Της Αγγελικής Μπούλιαρη // *
Κυματοθραύστης
Δεν υπάρχει λιμάνι για σένα
σάπισε η βάρκα σου στα μεσοπέλαγα
Δεν υπάρχει σπίτι για σένα
αποδημητικό που έχασες του γυρισμού το δρόμο.
Καταδικάστηκες κυματοθραύστης να ’σαι
Σε διαρκή ακινησία εσύ να δέχεσαι
Να βλέπεις την πέτρα σου να τρίβεται, να σπάει
σκόνη να γίνεται, σκόνη στον άνεμο
Στον άνεμο τα αρχαία όνειρά σου
και οι παλιές επιθυμίες σου
σκόνη, μακριά, να χάνονται
Κι εσύ εκεί, ακίνητη, πιστή
στην πίστη σου πως κάτι θα σωθεί
Μα όχι για σένα.
Για σένα δεν υπάρχει φωλιά
αδιαπραγμάτευτη, χωρίς όρους αγκαλιά
όπως τη γύρευες στεγνή κι αναίμακτη.
Όχι, όχι για σένα
Όλα θα τα βλέπεις, μα δεν θα τα ’χεις,
δεν θα τα αγγίζεις
Θα δύει ο ήλιος κι η σελήνη θα ανατέλλει
Πουλιά θα τραγουδούν ανάμεσα στα δέντρα
Κύματα απαλά θα χαϊδεύουν την άμμο
Εραστές θα αγαπιούνται δίχως αύριο
Ανήσυχες ψυχές θα ταξιδεύουν για Ιθάκες
Μα όχι εσύ, όχι για σένα
Εσύ, εκεί, ακίνητη, κυματοθραύστης
Η πέτρα σου θα λιώνει, η σκόνη σου στον άνεμο
Στον άνεμο τα αρχαία όνειρά σου
και οι παλιές επιθυμίες σου
Σκόνη, μακριά, να χάνονται, να χάνεσαι στο χάος.
*Η Αγγελική Μπούλιαρη σπούδασε Ελληνική και Αγγλική Φιλολογία, Δημιουργική Γραφή και Ψυχολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, Λογοτεχνική Μετάφραση στο Βρετανικό Συμβούλιο, Μετάφραση Παιδικής Λογοτεχνίας και την Ιταλική Γλώσσα. Eργάστηκε ως ιδιωτική υπάλληλος και ως καθηγήτρια στη Μέση Εκπαίδευση. Έχει εκδώσει μυθιστορήματα, διηγήματα, ποίηση.
Πηγή: https://www.fractalart.gr
