ΑΝΤΖΕΛΙΚΑ ΘΕΟΦΑΝΙΔΗ
Γράφω, όπως άλλοι παίρνουν παυσίπονα..
Γράφει η Αντζέλικα Θεοφανίδη
Ο έρωτας, καλώς η κακώς, δεν μπαίνει σε κουτάκια. Δεν σε ρωτάει πριν να σου χτυπήσει την πόρτα, έρχεται, φεύγει και εσύ μένεις να κοιτάς απορημένος από που σου ήρθε αυτός ο επισκέπτης που στις πλείστες των περιπτώσεων, είναι ακάλεστος. Δεν πάει να είσαι είκοσι, σαράντα, εξήντα, αυτός δεν καταλαβαίνει τίποτα, σου δίνει μία και τρέχα γύρευε μετά.
Όλοι βάζουμε τα όρια μας, όλοι έχουμε τις άμυνες μας. Τι γίνεται όμως όταν βρεθείς αντιμέτωπος με την έλξη; Κάποιες φορές είναι τόσο δυνατή που ξεχνάς και τα όρια και τα πρέπει που με τόσο κόπο χτίζεις εδώ και καιρό. Ο έρωτας έρχεται μετά βέβαια, η έλξη όμως βιάζεται. Το σώμα μας ξέρει και κυρίως δεν ρωτάει. Αυτό που θέλει το θέλει.
Σε κάθε ηλικία αυτό το αίσθημα μένει ίδιο, σε κάνει έρμαιο του. Δεν πας να είσαι ορκισμένος εργένης, δεν πας να λες ότι εγώ δεν ξανακάνω σχέση και όλα αυτά που αραδιάζουμε κατά καιρούς, όταν φας κόλλημα το έφαγες. Είναι η μυρωδιά, η άνεση που νιώθεις όταν είστε μαζί, είναι τα αγγίγματα που κάνουν το είναι σου να παραληρεί. Όλα αυτά είναι αρκετά να ερωτευτείς. Όλα αυτά μπορούν να συμβούν αναπάντεχα και το πιο πιθανό δεν θα είσαι έτοιμος. Γιατί σε όποια ηλικία και να είσαι η ίδια σφαλιάρα είναι. Απόλαυσε την!
Πηγή: https://lovenmore.gr/