Aναλογιζόμενοι τους αιώνες που παρήλθαν από τη Γέννηση του Χριστού, δεν μπορούμε παρά με θαυμασμό να προσεγγίσομε τον τρόπο του ερχομού Του στη Γη. Χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς καν να το γνωρίζει κάποιος από το λαό Tου, η γέννησή Του αναγγέλθηκε στους ταπεινούς μόνον βοσκούς από «πλῆθος στρατιᾶς οὐρανίου», και στο λαό των Ιεροσολύμων από την άφιξη των Σοφών Μάγων της Ανατολής. Τι ήταν όμως αυτό το φως που οδήγησε τους Μάγους μακριά από τη χώρα τους; Τι είδους άστρο τους καθοδήγησε στο μέρος εκείνο όπου ήταν σπαργανωμένο το θείο βρέφος της Βηθλεέμ; Τι ήταν άραγε το μυστηριώδες και υπέροχο αυτό άστρο, του οποίου το ακτινοβόλο φως φωτίζει και εμπνέει τους ανθρώπους εδώ και 2.000, σχεδόν, χρόνια; Αν προσπαθήσουμε να συλλέξουμε τις αναφορές που σχετίζονται με το Άστρο των Χριστουγέννων θα ανακαλύψουμε δυστυχώς ότι δεν υπάρχουν πολλές, αφού η μόνη αναφορά γι’ αυτό βρίσκεται σε μία και μοναδική περικοπή στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (κεφ. Β΄). Αυτή μάλιστα είναι και η μοναδική περικοπή που αναφέρεται στο Άστρο της Βηθλεέμ στα Κανονικά Βιβλία της Βίβλου, δηλαδή εκείνα που αναγνωρίστηκαν από την Εκκλησία ως θεόπνευστα και γνήσια.
Ακόμη και εδώ, όμως, το άστρο αναφέρεται τέσσερις μόνο φορές χωρίς να μας δίνεται ούτε ο χρόνος ούτε η εποχή που εμφανίστηκε, αλλά ούτε και οποιαδήποτε άλλη περιγραφή του. Παρ’ όλα αυτά όμως, σήμερα είμαστε σε θέση να εξάγουμε ορισμένα συμπεράσματα και να σημειώσουμε ορισμένα χαρακτηριστικά αυτού του μυστηριώδους άστρου.
Το πρώτο συμπέρασμα που προκύπτει για το Άστρο της Βηθλεέμ είναι ότι το άστρο αυτό θα έπρεπε να ήταν κάτι το ασυνήθιστο, προκειμένου να έλξει την προσοχή των Μάγων. Εάν το άστρο αυτό ήταν κάτι το συνηθισμένο, κάτι που παρουσιαζόταν στον ουρανό συχνά δεν θα υπήρχε λόγος να «ξεσηκωθούν» οι Μάγοι και να ξεκινήσουν από εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά προκειμένου να πάνε στον οποιονδήποτε τόπο, που θα τους οδηγούσε αυτό το άστρο .
Το δεύτερο συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι το άστρο αυτό θα πρέπει να είχε αρκετή διάρκεια ζωής. Θα πρέπει να ήταν δηλαδή ένα άστρο «διαρκείας», γιατί οι Μάγοι είχαν να διασχίσουν αρκετά μεγάλη απόσταση από τη χώρα τους έως τη Βηθλεέμ. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι τα ταξίδια την εποχή εκείνη, πάνω σε καμήλες ή άλλα ζώα, δεν ήταν τόσο γρήγορα. Οπότε, για να τους είναι δυνατό να το παρακολουθούν συνεχώς από τη χώρα τους έως τη Βηθλεέμ, το άστρο αυτό θα πρέπει να είχε διάρκεια ζωής αρκετά μεγάλη και θα έπρεπε να ήταν κάτι το οποίο φαινόταν στον ουρανό επί αρκετές εβδομάδες ή ακόμη και μήνες.
Το τρίτο συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι το άστρο αυτό θα έπρεπε να ήταν κάτι αρκετά δυσδιάκριτο στον πολύ κόσμο. Ίσως αυτό να σας φανεί παράξενο, γιατί συνήθως φανταζόμαστε το Άστρο της Βηθλεέμ ως ένα πολύ λαμπρό και μεγάλο άστρο που φωτίζει άπλετα τον ουρανό, με τις λαμπρές ακτίνες του πάνω από τη φάτνη. Αλλά δεν είναι δυνατό να ήταν κάτι τέτοιο, γιατί φαίνεται ότι οι Μάγοι ήταν οι μόνοι που το είχαν δει ή οι μόνοι που γνώριζαν κάτι γι’ αυτό. Ο Ηρώδης δεν το είχε δει ούτε είχε ακούσει οτιδήποτε, το ίδιο και οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι. Ούτε και οι βοσκοί το πρόσεξαν παρ’ όλο που βρίσκονταν με τα κοπάδια τους έξω στους κάμπους. Αλλά ούτε και οι Ρωμαίοι στρατιώτες της περιοχής ή οποιοσδήποτε άλλος, εκτός από τους Μάγους. Έτσι το Άστρο της Βηθλεέμ θα έπρεπε να ήταν στην πραγματικότητα αρκετά δυσδιάκριτο.
Το τέταρτο συμπέρασμα που εξάγουμε είναι ότι το άστρο αυτό ίσως να μην ήταν ένα άστρο με τη σημασία που έχει η λέξη αυτή σήμερα. Την εποχή που γράφτηκε το Ευαγγέλιο του Ματθαίου, η λέξη αστήρ είχε διαφορετική έννοια απ’ αυτήν που έχει σήμερα. Την εποχή εκείνη ο κόσμος προσδιόριζε με τη λέξη άστρο οτιδήποτε έβλεπε στον ουρανό. Τα μετέωρα ονομάζονταν διάττοντες αστέρες, οι κομήτες μακρυμάλληδες αστέρες, οι δε πλανήτες πλανώμενοι αστέρες. Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν ταξινομεί όλα αυτά τα αντικείμενα ως άστρα, αλλά οι αρχαίοι το έκαναν. Εκτός αυτού πολλοί αρχαίοι συγγραφείς, όπως ο Άρατος και ο Πλάτων, «χρησιμοποιούν την λέξιν άστρον με την περιληπτικήν σημασίαν, καθώς ακριβώς ημείς την λέξιν αστερισμός και εννοούν ομάδα αστέρων». Τα αντικείμενα που σήμερα ονομάζουμε εμείς άστρα ήταν για τους αρχαίους οι απλανείς αστέρες. Έτσι το άστρο που αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος ως «ἀστέρα» ίσως να μην ήταν ένα πραγματικό άστρο, όπως το εννοούμε σήμερα, αλλά ένα οποιοδήποτε ουράνιο σώμα ή φαινόμενο. Τέλος, το πέμπτο συμπέρασμα που προκύπτει αφορά στη θέση του άστρου στον ουρανό. Οι Μάγοι αναφέρουν στο λαό των Ιεροσολύμων ότι είδαν «τὸν ἀστέρα αὐτοῦ ἐν τῇ ἀνατολῇ». Το σημείο αυτό δεν εννοεί ότι το άστρο ήταν στο ανατολικό μέρος του ουρανού, αλλά ότι οι Μάγοι βρίσκονταν στις ανατολικές, από την Παλαιστίνη, χώρες της Ασίας, όταν πρωτοπαρατήρησαν το Άστρο. Μιας λοιπόν και οι Μάγοι βρίσκονταν στην Ανατολή όταν το είδαν για πρώτη φορά, ο μόνος τρόπος για να φθάσουν στη Βηθλεέμ ήταν να ταξιδέψουν προς τη Δύση. Έτσι, το άστρο που τους οδηγούσε θα έπρεπε να βρισκόταν στο δυτικό μέρος του ουρανού. Εάν ακολουθούσαν κάποιο άστρο, που θα βρισκόταν στο ανατολικό μέρος του ουρανού θα έφθαναν στην Κίνα ή στις Ινδίες και όχι στη Βηθλεέμ. Θα πρέπει να συμπεράνουμε λοιπόν ότι το άστρο αυτό βρισκόταν στο Δυτικό τμήμα του ουρανού. Τι ήταν λοιπόν αυτό που συνέβη στον ουρανό του μικρού χωριού της Βηθλεέμ εκείνη την εποχή κι έκανε τους Μάγους να ξεκινήσουν για το μακρινό τους ταξίδι;
Σήμερα, πάντως, η γέννηση του Χριστού αντιμετωπίζεται ως ένα θαύμα. Πολλοί μάλιστα πιστοί θεωρούν και την εμφάνιση του Άστρου της Βηθλεέμ ως ένα ακόμη θαύμα. Αν προτιμάτε να πιστεύετε ότι το Άστρο των Χριστουγέννων ήταν ένα θαύμα, η επιστήμη δεν έχει τη δυνατότητα ούτε να υποστηρίξει, αλλά ούτε και να απορρίψει κάτι τέτοιο. Είναι ασφαλώς έξω από το πεδίο της επιστήμης και απόλυτα μέσα στο πεδίο της πίστης. Σε τελική όμως ανάλυση δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία το τι συνέβη στον ουρανό εκείνη τη νύχτα των Χριστουγέννων, γιατί κάτι πολύ πιο σπουδαίο συνέβαινε επάνω σ’ αυτήν τούτη τη Γη μας. Κάτι υπέροχο συνέβη στη μικρή πόλη της Βηθλεέμ εκείνο το βράδυ, και το γεγονός αυτό ήταν πολύ πιο σπουδαίο απ’ οτιδήποτε και αν γινόταν στον ουρανό. Γιατί όταν ο Ήλιος ανέτειλε το άλλο πρωινό, την πρώτη εκείνη μέρα των Χριστουγέννων, ανέτειλε πάνω από ένα κόσμο που ποτέ πια δεν θα μπορούσε να είναι ο ίδιος. Και ίσως έτσι, η καλύτερη εξήγηση για το Άστρο της Βηθλεέμ να βρίσκεται κρυμμένη στα λόγια του ποιητή μας Γεώργιου Δροσίνη:
Τήν ἅγια νύχτα τήν Χριστουγεννιάτικη ποιός δέν τό ξέρει;
τῶν Μάγων κάθε χρόνο τά μεσάνυχτα λάμπει τ’ ἀστέρι.
Κι ὅποιος τό βρῆ μές στ’ ἄλλα ἀστέρια ἀνάμεσα καί δέν τό χάση
σέ μιάν ἄλλη Βηθλεέμ ἀκολουθῶντας τo μπορεῖ νά φτάση!
Πηγή:https://www.eef.edu.gr › media ΔΙΟΝΥΣΗΣ Π. ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ
