- Γράφει ο Ιωάννης Καραπανάγος
Όπως είναι γνωστό, το χωριό μας, η Περαχώρα, έχει δύο Ιερούς Ναούς, τον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών και τον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, καθώς και 22 εξωκλήσια.
Τα εξωκλήσια, ως επί το πλείστον, συντηρούνται, με αγάπη και μεράκι, από οικογένειες Περαχωριτών, οι οποίες φροντίζουν για την καθαριότητά τους, τυχόν ελλείψεις τους και επισκευές τους, στο μέτρο του δυνατού, σε συνεργασία με την Εκκλησιαστική Επιτροπή του κάθε Ιερού Ναού.
Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί, ότι άτομα που διαθέτουν παραθεριστικές κατοικίες εκδηλώνουν μεγάλο ενδιαφέρον, για τα εξωκλήσια αυτά, ώστε να βρίσκονται σε κατάσταση που να τελούνται Θείες Λειτουργίες, όταν εορτάζουν.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα επικρατεί έντονος προβληματισμός για το Εξωκλήσι του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτη, που βρίσκεται στην τοποθεσία ''Ασπρόκαμπος'' Περαχώρας.
Όποιος το επισκέπτεται ανησυχεί γιατί όλη του η εικόνα, εξωτερικά και εσωτερικά, προκαλεί έντονα συναισθήματα απογοήτευσης και λύπης.
Συντοπίτης μας εργολάβος που εκτίμησε τις ζημιές, τις οποίες το Εξωκλήσι έχει υποστεί, από την φθορά του χρόνου, διαπίστωσε ότι χρειάζεται άμεση συντήρηση, για να μην καταρρεύσει.
Σύμφωνα με τον ειδικό, χρειάζονται σημαντικές παρεμβάσεις για να αποφευχθεί το μοιραίο και ειδικά την τρέχουσα περίοδο που οι σεισμικές δονήσεις έχουν αυξηθεί στην περιοχή μας.
Το γεγονός αυτό έχει αναφερθεί στην Εκκλησιαστική Επιτροπή του Ιερού Ναού Παμμεγίστων Ταξιαρχών, όπου υπάγεται το Εξωκλήσι του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτη αλλά, λόγω του μεγάλου χρηματικού ποσού που απαιτείται -τουλάχιστον δέκα χιλιάδες ευρώ- χρειάζεται συστράτευση και η συνεισφορά όλων μας, για να καταστήσουμε, εκ νέου, το Εξωκλήσι μας στερεό και λειτουργικό.
Ας ανταποκριθούμε όλοι στο κάλεσμα του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτη, απευθυνόμενοι στην Εκκλησιαστική Επιτροπή του Ιερού Ναού Παμμεγίστων Ταξιαρχών Περαχώρας για να μας αξιώσει ο Θεός να το επισκευάσουμε, όπως του αξίζει και να μην έχει την τύχη του διπλανού εξωκλησιού που έχει γκρεμιστεί.
Το παρακείμενο Εξωκλήσι που έχει γκρεμιστεί.
* Ευχαριστώ πολύ τον φίλο και συνεργάτη Θανάση Κ. Πρωτοπαπά για το φωτογραφικό υλικό.
