«Ανάθεμα την ώρα ποιος ορίζει εδώ
το ανάποδο βαφτίζει και το λέει σωστό»
Οδ. Ελύτης, «ο Ήλιος ο Ηλιάτορας»
«Πάλιν Ηρωδιάς μαίνεται, πάλιν ταράσσεται, πάλιν ορχείται, πάλιν την κεφαλήν Ιωάννου ζητεί λαβείν επί πίνακι». Θέλω να ρωτήσω; Ποτέ στα τριάντα χρόνια που είμαι δάσκαλος, κυρίως Ε’ και Στ’ δημοτικού, δεν άκουσα γονέα να αναφέρει κάτι, να διαμαρτύρεται, για απουσία της σεξουαλικής αγωγής στο δημοτικό σχολείο. Ποτέ!
Μάλιστα, όταν στις ενημερώσεις γονέων γινόταν συζήτηση γι’ αυτό το τόσο λεπτό θέμα, όλοι οι γονείς συμφωνούσαν ότι οι μόνοι αρμόδιοι να καθοδηγήσουν τα παιδιά τους είναι οι ίδιοι και δεν έχει καμμιά δουλειά το υπουργείο να εμπλέκεται σ’ αυτήν την κρίσιμη διαδικασία. Γιατί λοιπόν και πάλιν «η Ηρωδιάδα», ή καλύτερα ο Ηρώδης, ταράσσεται; Το 2008, η απόπειρα εισαγωγής του μαγαρισμού αγνών ψυχών που ονομάζεται «Σεξουαλική Αγωγή» απέτυχε, χάρις στην σθεναρή αντίσταση Συλλόγων Γονέων, της Ομοσπονδίας Πολυτέκνων, της Εκκλησίας. Τώρα τι άλλαξε; Μας ταλαιπώρησαν οι προηγούμενοι, οι εθνομηδενιστές, πολέμιοι της οικογένειας με τις «θεματικές-(εμετικές)- «εβδομάδες» τους, με τις «διαφορετικότητες» και όλες τις διαστροφές της οικουμένης, τώρα γιατί «οι νοικοκυραίοι της Νέας Δημοκρατίας» επανέρχονται;
Το 2008 είχα δημοσιεύσει ένα κείμενο με τίτλο; «Τα τσίσα του Ασκητή στο δημοτικό σχολείο». Τα τότε βιβλία για την Σεξουαλική Αγωγή τα είχε γράψει ο γνωστός τηλεσεξολόγος Θ. Ασκητής και από κάποιες φράσεις των βιβλίων του είχα «εμπνευστεί» τον τίτλο. (Δεν γνωρίζω αν θα χρησιμοποιηθούν τα δύο βιβλία του Ασκητή. Αν ισχύει θα δημοσιεύσουμε αποσπάσματα για να γνωρίζουμε τα μέσα καταμόλυνσης αθώων, αγνών και ανύποπτων παιδικών ψυχών).
Από το παλαιότερο κείμενο αποσπώ κάποια ερωτήματα που και σήμερα νομίζω ισχύουν:
Πρώτον: Δεν θα έπρεπε πρώτα να εφαρμοστεί πειραματικά η σεξουαλική αγωγή σε κάποια σχολεία, να εξαχθούν συμπεράσματα, να ανιχνευτούν αντιδράσεις μαθητών και γονέων και να διαπιστωθεί η καταλληλότητα των εγχειριδίων ή του μαθήματος και η ωριμότητα των μαθητών να την αποδεχτούν;
Δεύτερον: Ο Ευάγγελος Παπανούτσος, ο σοφός παιδαγωγός, μιλώντας κάποτε γι’ αυτό το θέμα είχε πει: «Δεν είναι εύκολο πράγμα να μιλήσεις στα παιδιά για το σεξ, χωρίς τον κίνδυνο να τα φοβίσεις, να τα γεμίσεις με αηδία ή το χειρότερο να τα οδηγήσεις σε εκτραχηλισμούς». Μπορεί μια τόσο λεπτή και σοβαρή διαπαιδαγώγηση να φύγει από τα χέρια των κατ’ εξοχήν αρμοδίων, των γονέων και να περάσει στα χέρια ανθρώπων που μπορεί να είναι-ποιος τους γνωρίζει;- ακατάλληλοι ή ακόμη και ανήθικοι ή διεστραμμένοι;
Τρίτον: Κανείς δάσκαλος δεν έχει τις γνώσεις και την εμπειρία που απαιτεί ένα τόσο κρίσιμο θέμα. Πώς θα το διδάξει; Είναι έτοιμοι οι γονείς να εμπιστευτούν σε αναρμόδιους και ακατάρτιστους, σ’ αυτό το είδος της αγωγής, εκπαιδευτικούς, όταν ο φυσικός του χώρος είναι το σπίτι;
Τέταρτον: Έχουμε ως λαός το προνόμιο να είμαστε πίσω από τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Έτσι μας δίνεται η δυνατότητα να επωφεληθούμε από τη λάθη και τις αστοχίες που ξεβράζονται. (Είδαμε πώς κατέρρευσαν τα λαμπρά κατά τα άλλα συστήματα υγείας τους. Μία ροπή, ένας ιός, και ταύτα πάντα ονείρων απατηλότερα).
Όμως ως μειονεκτικοί Βαλκάνιοι χάσκουμε έκθαμβοι από τις «επιδόσεις» της Βαβυλώνας Δύσης, τις μιμούμαστε άκριτα και αλόγιστα. Είχα διαβάσει παλαιότερα πως στη Σουηδία, χώρα που διδάσκεται η σεξουαλική αγωγή, έχουν αυξηθεί κατακόρυφα οι εγκυμοσύνες σε δεκατριάχρονα και δεκατετράχρονα κορίτσια, με παράλληλη αύξηση των αφροδίσιων νοσημάτων.
Έχω κρατήσει μια είδηση που δημοσιεύτηκε στην εφ. «Ελευθεροτυπία», της 24ης Μαΐου 2005. Συνέβη στην Αγγλία. «Τρεις αδελφές 16, 14 και 12 ετών είναι κιόλας μητέρες. Δύο απ’ αυτές δεν έχουν καμμία σχέση με τους μπαμπάδες των παιδιών τους.
Η μητέρα τους κ. Άτκιν είπε στην εφημερίδα «Sunday Mercury» ότι τα κορίτσια της καταστρέψανε τη ζωή τους και την δικιά της ζωή, εξαιτίας της κακής εκπαίδευσης σε θέματα σεξ που λαμβάνουν τα παιδιά στα δημόσια σχολεία της χώρας».
Ήδη η τάση διεθνώς είναι να φύγει από το σχολείο η σεξουαλική αγωγή και να ξαναγυρίσει στο σπίτι.
Γιατί, λοιπόν, αυτή η σπουδή; γιατί και πάλι ουραγοί των εξελίξεων; μήπως για εμπορικούς σκοπούς; Μήπως για ακόμη ταπεινότερους σκοπούς οδηγηθούμε στον εξευτελισμό μιας τόσο ιερής λειτουργίας, του έρωτα, που όπως λέει ο άγιος Χρυσόστομος, «ο Θεός την εγκατέσπειρε στην ψυχή του ανθρώπου». «Πρώτον μεν ουν αυτό (το παιδί) θεαμάτων αισχρών και ακουσμάτων απάγωμεν», να απομακρύνουμε τα παιδιά από αισχρά θεάματα και ακούσματα, λέει ο ίδιος άγιος στην έξοχη πραγματεία του «Περί κενοδοξίας και ανατροφής τέκνων», η οποία θα έπρεπε να διδάσκεται στα παιδαγωγικά τμήματα, που παραμένουν αιχμάλωτα στην νεοταξική…παρανόηση.
Όπως εύστοχα έχει ειπωθεί όλη αυτή η βιασύνη να διδαχτούν τα παιδιά την σεξουαλική αγωγή είναι ένας πυρήνας απο-αθωοποιήσεως. Εάν όλα τα μυστήρια των ψυχών και των σωμάτων μας ξεγυμνωθούν, η σημαντική γοητεία του «ζην» και του «αναπτύσσεσθαι» έχει αποκλειστεί. Κάθε πράμα στον καιρό του λέει ο σοφός λαός μας. Η δυναμική αντίδραση να επαναληφθεί. Να μην περνούν αντουφέκιστα όλα τα εθνοκτόνα νομοθετήματα. Μας έκλεισαν τους ναούς, να μην μας «κλείσουν» και τα σπίτια μας. Η οικογένεια είναι το έσχατο οχυρό που μας απέμεινε και ως κοινωνία και ως έθνος. Ας μείνει και κάτι όρθιο…
Δημήτρης Νατσιός
δάσκαλος-Κιλκίς – Mέλος ΙΗΑ
Πηγή: https://professors-phds.com/
