ΣΕ ΛΙΓΟ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΜΕ ΩΣ ΔΩΡΕΑ ΟΥΤΕ ΤΟΝ...ΠΥΡΕΤΟ ΜΑΣ!

«Το πέσαμε από τα σύννεφα» τείνει να γίνει πλέον η πιο κλισέ φράση όλων των εποχών στο πανθομολογούμενο πλούσιο ελληνικό λεξιλόγιο. Την ακούμε, την διαβάζουμε, την λέμε, την γράφουμε καθημερινά πια.

 Μιχάλης Τσαμπάς

Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος. | EUROKINISSI/ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

Είναι άλλωστε τόσα πολλά και συχνά τα γεγονότα που μας αναγκάζουμε να... πέσουμε από τα σύννεφα, που δεν προλαβαίνουμε να «ανεβοκατεβαίνουμε» σε αυτά. Η περίπτωση του... άλλου ανθρώπου, το θέμα των ημερών, είναι ένα από αυτά.

Με τις καταγγελίες να έχουν την μορφή χιονοστιβάδας πλέον για την παράλληλη δράση του ανθρώπου αυτού, φαίνεται τελικά πως δεν ήταν και τόσο «άλλος άνθρωπος».

Ένας από όλους εμάς ήταν και είναι. Ένας από όλους αυτούς που καθημερινά κυκλοφορούν εκεί έξω και σκαρφίζονται πολλά. Με πάθη, με... πονηριά, με λατρεία στο εύκολο χρήμα.

Προφανώς, όπως ισχύει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις το «τεκμήριο της αθωότητας» παραμένει στην πρώτη γραμμή.

Από την άλλη όμως δύσκολα να ξύπνησε κάποιος ένα... πρωί και να θέλησε να τα βάλει χωρίς λόγο και αποδείξεις με έναν άνθρωπο που μέχρι... προχθές είχε τον σεβασμό όλων κι έφτασε να μπει στο Προεδρικό Μέγαρο για να βραβευτεί. Κι ούτε επίσης ο ένας μετά τον άλλο κάνουν λόγο για την... περίεργη πορεία διάφορων δωρεών χωρίς να έχουν δει ή ακούσει κάτι στραβό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλη αυτή η υπόθεση έχει... ψωμί ακόμη.

Θα παιχτούν αρκετά επεισόδια, όχι μόνο στα κανάλια, για να μάθουμε τι ακριβώς συνέβη ή συμβαίνει. Μάλλον υπάρχει και κάτι άλλο σίγουρο. Σίγουρο για το μέλλον. Ότι θα φτάσουμε στο σημείο να ακούμε λέξεις όπως... δωρεές και αλληλεγγύη και θα τρέχουμε μακριά. Θα βλέπουμε κοινωνικές δράσεις και θα αλλάζουμε πεζοδρόμιο.

Η καχυποψία πλέον έχει χτυπήσει κόκκινο σε όλους και όχι άδικα. Θυμίζω: Γίνεται κάπου σεισμός; Την επόμενη μέρα τόνοι τρόφιμα, φάρμακα, ρούχα και φαγητά μαζεύονται. Παίρνει κάπου φωτιά; Την επόμενη μέρα τόνοι τρόφιμα, φάρμακα, ρούχα και φαγητά μαζεύονται. Σε πλημμύρες; Το ίδιο. Σε κάθε καταστροφή το κύμα αλληλεγγύης φουσκώνει για καλό λόγο.

Πολλά μπορείς να πεις για τον λαό αυτό. Τα κουσούρια του αμέτρητα. Όμως όταν χτυπήσει το καμπανάκι για βοήθεια, θα βρει τρόπο να φωνάξει ηχηρό παρών. Ως πότε όμως; Ως πότε θα καταθέτει τον... οβολό από το υστέρημα του και θα μαθαίνει ότι κάποιοι «κάνουν διπλή ζωή» ή κονομάνε στην πλάτη του;

Πότε θα πει «άντε στο διάολο που θα προσφέρω και θα με κοροϊδεύουν;». Προφανώς αυτό εις βάρος όλων όσων έχουν την αληθινή ανάγκη. Και δεν είναι και λίγοι εκεί έξω...

Πηγή: https://www.reader.gr/