«Η γλώσσα μου, η Ελλάδα»
Μικρό κομμάτι γης η πατρίδα μου,
στην απεραντοσύνη του κόσμου.
Μυριάδες όμως οι ευωδιές, που πάλλονται
στα εξώφυλλα της καρδιάς μου,
ακούγοντας τη γλώσσα μου.
Γλώσσα μητρική, που αντίκρισα
στο νανούρισμά μου, πλουμίδι
ακριβοστόλιστο στο στήθος μου,
σπάργανο που με ζώνει και με ζεσταίνει.
Λέξεις παιδικές, χρώματα, ήχοι που
στο διάβα του χρόνου, γίνανε
λόγια μεστωμένα.
Γλυκασμός, έγερση στα ρόδινα χείλη
στα μονοπάτια της νιότης μου.
Ευφορία, ανάταση πνευματική,
που ξεδιπλώνει την ψυχή
και σ’ οδηγεί σ’ άλλους δρόμους,
στην ενόραση, στην αφή κάθε
χορδής του άλλου, του διαφορετικού,
που είναι δίπλα σου, μα και μακριά σου.
Παλέτα η γλώσσα μου,
χρώματα πορφυρά, κεχριμπαρένια,
που φέρνουν την τέρψη στις ψυχές
και αναδύουν αρώματα στο ξέφωτο,
κάνοντας καθάριο το αθώρητο είναι των ανθρώπων.
Πατρίδα μου είναι η γλώσσα μου
και η γλώσσα μου η Ελλάδα.
Πορεύομαι στο δρόμο της ζήσης,
φορώντας την περηφάνια που μου χάρισες.
Καμενίδου Νόπη, Οικονομολόγος ΓΕΛ ΣΕΡΒΙΩΝ
Πηγή: https://blogs.sch.gr/lykservi/2022/05/09/i-glossa-moy-i-ellada-poiisi-kamenidoy-nopi-imera-mitrikis-glossas-21-fevroyarioy-2022/
