Απόστολος Ιούδας ο Θαδδαίος
Η μνήμη του οποίου τιμάται από την Εκκλησία στις 19 Ιουνίου και 21 Αυγούστου.
Ένας από τους δώδεκα μαθητές του Χριστού, η μνήμη του οποίου τιμάται από την Εκκλησία στις 19 Ιουνίου και 21 Αυγούστου.
Στην Καινή Διαθήκη, αναφέρεται και ως Ιούδας ο Ιακώβου (Λουκ. στ' 16, Πράξ. α' 13, Ιωάν, ιδ' 22). Ήταν πιθανότατα αδελφός του Αποστόλου Ιακώβου του επιλεγόμενου Μικρού ή Αλφαίου. Στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου (ι' 3) μνημονεύεται ως Λεββαίος (θαραλλέος) ο επικληθείς και Θαδδαίος (μεγάθυμος), ενώ στο Ευαγγέλιο του Μάρκου (γ' 18) απλώς ως Θαδδαίος. Με αφορμή τις ονομασίες αυτές του Ιούδα στα Ευαγγέλια, ο Ιερώνυμος τον χαρακτηρίζει Τριώνυμο (τρία ονόματα).
Ο Ιούδας υπήρξε μαθητής του Ιωάννου του Προδρόμου κι έδρασε στη Μεσοποταμία. Μαρτύρησε στην Έδεσσα (σημερινή Ούρφα Τουρκίας) ή στη Βηρυτό περί το 80.
Η αποδιδόμενη σε αυτόν συγγραφή της «Καθολικής Επιστολής» της Καινής Διαθήκης από παλαιότερους, αλλά και νεώτερους ερμηνευτές, δεν πρέπει να θεωρείται βέβαιη, λόγω ελλείψεως στοιχείων. Μάλλον συγγραφέας της Καθολικής Επιστολής είναι ο Ιούδας ο αδελφόθεος.
Απολυτίκιο
Χριστού σε συγγενή, ω Ιούδα ειδότες, και μάρτυρα στερρόν, ιερώς ευφημούμεν, την πλάνην πατήσαντα, και την πίστιν τηρήσαντα, όθεν σήμερον, την παναγίαν σου μνήμην, εορτάζοντες, αμαρτημάτων την λύσιν, ευχαίς σου λαμβάνομεν.
Όσιος Παΐσιος ο Μέγας
Χριστιανός ασκητής, η μνήμη του οποίου τιμάται στις 19 Ιουνίου.
Χριστιανός ασκητής, η μνήμη του οποίου τιμάται στις 19 Ιουνίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Παΐσιος και Παϊσία.
Ο Παΐσιος γεννήθηκε το 300 στην Αίγυπτο και καταγόταν από πλούσιους και ευσεβείς γονείς. Ήταν δε ο μικρότερος από τα επτά αδέλφια του. Σε μικρή ηλικία, έμεινε ορφανός από πατέρα, αλλά η ενάρετη και στοργική μητέρα του τον ανέθρεψε με τα διδάγματα του Ευαγγελίου.
Όταν ενηλικιώθηκε, ο Παΐσιος πήγε στην έρημο κοντά στον περίφημο για την αρετή, την άσκηση και τη σοφία του αββά Παμβώ, μετά τον θάνατο του οποίου απομακρύνθηκε στα ενδότερα της ερήμου, όπου έζησε με αυστηρή νηστεία και προσευχή. Αναφέρεται ότι επί εβδομήντα έτη δεν γεύτηκε καμία τροφή, παρά μόνο κάθε Κυριακή τη Θεία Κοινωνία.
Η φήμη του άρχισε να διαδίδεται ταχέως και πολλοί προσέτρεχαν προς αυτόν για να ζητήσουν την ευλογία του και να ακούσουν τους παρηγορητικούς λόγους του. Γι’ αυτό το λόγο ονομάσθηκε Μέγας από την Εκκλησία.
Γέροντας πλέον, μετά από παρακλήσεις πολλών αδελφών, εγκατέλειψε την έρημο και εγκαταστάθηκε κοντά σε κατοικημένες περιοχές, όπου δίδασκε και νουθετούσε τους πιστούς. Κοιμήθηκε ειρηνικά και τον έθαψαν στην έρημο, όπου ασκήτευσε.
Απολυτίκιο
Ο ένσαρκος άγγελος, των Μοναστών κορωνίς, ο άσαρκος άνθρωπος, των ουρανών οικιστής, ο θείος Παΐσιος, χαίρει τη αυτού μνήμη, συν ημίν εορτάζων, νέμει τοις κοπιώσι, δι’ αυτόν θείον χάριν διο εν προθυμία πολλὴ τούτον τιμήσωμεν.
Πηγή: https://www.sansimera.gr
