- Γράφει ο Βασίλης Αικατερίνης*
Βασίλης Αικατερίνης
Η αταλάντευτη πίστη μας για ένα ζωοφόρο μέλλον γεμάτο φως, χτισμένο από άοκνες προσπάθειες, επενδυμένο απ’ τους τσιμεντόλιθους των αναπτερωμένων ονείρων, δομημένο με όποιες βλέψεις σωτηρίας έχουν απομείνει, δεν ατσαλώνεται διαφορετικά απ’ το ελπιδοφόρο παιδικό χαμόγελο, απ’ τα σπινθηροβόλα νεανικά μάτια που εμμένουν να αισιοδοξούν, να χρωματίζουν τις μέρες, τα χρόνια που έρχονται με το κίτρινο του οπτιμισμού, οπαδοί της προόδου και της ακριβής ευτυχίας· εκεί που όλα δείχνουν καταχνιασμένα από μεγάλες αβεβαιότητες και πολλαπλές κρίσεις, η παιδική αθωότητα πάντοτε θα παραμένει ανεπισκίαστη.
Στην αποχαιρετιστήρια εκδήλωση που διοργάνωσαν οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Περαχώρας, την Τρίτη 13/6, στο Πνευματικό Κέντρο του χωριού, μόνο χαμόγελα συγκίνησης και αγάπης κατάφεραν να μοιράσουν στους παρευρισκομένους. Μέσα στην όλη ανασκοπική τάση της εκδήλωσης, με θεματικά ανά μήνα ποιήματα που απαγγέλθηκαν, θίχτηκε έντονα το δραστήριο έργο των παιδιών και των δασκάλων κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, παρά τον λιγοστό σπαραξικάρδιο αριθμό των παιδιών. Η όρεξη για συμμετοχή όμως, το άτακτο πνεύμα ευαισθητοποίησης στα γεγονότα που έλαβαν χώρα, η άτεγκτη προσήλωση στη δράση, με τη βοήθεια και τη στήριξη των τριών δασκάλων, διέγραψαν μια αξιολογότατη, λαμπρή πορεία, καθόλου αυτονόητη για ένα σχολείο με ολιγομελή τμήματα.
Απ’ τις δραστηριότητες, σταχυολογώντας, σημαντική ήταν η συμμετοχή των μαθητών στους Πανελλήνιους Αγώνες Special Olympics Loutraki 2022, στον 2ο Μαθητικό Διαγωνισμό ζωγραφικής της «σχεδίας» σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, η απόκτηση επαίνου έπειτα απ’ την ανταπόκριση των παιδιών στη συγκέντρωση τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης για το «Χαμόγελο του Παιδιού», η εκπαιδευτική επίσκεψη στο Μουσείο Αφής του Φάρου Τυφλών Ελλάδας με σκοπό την ευαισθητοποίηση για τους ανθρώπους με μειωμένη όραση, η συμμετοχή σε συζητήσεις με προσκεκλημένους ειδικούς πάνω σε θέματα σχολικού εκφοβισμού και βίας, η εθελοντική δράση καθαρισμού για τη λίμνη Βουλιαγμένης στο πλαίσιο του προγράμματος «Ας καθαρίσουμε την Ευρώπη» με δύο ακόμη επαίνους για τη δράση και τη συνεργασία με την Ε’ τάξη του 3ου Δημοτικού Σχολείου Λουτρακίου και τέλος η κατάκτηση της πρωτιάς σε πόντους ανά μαθητή σε όλα τα σχολεία του Δήμου στον σχολικό Μαραθώνιο «Πάμε Ανακύκλωση».
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης οι μαθητές τραγούδησαν το «Πάει έφυγε το τρένο», σε μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, αποτίοντας έναν φόρο τιμής στους νεκρούς του δυστυχήματος στα Τέμπη, με προβαλλόμενες φωτογραφίες των μαθητών στον προτζέκτορα να κρατούν τις συλλαβές που έφτιαχναν τον στίχο του Γιάννη Ρίτσου: «Αυτές οι καρδιές δεν βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο», εκφράζοντας έτσι τα συναισθήματά τους γι’ αυτή την προ μηνών εθνική τραγωδία. Στη συνέχεια χόρεψαν δυο παραδοσιακούς χορούς και αποχαιρέτησαν μ’ ένα βίντεο αφιέρωμα του μαθητές της ΣΤ’ τάξης που θα αποδημήσουν απ’ του χρόνου στο Γυμνάσιο.
Η εκδήλωση δεν θα μπορούσε να μην κλείσει μ’ ένα εύθυμο και ευχάριστο κλίμα. Μπορεί η ευχή για ένα καλό καλοκαίρι που ακούστηκε απ’ τα δεκάδες στόματα των παιδιών να ηχεί στους μεγάλους ως χιμαιρική, επιεικώς ανέφικτη, ένα θετικό ξόρκι που ελπίζουμε να πιάσει, μα δεν θα ‘πρεπε να απολεσθεί η προέλευση της ευχής, τους νέους ευέλπιδες εκκολαπτόμενους πολίτες, τα άφθαρτα βλέμματα που μαγνητίζουν καλύτερα το μέλλον.
*Απόφοιτος του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών
