Χαρά Μαζίδη
Θυμάσαι εκείνο το ιαπωνικό ρητό; «Επτά φορές κι αν πέσεις, οκτώ να σηκωθείς».
Όταν θα σηκωθείς, κοιτάξου στον καθρέφτη και αν ό,τι δεις σ’ αρέσει, πες ένα μεγάλο «δεν πειράζει» και προχώρα. Έμαθες πια. «Να προσέχεις! Σ’ αγαπάω να προσέχεις» σου είπα.
Έπεσες...και τώρα που έπεσες, σκούπισε τα μάτια σου να μην θολώνει η ματιά σου και δες ξεκάθαρα.... ποιος ήταν εκεί;
Ποιος σ’ αγκάλιασε;
Ποιος σε χάιδεψε με το βλέμμα;
Ποιος ψιθύρισε «αχ κοριτσάκι μου» μόλις σε είδε;
Ποιος ήρθε να σε πάει μια βόλτα;
Ποιος ήπιε μαζί σου καφέ να ξεχαστείς;
Σε ποιον μίλησες και τα δάκρυα έτρεχαν σαν βροχή; Μ’ αυτούς να μείνεις.
Ποιος έφυγε όταν τον χρειαζόσουν;
Ποιος συνέχισε το πλάνο του, σαν απλά να μην υπήρχες, γιατί δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή να πάρει;
Ποιος σε ξέχασε; Αυτούς, δώσ’ τους την θέση που τους αξίζει. Θυμήσου τώρα... πώς αντέδρασες στο ξάφνιασμα της μοίρας;
Αυτή είναι η ψυχή σου. Μην ξεχνάς!
Δεν χρειάζεται να στο θυμίζω εγώ.
Έμεινες στωική, σιωπηλή χωρίς κλάματα. Ούτε ένα αχ δεν βγήκε απ’ τα χείλη σου. Μόνο κοίταξες μπροστά.. και ας ταράχτηκες. Σταμάτησες για δυο λεπτά και ήσυχα προχώρησες. Είδες, λοιπόν, ολάκερη τη δύναμή σου να ξεπηδά ορμητικά και να σου δείχνει το κρυμμένο πρόσωπό σου. Κάποιες φορές το αναπάντεχο μας συναντά, μας τέμνει, μας λυγίζει. Κακιά στιγμή, λένε πολλοί. Ατυχία, κάποιοι άλλοι. Φως το λέω εγώ. Φως που δείχνει καθάρια ποιος είσαι, πώς σηκώνεσαι, ποιους έχεις δίπλα σου, ποιους μακριά σου.
Πάρε, λοιπόν, την «κακιά στιγμή», δώσ’ της ένα φιλί, κλείσε της το μάτι και ξεχώρισε την ήρα από το στάρι.
Είναι αλήθεια μ` ακούς; Ό,τι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό!
Χαμογέλα, λοιπόν, τίναξε τη σκόνη από πάνω σου και αν κάποια δάκρυα τρέχουν χωρίς να σε ρωτούν, δεν πειράζει να λες.
«Δεν πειράζει. Βροχή είναι και χαϊδεύει τα μάγουλά μου».
Καλημέρα κοριτσάκι!
Πηγή: https://www.ewoman.gr/
