Τάκης ΘεοδωρόπουλοςΗ παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη υπήρξε ένα από τα θύματα του «αντιμνημονιακού»αγώνα. Ήταν το 2011 όταν ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας φυγαδεύθηκε και μερικές ημέρες μετά η κυβέρνηση Παπανδρέου αναγκάσθηκε να παραιτηθεί. Την ίδια εκείνη περίοδο, μαθητές, ενώ παρήλαυναν, μούντζωναν τους επισήμους χωρίς να υποστούν καμία συνέπεια. Κανείς δεν νοιάστηκε, όπως και όταν οι εύζωνοι της φρουράς του Αγνώστου Στρατιώτη αναγκάστηκαν να φύγουν για να γλιτώσουν από τις μολότοφ. Τα χρόνια εκείνα δεν είναι και τόσο μακρινά ώστε να τα έχουμε ξεχάσει. Είναι όμως διαφορετικά. Η ελληνική κοινωνία του 2021 δεν είναι ίδια με αυτήν του 2011. Κι αν σήμερα οι επίδοξοι επαναστάτες είναι οι αντιεμβολιαστές, το ίδιο περίπου αριστεροδέξιο κοκτέιλ, είναι μάλλον βέβαιο πως η παρουσία τους στην παρέλαση δεν θα έχει τον αντίκτυπο που είχε η παρουσία των προδρόμων τους αντιμνημονιακών. Παρ’ όλα αυτά, αισθάνομαι αρκετά μπερδεμένος με την απόφαση του κ. Βορίδη για τη διεξαγωγή της παρελάσεως.
Να εξηγούμαι. Και βέβαια πιστεύω στη χρησιμότητα των στρατιωτικών παρελάσεων. Τονίζω το «στρατιωτικών» διότι θεωρώ ότι οι μαθητικές είναι απολιθώματα άλλων εποχών. Το μόνο που κάνουν είναι να αναπαράγουν στον δρόμο την απουσία πειθαρχίας που επικρατεί στη σχολική τάξη. Και βέβαια, η Ελλάδα οφείλει να τιμά δύο από τα σημαντικότερα γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας της, την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και το έπος του ’40. Όμως, αφού τα δεχθούμε όλα αυτά, θα πρέπει να δεχθούμε και τον κίνδυνο της πανδημίας. Η Βόρειος Ελλάδα είναι από τις περιοχές που απειλούνται περισσότερο από τον ιό. Κάθε ευκαιρία συνωστισμού είναι σαν προτροπή σε αμέλεια. Δίνει ένα ακόμη επιχείρημα σε όσους αρνούνται να εμβολιασθούν επειδή ισχυρίζονται ότι ο ιός δεν είναι τίποτε παραπάνω από μια γριπούλα. Και σε όσους εξακολουθούν να συνωστίζονται για να διεκδικήσουν κάτι. Κάτι οτιδήποτε, αφού πλέον στις διαδηλώσεις τα αιτήματα είναι το πρόσχημα. Εκείνο που μετράει είναι ο συνωστισμός. 'Οσο μεγαλύτερος, τόσο το καλύτερο.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην κανονικότητα των εμβολιασμένων και στην αντιμετώπιση του παραλογισμού των αντιεμβολιαστών. Εύθραυστη ισορροπία, αφού η διαχωριστική γραμμή δεν είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού. Η στρατιωτική παρέλαση είναι ένα παράδειγμα. Από τη στιγμή που δεν έχει γίνει υποχρεωτικός ο εμβολιασμός στο στράτευμα και στα Σώματα Ασφαλείας, πώς θα ξέρεις ποιοι από αυτούς εντάσσονται στον κύκλο της κανονικότητας και ποιοι στους υπόλοιπους; Έχουν ληφθεί μέτρα; Μα, και στην εστίαση μπορούν να ληφθούν μέτρα, θα σου πουν. Αρκετές ασκήσεις μάς έχει μάθει η γυμναστική του κορωνοϊού. Ας μην προσθέσουμε μία ακόμη. Και του χρόνου θα έρθει η 28η Οκτωβρίου, όπως κάθε χρόνο. Ελπίζω χωρίς κορωνοϊό.
Πηγή: https://www.kathimerini.gr/
