τις ημέρες, αντλήσαμε έμπνευση από τους στίχους του Πατέρα Τσαμπίκου -«…η ζωή, η δημιουργία έχουν αντιθέσεις μεγάλες…μα έναν σκοπό μάλλον τη συνέχεια και την εξέλιξη…».
Τα λόγια αυτά φώτισαν το δικό μας μονοπάτι και μας οδήγησαν στο Γηροκομείο «Οίκος Αγίας Ελένης» της Ιεράς Μονής του Όσιου Πατάπιου. Θέλοντας να κάνουμε κάτι με ουσία, προσπαθώντας να ψηλαφίσουμε το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων, αποφασίσαμε πως το να μοιραστούμε λίγο από το χρόνο μας με τις φιλοξενούμενες γερόντισσες στο γηροκομείο καθώς και τις αδελφές και το υπόλοιπο προσωπικό που τις φροντίζει, είναι η ταπεινή προσφορά μας στο πνεύμα της αγάπης. Άλλωστε ενώ συνήθως τέτοιες ημέρες ο νους όλων πηγαίνει στα παιδιά, πόσοι σκεπτόμαστε τους ανθρώπους που μας έφεραν στη ζωή, πάλεψαν για εμάς και δυστυχώς πολλοί από αυτούς βιώνουν τη μοναξιά και την απομόνωση στη δύση της ζωής τους…
Τα λόγια αυτά φώτισαν το δικό μας μονοπάτι και μας οδήγησαν στο Γηροκομείο «Οίκος Αγίας Ελένης» της Ιεράς Μονής του Όσιου Πατάπιου. Θέλοντας να κάνουμε κάτι με ουσία, προσπαθώντας να ψηλαφίσουμε το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων, αποφασίσαμε πως το να μοιραστούμε λίγο από το χρόνο μας με τις φιλοξενούμενες γερόντισσες στο γηροκομείο καθώς και τις αδελφές και το υπόλοιπο προσωπικό που τις φροντίζει, είναι η ταπεινή προσφορά μας στο πνεύμα της αγάπης. Άλλωστε ενώ συνήθως τέτοιες ημέρες ο νους όλων πηγαίνει στα παιδιά, πόσοι σκεπτόμαστε τους ανθρώπους που μας έφεραν στη ζωή, πάλεψαν για εμάς και δυστυχώς πολλοί από αυτούς βιώνουν τη μοναξιά και την απομόνωση στη δύση της ζωής τους…
Σε αυτή μας την επιθυμία είχαμε πολύτιμο σύμμαχο τον Πατέρα Τσαμπίκο, ο οποίος μεσολάβησε και τακτοποίησε τις πρακτικές λεπτομέρειες της επίσκεψης μας στο γηροκομείο. Την Παρασκευή, 20 Δεκεμβρίου 2019, μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας, φτάσαμε στο χώρο που φιλοξενεί τις ηλικιωμένες κυρίες. Προσφέραμε τα δώρα μας -γλυκίσματα και κάρτες που έφτιαξαν οι μαθητές του Γυμνασίου και στη συνέχεια τραγουδήσαμε κάλαντα από όλη την Ελλάδα. Οι αδελφές Αγνή και Θεοδούλη, μας ξενάγησαν πρόθυμα στους χώρους του γηροκομείου και συνομιλήσαμε με τις γερόντισσες. Λίγος ο χρόνος όμως ζέσταναν οι καρδιές μας. Διότι «…καρδιά στην καρδιά φανερώνει την αλήθεια της…»*
Κρατάμε τα συναισθήματα και δεσμευόμαστε πως θα συνεχίσουμε μιας που «…η αγάπη…είναι η δύναμη μας…»* διότι άλλωστε αυτό είναι που δίνει νόημα στην ύπαρξη:
να συνεχίζουμε και να εξελισσόμαστε προς το καλύτερο.
* στίχοι από το βιβλίο του Πάτερ Τσαμπίκου Νοερά πεδία
Πηγή: http://gym-perach.kor.sch.gr/
Πηγή: http://gym-perach.kor.sch.gr/
