Γράφει η Στεφανία Δημητρίου
Η χαρά είναι ένα συναίσθημα και όπως όλα τα συναισθήματα, είναι δύσκολο να περιγραφεί με λέξεις. Τη νιώθουμε σαν αίσθηση στο σώμα μας και την εκδηλώνουμε με πολλούς τρόπους.
Για παράδειγμα, πηδάμε από χαρά, γελάμε με την καρδιά μας και λάμπουμε ολόκληροι όταν είμαστε χαρούμενοι. Όταν νιώθουμε χαρά, νιώθουμε όμορφα για εμάς, νιώθουμε δυνατοί, ικανοί, αξιαγάπητοι και γεμάτοι και έχουμε διάθεση να κάνουμε ακόμα και τα πιο δύσκολα ή ακόμα και τα πιο βαρετά πράγματα που σίγουρα υπό άλλες συνθήκες θα προσπαθούσαμε να αποφύγουμε με κάθε τρόπο.
Το συναίσθημα της χαράς μας προσφέρει απίστευτη ενεργητικότητα, διάθεση για δημιουργία και προσφορά, ενθουσιασμό για οτιδήποτε βρίσκεται γύρω μας και διάθεση να συγχωρέσουμε κάποιον που μας στενοχωρεί. Συνήθως αισθανόμαστε χαρά σε καταστάσεις που αποπνέουν ασφάλεια και οικειότητα και κατά τις οποίες νιώθουμε ότι δεν χρειάζεται να καταβάλλουμε ιδιαίτερη προσπάθεια και, ακόμη, όταν καταφέρνουμε να εκπληρώσουμε έναν στόχο μας.
Κάποιοι λένε ότι η ουσία ολόκληρης της ζωής μας είναι να βιώνουμε χαρά. Άλλοι, ότι η χαρά ανεβάζει τη δόνησή μας τόσο πολύ ώστε μας συνδέει με την ίδια τη δημιουργική δύναμη στο σύμπαν. Σχεδόν όλοι γύρω μας, όμως, ομολογούν πως οι καταστάσεις τους έχουν φέρει σε τέτοιο σημείο ώστε να έχουν πολύ καιρό να νιώσουν χαρούμενοι. Συνήθως, όταν σκεφτόμαστε τη χαρά και πράγματα ή καταστάσεις που μας προκαλούν αυτό το όμορφο συναίσθημα, καταλήγουμε να ασχολούμαστε με όλα εκείνα τα οποία μας τη στερούν.
Μοιάζει σαν, όσο περισσότερο προσπαθούμε και αγωνιούμε να τη φτάσουμε, τόσο πιο δύσκολη να γίνεται η κατάκτησή της. Μας απορροφούν όσα δεν έχουμε, δεν είμαστε, δεν καταφέραμε ακόμη, όσα έχουμε στερηθεί, όσα θα θέλαμε και μοιάζουν – στο τώρα – άπιαστα… Έτσι, είναι πολύ πιο εύκολο να παρασυρθούμε στη λύπη, την άλλη όψη της χαράς, το δίδυμό της.
Το να πούμε ότι «η χαρά είναι επιλογή», είναι πράγματι μια υπεραπλούστευση κι αυτό γιατί ο καθένας από εμάς βιώνει και έχει βιώσει στη ζωή του γεγονότα και καταστάσεις που το κάνουν δύσκολο πολλές φορές να βρούμε τη γαλήνη και τη χαρά που τόσο προσδοκούμε. Είναι σημαντικό, άλλωστε, να δίνουμε στον εαυτό μας το χώρο να νιώσει ελεύθερα αυτό που κάθε φορά προκύπτει, να πενθήσει για όσα έχασε και χάνει, να περάσει μέσα από τις δυσκολίες στο δικό του χρόνο και με το δικό του τρόπο – όλες διαδικασίες που χρειάζονται σεβασμό.
Ωστόσο, το γεγονός ότι είναι «δύσκολο» δε σημαίνει ότι είναι ακατόρθωτο. Θα ήταν πιο ακριβές, ίσως, να πούμε ότι «χρειάζεται πολλές φορές να κάνουμε δύσκολες επιλογές προκειμένου να βιώσουμε χαρά». Τέτοιες επιλογές είναι πολλές φορές το θάρρος που χρειάζεται για να αποδεχτούμε αυτό που είμαστε, η ευθύνη που έχει η αναζήτηση βοήθειας όταν νιώθουμε ότι τη χρειαζόμαστε και η επιλογή να κάνουμε όσα είναι κατάλληλα για εμάς – ειδικά όταν – νιώθουμε ότι θέλουμε να τα παρατήσουμε…
Στεφανία Δημητρίου
Πηγή: https://www.o-klooun.com
