Μαριέττα Πεπελάση «Ο κόσμος όλα χωράει στα δυο σου χέρια»
Ο κόσμος όλος χωράει στα δυο σου χέρια.
Εσύ, το δημιούργημα ενός έρωτα,
γέννημα χρυσής βροχής.
Εσύ, ευλογημένος με την αγωνία της ύπαρξης
ν’ αναγνωρίζεις στους ήχους του σύμπαντος
τον αγώνα της αρμονίας και του χάους.
Ο θάνατος δεν θα είναι ο εχθρός σου.
Η βία των προγόνων σου θα είναι
και η δυσκολία τους ν’ αγκαλιάσουν
τη ζωή με συμπόνια.
Νεκρός θα είναι ο αδιάφορος
για το πλησίον,
κι εκείνος που με τον φθόνο στα μάτια
ξεριζώνει τη δημιουργική χαρά του αδελφού.
Μη φοβηθείς τη δύναμη του έρωτα
και της αγάπης.
Αυτά είναι το σπίτι σου.
Νιώσε ευάλωτος
στο άγγιγμα του στήθους μιας γυναίκας,
στην ευτυχία της ανάσας και των φιλιών σας.
Μη φοβηθείς ν’ αγκαλιάσεις
τον καλύτερό σου φίλο σ’ ό,τι κι αν σου συμβεί.
Ποτέ μην ανησυχήσεις για τα σμήνη των πουλιών’
φεύγουν και δεν παίρνουν τίποτα μαζί τους.
Μόνο την πίστη τους για το ταξίδι σε μιαν
άλλη όχθη και την γνώση της ροής του φεύγω
και του έρχομαι,
του φωτός και του σκότους.
Μέσα σε κάθε τί υπάρχει το αντίθετό του.
Έχεις τη γνώση.
Βρέφος, δάγκωνες με τη λύσσα της πείνας
τη ρώγα που τόσο αγαπούσες.
Αέναη θα είναι η προσευχή μου
για το δώρο που σου δόθηκε.
Θυμίαμα μοσχομυριστών γιασεμιών και κρίνων,
θα προσφέρω για εσένα.
Αντίδωρα’
η τόλμη ν’ ανέβεις στις κορυφές των βουνών,
να διασχίσεις την έρημο,
να διαβείς τους ποταμούς του πόνου,
να βγεις στον ωκεανό
τραγουδώντας τον θρίαμβο
μια συναρπαστικής ζωής.
*Από το βιβλίο «Εννιά μικρές ιστορίες για το φως και το σκοτάδι», εκδ. Ιανός
Πηγή: https://www.fractalart.gr/
