από Awaken
Διαφορετικοί ρυθμοί αναπνοής ενεργοποιούν διαφορετικά δίκτυα νευρώνων στον εγκέφαλο που σχετίζονται με τη διάθεση, την συγκέντρωση και την αντίληψη του σώματος προτείνει μια πρόσφατη έρευνα.
Χαλάρωσε και προσηλώσου στην αναπνοή
Αυτό δεν είναι απλά μια τυπική συμβουλή. Περιλαμβάνει, επίσης, αυτό που διδάσκουν πολλές τεχνικές μείωσης του άγχους όπως ο διαλογισμός και η γιόγκα: ότι η προσοχή στον χρόνο και το ρυθμό της αναπνοής μπορεί να έχει θετικές επιδράσεις στο μυαλό και το σώμα μας. Μια πρόσφατη έρευνα στο Journal of Neurophysiology υποστηρίζει το παραπάνω, αποκαλύπτοντας ότι διάφορες περιοχές του εγκεφαλου που σχετίζονται με τα συναισθήματα, την προσοχή και την αντίληψη του σώματος ενεργοποιούνται όταν προσηλωνόμαστε στην αναπνοή μας.
Η ρυθμική αναπνοή περιλαμβάνει τη συνειδητή εισπνοή και εκπνοή με ένα συγκεκριμένο ρυθμό
Για παράδειγμα, μπορείς να εισπνέεις 5 φορές, να εκπνέεις 6 και πάλι από την αρχή. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι οι ασκήσεις ρυθμικής αναπνοής μπορούν και να εστιάσουν την προσοχή και να ισορροπήσουν το νευρικό συστημα. Ως τώρα, παρ’όλ’αυτά, γνωρίζαμε λιγοστά για το πώς το παραπάνω επηρεάζει την λειτουργία του εγκεφάλου στους ανθρώπους.
Τούτα τα ευρήματα αποτελούν μια πολύ μεγάλη ανακάλυψη καθώς για χρόνια θεωρούσαμε πως μοναδικός υπεύθυνος για τη διαδικασία της αναπνοής είναι ο εγκεφαλικός μυελός. Η έρευνα αυτή δείχνει ότι η ρυθμική αναπνοή επίσης χρησιμοποιεί δίκτυα νευρώνων πέραν του μυελού που, όπως είπαμε, είναι σχετιζόμενα με τα συναισθήματα, την προσοχή και την αντίληψη του σώματος μας. “Πατώντας,” λοιπόν, σε αυτά τα νευρικά δίκτυα με τη χρήση της αναπνοής, αποκτούμε πρόσβαση σε ένα πανίσχυρο εργαλείο για την εξισορρόπηση των αντιδράσεων μας απέναντι στο άγχος.
Ο Εγκέφαλος και η Ρυθμική Αναπνοή
Στην έρευνα αυτή, οι ερευνητές του τμήματος Ιατρικών Ερευνών του Ινστιτούτου Feinstein ήθελαν να κατανοήσουν καλύτερα πως ο εγκέφαλος αντιδρά σε ποικίλες διαφορετικές ασκήσεις αναπνοής. Έτσι προσέλαβαν 6 νεους που ήδη παρατηρούνταν με ενδοκρανιακό εγκεφαλογράφημα για επιληψία. (Στο εγκεφαλογράφημα μπαίνουν ηλεκτρόδια κατ’ευθείαν πάνω στον εγκέφαλο για να καταγραφεί η ηλεκτρική δραστηριότητα και να φανεί από που προέρχονται οι κρίσεις.) Από τους νεους αυτούς ζητήθηκε να συμμετάσχουν σε 3 ασκήσεις αναπνοής ενώ ο εγκέφαλος τους θα βρίσκονταν υπο το καθεστως παρατήρησης.
Στην πρώτη άσκηση οι συμμετέχοντες χαλάρωσαν κρατώντας τα βλέφαρα τους ανοιχτά για περίπου 8 λεπτά ενώ ανέπνεαν κανονικά. Στη συνέχεια επιτάχυναν την αναπνοή τους σε ένα ταχύ ρυθμό για μόλις πάνω από 2 λεπτά ενώ ανέπνεαν από τη μύτη και μετά επιβράδυναν ξανά στην κανονική αναπνοή. Αυτός ο κύκλος επαναλήφθηκε 8 φορές.
Στην επόμενη άσκηση οι συμμετέχοντες μέτρησαν πόσες φορές εισέπνευσαν και εξέπνευσαν με διάλειμμα 2 λεπτών και κατέγραψαν πόσες αναπνοές είχαν πάρει. Οι ερευνητές παρακολούθησαν πόσες αναπνοές πήραν οι συμμετέχοντες σε κάθε διάλειμμα, σημειώνοντας πόσες απαντήσεις ήταν σωστές και πόσες λάθος.
Τέλος, οι συμμετέχοντες ολοκλήρωσαν μια διαδικασία συγκέντρωσης καθώς φορούσαν μια συσκευή που κατέγραφε τον κύκλο αναπνοής τους. Σε αυτή κοιτούσαν μια οθόνη βίντεο που περιείχε μαύρες βούλες σε διαφορετικές συγκεκριμένες θέσεις. Τους ζητήθηκε να πατήσουν ένα από τα τέσσερα πλήκτρα όσο πιο γρήγορα γίνεται όταν έβλεπαν μια από τις βούλες να αλλάζει από μαύρο σε άσπρο.
Στο τέλος του πειράματος οι ερευνητές ήλεγξαν πώς διαμορφώθηκαν οι ρυθμοί αναπνοής των συμμετεχόντων στις διάφορες διαδικασίες και σημείωσαν αν η λειτουργία του εγκεφάλου άλλαξε εξαιτίας της διαδικασίας. Βρήκαν ότι η αναπνοή επηρεάζει τις πλευρές του εγκεφάλου μεταξύ αυτών και το λοβό όπως και το μέσο του εγκεφάλου πολύ περισσότερο από ότι θεωρούταν ως τότε.
Ελέγχοντας το άγχος: Eίναι τα πάντα στην αναπνοή;
Αυτό που βρήκαν ήταν αυξανόμενη λειτουργία σε ένα δίκτυο νευρικών δομών, συμπεριλαμβανομένης και της αμυγδαλής, όταν οι μετέχοντες ανέπνεαν ταχέως. Η λειτουργία στην αμυγδαλή δείχνει ότι οι ταχείς ρυθμοί αναπνοής πιθανόν να προκαλέσουν αισθήματα άγχους, εκνευρισμού ή φόβου. Άλλες έρευνες έχουν δείξει πως τείνουμε να είμαστε πιο συγχρονισμένοι με τον φόβο όταν αναπνέουμε γρήγορα. Αντιθέτως, ίσως είναι δυνατό να μειώσουμε το φόβο και το άγχος αν επιβραδύνουμε το ρυθμό της αναπνοής.
Η παρούσα έρευνα επίσης εντόπισε μια ισχυρή σύνδεση μεταξύ της σκόπιμης (δηλαδή με ρυθμό) αναπνοής των μετεχόντων και της ενεργοποίησης του νησιωτικού φλοιού. Ο νησιωτικός φλοιός ρυθμίζει το αυτόνομο νευρικό σύστημα και σχετίζεται άμεσα με την αντίληψη του σώματος μας. Προηγούμενες έρευνες έχουν συνδέσει την σκόπιμη αναπνοή με την ενεργοποίηση του οπισθίου νησιωτικού φλοιού, προτείνοντας ότι το να δίνεις ιδιαίτερη προσοχή στην αναπνοή ίσως να αυξήσει την αντίληψη των καταστάσεων του σώματος μας, κάτι που διδάσκεται κατα βάση σε εξασκήσεις διαλογισμού και yoga.
Τέλος οι ερευνητές σημείωσαν οτι όταν οι μετέχοντες κατέγραφαν σωστά την αναπνοή τους, τόσο ο νησιωτικός φλοιός όσο και ο πρόσθιος φλοιός του προσαγωγίου, που είναι μια περιοχή του μυαλού συμμετέχουσα στην αντίληψη της στιγμής, ήταν ενεργοποιημένα.
Κλείνοντας, τα απότελέσματα της έρευνας κατέδειξαν μια σχέση μεταξύ των διαφορετικών τύπων αναπνοής (γρήγορη, σκόπιμη και με συγκέντρωση) και ενεργοποίηση δομών του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη σκέψη, τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά.
Αυτό σημαίνει πως είναι πιθανό συγκριμένες στρατηγικές αναπνοής να μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν εργαλεία που βοηθούν τους ανθρώπους να ελέγξουν τις σκέψεις τους, τις διαθέσεις τους και τις εμπειρίες τους.
Πηγή: https://awaken.gr/
