Σαν σήμερα: Το 1912, ο υπολοχαγός Δημήτριος Καμπέρος πραγματοποιεί την πρώτη στρατιωτική πτήση με αεροπλάνο τύπου «Φάρμαν».
Ο πρώτος Έλληνας Στρατιωτικός Αεροπόρος ήταν ο Υπολοχαγός του Πυροβολικού ήταν ο Δημήτρης Καμπέρος, γεννημένος στον Πειραιά το 1883. Αλήθεια, γιατί έμεινε γνωστός στην Ιστορία ως “Τρελοκαμπέρος”;
Ο Πειραιώτης Υπολοχαγός Καμπέρος Δημήτριος το 1912 καταρρίπτει το παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας στην διαδρομή, από την πατρίδα καταγωγής του την Ύδρα προς το Νέο Φάληρο, φτάνοντας τα 110 χλμ/ώρα! Η κατάρριψη του παγκόσμιου ρεκόρ έμεινε στην Ελλάδα, για χρονικό διάστημα περίπου δύο μηνών. Για να επιτευχθεί αυτό, ο Καμπέρος, μετέτρεψε το πρώτο στρατιωτικό αεροπλάνο που ο ίδιος πετούσε, σε υδροπλάνο.
Ο Καμπέρος υπήρξε και ο πρώτος Στρατιωτικός Πιλότος στην Ελλάδα (Μάιος 1912). Τον Φεβρουάριο του 1912 ο Αργυρόπουλος ήταν εκείνος που εξετέλεσε πτήση στην Ελλάδα, αλλά επρόκειτο για αεροπλάνο και πτήση (πάνω από το Θησείο) ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Συνεπώς η πρώτη επίσημη πτήση με αεροσκάφος κρατικό, ήταν αυτή του Καμπέρου γιαυτό και αναφέρεται πάντα με την επεξήγηση “Πρώτος Στρατιωτικός Αεροπόρος”.
Οι παράτολμες πτήσεις του όσο και το γεγονός πως ήταν ο πρώτος στρατιωτικός πιλότος που πραγματοποίησε στην Ελλάδα πτήση με στρατιωτικό αεροπλάνο, δημιούργησαν μύθο γύρω από το όνομά του και τον κατέταξαν στους θρύλους της αεροπορίας. Αρκετές ήταν και οι φορές που έκανε προσγείωση ανάμεσα σε πλήθος κόσμου στην παραλία του ΑΚΤΑΙΟΝ από όπου για την τόλμη του πήρε και το όνομα Τρελοκαμπέρος.
Μέχρι και σήμερα αποκαλούμε κάποιον “Τρελοκαμπέρο”, όταν οι πράξεις του είναι φανερά παράτολμες, δεν υπολογίζει τον κίνδυνο και αντιμετωπίζει τις καταστάσεις με θάρρος, γεγονός που αποκαλύπτει τον παράτολμο χαρακτήρα που είχε ο Δημήτριος Καμπέρος.
Ήταν γεννημένος στον Πειραιά το 1883 και δυστυχώς άφησε την τελευταία του πνοή άδοξα, όταν περίοδο της Κατοχής το 1942, πέθανε από εισπνοή φωταερίου, που χρησιμοποιούσε για θέρμανση. Ο άνθρωπος που πρώτος αναφέρεται στα χρονικά να έριξε χειροβομβίδες πάνω από τον εχθρό, αν και ο ρόλος τότε των αεροπλάνων ήταν αναγνωριστικός, έφυγε από την ζωή όχι μόνο άδοξα αλλά και αθόρυβα, αφού η κατοχή τότε δεν άφησε περιθώρια για απόδοση τιμών στο πρόσωπό του.
Έρευνα – Επιμέλεια: Στέφανος Μίλεσης, Πρόεδρος Φιλολογικής Στέγης Πειραιώς
Πηγή: http://pireorama.blogspot.gr
