Ο κύκνος - ποίημα του Γιώργου Σαμαρτζίδη για το ialmopia.gr
Είναι παράξενη απόψε η βραδυά.
λίμνη, είναι λουσμένη από
το φως των άστρων του Ουρανού.
Πάνω της πλέει ένας άσπρος κύκνος.
Ο κύκνος γίνεται, για λίγο, η ψυχή μου.
Πάντα ονειρευόμουν προορισμούς.
΄ Όμως, άνθρωποι κακοί και φθονεροί,
προκάλεσαν θύελλες, καταιγίδες.
Ο κύκνος πάλαιψε σκληρά.
Κόντεψε να καταποντιστεί.
Μα είχε μεγάλη καρδιά, που
η αγάπη, όλους τους χώρεσε.
Όλους τους συγχώρεσε.
Αυτή η αγάπη έγινε το
σωσίβιο που την έσωσε.
Τώρα ο κύκνος συνεχίζει να πλέει,
πάνω στη λίμνη που την
λούζουν τάστρα του Ουρανού,
για να φθάσει στους ονειρεμένους
προορισμούς.
Ποίηση: Γιώργου Σαμαρτζίδη
Είναι παράξενη απόψε η βραδυά.
λίμνη, είναι λουσμένη από
το φως των άστρων του Ουρανού.
Πάνω της πλέει ένας άσπρος κύκνος.
Ο κύκνος γίνεται, για λίγο, η ψυχή μου.
Πάντα ονειρευόμουν προορισμούς.
΄ Όμως, άνθρωποι κακοί και φθονεροί,
προκάλεσαν θύελλες, καταιγίδες.
Κόντεψε να καταποντιστεί.
Μα είχε μεγάλη καρδιά, που
η αγάπη, όλους τους χώρεσε.
Όλους τους συγχώρεσε.
Αυτή η αγάπη έγινε το
σωσίβιο που την έσωσε.
Τώρα ο κύκνος συνεχίζει να πλέει,
πάνω στη λίμνη που την
λούζουν τάστρα του Ουρανού,
για να φθάσει στους ονειρεμένους
προορισμούς.
Ποίηση: Γιώργου Σαμαρτζίδη
Πηγή: http://www.ialmopia.gr/