Γράφει η Αλεξάνδρα Τσότσου
Μη με ρωτάς το γιατί, δεν υπάρχει εξήγηση. Απλά σου το δηλώνω, ανήκω σε μένα και μην προσπαθείς να με μεταπείσεις. Μπούχτισα, αγάπη μου, να βλέπω κορμιά να ζουν μια στιγμή και μετά να χάνονται στα φώτα της πόλης. Στιγμές που δε σου προσφέρουν τίποτα περισσότερο, αλλά αφήνουν πληγές και σημάδια. Γεμίσαμε με δαύτες, δε θέλουμε άλλες. Δεν μπορούμε να αντέξουμε άλλο πόνο. Το βαρεθήκαμε κι αυτόν.
Για ποια αγάπη να μιλήσουμε, για ποια σχέση, γάμο και κατάσταση; Σιχάθηκα τα εφήμερα, τα τωρινά και αυτά με τα πολλά συναισθήματα της μιας στιγμής. Λόγια και προβληματισμοί που σε απασχολούν στην καθημερινότητά σου. Δε θέλω άλλο να μοιράζω τον έρωτά μου στον κάθε ανεγκέφαλο και μετά να αναρωτιέμαι αν αυτός τελικά υπάρχει. Βαρέθηκα να σκέφτομαι και να νοιάζομαι για αυτούς που δεν νοιάστηκαν για μένα.
Δε θέλω σου λέω. Βαρέθηκα να με σκορπάω και μετά να ψάχνω την αιτία γιατί είμαι πάλι σε αυτό το σημείο. Στο σημείο εκκίνησης. Να κάθομαι να «πονοκεφαλιάζω» τι πήγε στραβά και η κατάσταση εξελίχθηκε έτσι ή αλλιώς ή τίποτα.
Θα μείνω εδώ, σε μένα συγκροτημένη. Θα με αγαπάω, θα με προσέχω και θα με φροντίζω. Κανείς δεν πρόκειται να μου δώσει τίποτα περισσότερο από αυτό που θα μου προσφέρω εγώ. Ναι ξέρω, αγάπη μου γλυκεία, πως το «εγώ» είναι για τους εγωιστές και τους «παρτάκηδες». Θα σου πω, όμως, πως το προσπάθησα με μηδενικό αποτέλεσμα. Αγάπησα, αγαπήθηκα, πρόδωσα και προδόθηκα. Και στο τέλος, όλα αυτά έγιναν αναμνήσεις με γεμάτες στιγμές, που είτε θέλω να θυμάμαι, είτε θέλω να τις διαγράψω. Δυστυχώς, τις κουβαλάω μέσα μου και θα ήθελα κάπου να τις ακουμπήσω, για να μου ελαφρύνουν το φορτίο μου. Θα συνεχίσω την πορεία μου γιατί είναι η μόνη μου επιλογή.
Δε με έχω συνηθίσει να είμαι αδύναμη. Συνεχίζω ακάθεκτη τον αγώνα της ζωής μου. Απλά θα σου πω, ότι κλείδωσα και δε θέλω κανέναν άλλον να με βασανίζει και να με προβληματίζει. Θέλω ηρεμία και γαλήνη στη ζωή μου. Ό,τι θα κάνω, θα το κάνω συνειδητά χωρίς να έχω ενοχές και τύψεις. Χωρίς συναίσθημα. Ένας «ψυχρός εκτελεστής» που θα βιώνει καταστάσεις από καθαρά δική του επιθυμία. Μην ψάχνεις σε αυτές τις στιγμές το συναίσθημα. Το ξέρω πολύ καλά και το ισοπεδώνω. Πλέον έχω την ικανότητα να το κάνω κι αυτό. Συγνώμη, την ξέρω τη συνέχεια και γνωρίζω πολύ καλά πως μπορώ όλο αυτό να το μετατρέψω στο τίποτα.
Λυπάμαι, αγάπη μου, αλλά ο άνθρωπος της ζωής μου είμαι εγώ. Δεν υπάρχει κάποιος που να έχει ισχυρότερη δύναμη από εμένα. Είναι τόσο μικροί στα μάτια μου, που είναι τόσο λίγο για μένα να ασχοληθώ σε βάθος. Δεν ξέρω γιατί τόση απογοήτευση. Δε γεννήθηκα χτες για να φτάσω σε αυτό το σημείο. Έζησα πολλές καταστάσεις για να έχω άποψη. Σεβάσου αυτό που σου λέω και σκέψου, πως όλα κάνουν έναν συγκεκριμένο κύκλο. Όλα είναι μια ιδέα στη ζωή και όλα περνάνε και εξαφανίζονται. Είμαστε και εμείς αναλώσιμοι, μια μέρα θα τελειώσουμε. Τι; Εσύ έχεις μείνει στο για πάντα; Υπάρχει αυτή η έννοια;
Δε με ενδιαφέρει τίποτα, αγάπη μου. Θέλω να εκπληρώσω τα όνειρά μου. Αυτά που άφησα για να ασχοληθώ με ανούσιες καταστάσεις, όπως εσύ. Όνειρα, που είχαν ελάχιστη προτεραιότητα γιατί έπρεπε να δώσω χώρο στη ζωή μου σε σένα και σε κάθε εσένα. Μη με κοιτάς, που δε γυρίζω ούτε βλέφαρο να σου δείξω. Είμαι εγώ, και τα έχω καλά με μένα.Θέλω να δω τις δυνάμεις μου, αυτές που τις υποτίμησα. Αναβλύζει από μέσα μου και είναι αστείρευτο αυτό που νιώθω. Μου το χρωστάω. Είναι η δική μου ηθική ικανοποίηση και δε θα αφήσω κανέναν να με εμποδίσει. Σκλήρυνα και το γουστάρω.
Βιάζομαι να φύγω, αλλά θέλω να ξέρεις πως πρέπει να ζήσεις τη ζωή σου, σαν να μην υπάρχει αύριο. Άσε το αύριο για αυτούς που πιστεύουν ότι έχουν υπογράψει συμβόλαιο με τη ζωή. Αυτοί που δεν εκτιμάνε τα λίγα, αλλά ούτε και τα πολλά. Δε γνωρίζουν πως όλα ανατρέπονται και έχουν την εντύπωση ότι σε αυτούς και μόνο συμβαίνουν τα αδύνατα. Ναι, γέλα με την καρδιά σου. Μόνο αυτό έμεινε πλέον – το γέλιο- γιατί όλα θα περάσουν, αγάπη μου, και εμείς θα γίνουμε σκιές σε ένα ανύπαρκτο παρελθόν.
Πηγή: anapnoes.gr
