Δημήτρης Δανίκας
Απερίγραπτη η κατάσταση. Δεν περνάει ημέρα που κάποιοι να μην «γαζώνουν» κάποιον. Δεν περνάει εβδομάδα που κάποιοι να μην πνίγουν, να στραγγαλίζουν κάποιον η κάποια αθώα. Και δεν περνάει 24ωρο που κάποιοι να μην μπουκάρουν, να μην σαρώνουν ότι βρουν μπροστά τους να μην ληστεύουν και να μην βιάζουν
Όλα αυτά συμβαίνουν στις περισσότερες γειτονιές. Όλα αυτά συμβαίνουν ντάλα μεσημέρι. Και όλοι αυτοί οι εγκληματίες μέχρι στιγμής άφαντοι, αόρατοι, εξαφανισμένοι
Ακόμα οι Αρχές να διαλευκάνουν το γάζωμα του Γιώργου Καραιβάζ. Ακόμα περιμένουμε πότε επιτέλους θα εντοπιστούν οι άθλιοι και στυγεροί δολοφόνοι της εικοσάχρονης μητέρας στα Γλυκά νερά. Ακόμα να εντοπιστούν τα ίχνη όλων αυτών που ανοίγουν «κουμπότρυπες» μέρα μεσημέρι. Ακόμα τίποτα
Και φανταστείτε εκείνη την άτυχη, την τραγική στιγμή που ξώφαλτσα σκάγια κάποιας μαφιόζικης μαφίας θα στείλουν στον τάφο κάποιον τυχαίο περαστικό». Οι λεγόμενες «παράπλευρες απώλειες» δηλαδή
Τα πρακτικά αποτελέσματα μέχρι στιγμής εξαντλήθηκαν στις εύκολες και εντυπωσιακές εκκαθαρίσεις καταληψιών. 'Ασε που μερικοί εξ αυτών επανέρχονται δριμύτεροι και ανακαταλαμβάνουν ξένες περιουσίες.
Άσε το άλλο όπου δεκάδες ένστολοι, οχυρωμένοι «αστακοί» περιφέρονται σε πλατείες άλλοτε μασουλώντας σάντουιτς και άλλοτε συνομιλώντας από τα κινητά τους. 'Ασε το πλήθος των αστυνομικών που φρουρεί ιδιώτες σα να πρόκειται για προσωπική τους περιουσία. 'Ασε που φρουρούσαν κάποιον ακατανόμαστο που τάχα μου κινδύνευε η σωματική του ακεραιότητα. Και άσε το χειρότερο, το βούκινο δηλαδή, κάποιων διεφθαρμένων υψηλά ιστάμενων αξιωματούχων. Πράγμα φυσικά που συμβαίνει και στις καλύτερες αστυνομικές οικογένειες του πλανήτη ανεξαρτήτως κομμάτων, ιδεολογιών και καθεστώτων
Ο κάθε ανυποψίαστος πολίτης αδιαφορεί για τρία πράγματα. Το πρώτο για το φάκελο που παραδόθηκε στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου με τα πεντακόσια ονόματα μαφιόζων. Ε και; Τα ονόματα μας κόφτουν η οι συλλήψεις και το μπαγλάρωμα των μελών του οργανωμένου εγκλήματος;
Το δεύτερο για την διαφθορά εντός του κόλπου της Αστυνομίας. Ε και; Τους πιάσανε; Τους μπαγλάρωσαν; Όχι. Ε τότε τι να κουβεντιάζουμε τώρα
Και το τρίτο για την ικανότητα η την ανικανότητα των διωκτικών αρχών. Αν δεν μπορούμε τότε να σπεύσουμε να ζητήσουμε την συνδρομή της Scotland Yard και του FBI. Αν μπορούμε ιδού η Μαφία ιδού η σύλληψη. Αποφασίστε
Είμαι βέβαιος για ένα πράγμα. Ότι οι αρχές γνωρίζουν για τις κουβέντες που πηγαινοέρχονται στις καφετέριες και τις πλατείες. Που περίπου καταλήγουν στο συμπέρασμα «Σικάγο γίναμε». Έτσι ακριβώς. Γνωρίζουν επίσης για τον χλευασμό τον καθημερινό. Ότι δηλαδή η Αστυνομία είναι ικανοποιημένη από ένα πράγμα. Ο ένας μαφιόζος γαζώνει τον άλλο μαφιόζο. Έτσι κλείνουν οι φάκελοι και έτσι αποδίδεται δικαιοσύνη. Υπέροχα
Εμείς, σου λέει, χωρίς να κουνήσουμε το μικρό μας δαχτυλάκι, όχι μόνο τους πιάνουμε αλλά και από πάνω όλοι αυτοί οι γαζωμένοι μαφιόζοι καταλήγουν βλέποντας τον ουρανό ανάσκελα από τον τάφο τους! Περίφημα
Και για να τελειώνω. Με τους καταληψίες κάτι έγινε. Με το βαρύ, το οργανωμένο έγκλημα και με τις δολοφονίες αθώων πολιτών τίποτα προς το παρόν δεν γίνεται. Το δια ταύτα απλό. Στα εύκολα πρώτοι, στα δύσκολα μετεξεταστέοι!
Πηγή: https://www.protothema.gr/