Πηγή:https://www.enpel.gr/
Του Κώστα Παπαδόπουλου*
Του Κώστα Παπαδόπουλου*
«Όταν μεγάλωνα στην Κίνα μου είπαν μια θεωρία που εξηγούσε όλα όσα ήθελα να μάθω για την ανθρωπότητα εν γένει. Η θεωρία πήγαινε κάπως έτσι…
Όλες οι ανθρώπινες κοινωνίες αναπτύσσονται με γραμμική εξέλιξη, ξεκινώντας με την Πρωτόγονη κοινωνία, μετέπειτα την κοινωνία η οποία ήταν βασισμένη στο θεσμό των σκλάβων, την Φεουδαρχία, τον Καπιταλισμό, τον Σοσιαλισμό και τελικά τον Κομμουνισμό.
Κάποια στιγμή όλη η ανθρωπότητα, ανεξάρτητα από τον πολιτισμό, την εθνικότητα, τη γλώσσα, θα φτάσει σε αυτό το τελικό στάδιο, όπου ολόκληρη η Υδρόγειος θα είναι πλέον ενωμένη υπό αυτόν τον Κομμουνιστικό παράδεισο στη Γη. Μέχρι τότε θα βρισκόμαστε σε μια πάλη μεταξύ του καλού και του κακού. Μεταξύ του καλού Σοσιαλισμού ενάντια στο κακό Καπιταλισμό.
Οι Κινέζοι υιοθέτησαν την θεωρία αυτήν και την στήριξαν ένθερμα. Ξαφνικά το 1989, ο κόσμος άλλαξε μέσα σε μια νύχτα, και αυτή η μετά – αφήγηση, η οποία ήταν βασισμένη στις θεωρίες του Μαρξ, κατέρρευσε.
Αργότερα στη ζωή μου, στις ΗΠΑ, μου είπαν μια άλλη θεωρία και αυτή έλεγε τα εξής: Όλες οι ανθρώπινες κοινωνίες ανεξάρτητα από τον πολιτισμό, πρέπει να μεταπηδήσουν από τις παραδοσιακές κοινωνίες στις οποίες οι ομάδες είναι οι βασικές μονάδες, στις σύγχρονες κοινωνίες όπου τα άτομα είναι οι κυρίαρχες μονάδες, τα οποία είναι εξ’ ορισμού λογικά όντα και όπου όλοι θέλουν ένα πράγμα, την Ψήφο. Επειδή τα άτομα είναι λογικά όντα όταν τους δοθεί η ψήφος, θα δημιουργήσουν καλή διακυβέρνηση και θα ζήσουν όλοι ευτυχισμένοι στο διηνεκές. Νωρίτερα ή αργότερα η εκλογική Δημοκρατία θα είναι το μοναδικό πολιτικό σύστημα για όλες τις χώρες και τους λαούς, με μια ελεύθερη αγορά για να γίνουν όλοι πλούσιοι. Αλλά πριν φτάσουμε εκεί, έχουμε εμπλακεί σε μια μάχη ανάμεσα στο Καλό και το Κακό.
Το αγαθό είναι με εκείνους που είναι Δημοκρατίες, οι οποίες είναι επιφορτισμένες με μια αποστολή διάδοσης σε όλο τον κόσμο μερικές φορές με βία, ενάντια στο κακό, δηλαδή αυτούς που δεν διεξάγουν εκλογές.
Αυτή η θεωρία έγινε επίσης «μπεστ σέλερ» τα τελευταία 30 χρόνια αλλά αυτή τη φορά, ο κινεζικός λαός δεν την ενστερνίστηκε.
Μέσα σε 30 χρόνια, η Κίνα, μία από τις φτωχότερες γεωργικές χώρες στον κόσμο, έγινε η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία και 650 εκατομμύρια άνθρωποι απομακρύνθηκαν από τη φτώχεια. Όλα τα επιτεύγματα των νέων αλλά και των παλιών Δημοκρατιών στο ζήτημα αυτό, ανέρχονται σε ένα μικρό μέγεθος εν σχέσει με το τι επιτεύχθηκε στην Κίνα. Ένα κόμμα χωρίς σύστημα ψηφοφορίας το επέτυχε. Η μεσαία τάξη επεκτείνεται σε ποσοστά και μεγέθη άνευ προηγουμένου στην ανθρώπινη ιστορία, ενώ οι επιχειρήσεις και η επιχειρηματικότητα συνεχίζουν να αναπτύσσονται με ραγδαίους ρυθμούς.
Σύμφωνα με την τελευταία μεγάλη θεωρία, τίποτα από αυτό δεν πρέπει να συμβαίνει. Ναι, η Κίνα είναι ένα κράτος με ένα κόμμα, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας, το οποίο δεν διεξάγει εκλογές.
Η Δύση υιοθετεί το θεώρημα ότι ένα Ολιγαρχικό η και Αυταρχικό σύστημα είναι Λειτουργικά άκαμπτο (ΕΣΣΔ), Πολιτικά κλειστό (Β. Κορέα) και Ηθικά παράνομο.
Το Κ.Κ.Κ. τουναντίον έχει αποδείξει διαχρονικά ότι μπορεί να προσαρμοστεί σε νέες πολιτικές και οικονομικές προκλήσεις, διαθέτει εσωτερικές διαδικασίες αναδείξεως στελεχών που βασίζονται στην Αξιοκρατία και απολαμβάνει την αποδοχή της πλειοψηφίας του λαού λόγω της ικανότητάς του να λύνει και να φέρνει αποτελέσματα σε θέματα που απασχολούν την κοινωνία όπως η οικονομική ευημερία, ο νόμος και η τάξη κλπ.
Οι μετά – αφηγήσεις που επιδιώκουν καθολικές αξιώσεις απέτυχαν τον 20ό αιώνα και αποτυγχάνουν πάλι σήμερα, είναι ο καρκίνος που σκοτώνει τη Δημοκρατία από μέσα.
Οι ισχυρισμοί που κάνουν οι Δυτικές Ελίτ για την καθολικότητα του Πολιτικού τους συστήματος είναι Ύβρις και αυτή η Ύβρις είναι το επίκεντρο των σημερινών δεινών του Δημοκρατικού συστήματος.
Το πολιτικό σύστημα της Κίνας δεν πρόκειται ποτέ να ενστερνισθεί την εκλογική Δημοκρατία ως πολίτευμα.
Το υπάρχον σύστημα της είναι μοναδικό. Βασίζεται στην κουλτούρα της Κίνας και δεν είναι εξαγώγιμο. Αποδεικνύει όμως ότι υφίστανται εναλλακτικές λύσεις έναντι της Δυτικής κεντρικής ιδέας της Δημοκρατίας.
Η εποχή του Δογματικού Καθολικισμού του Κομμουνισμού και της Δημοκρατίας έχει τελειώσει». Eric X. Li (Venture Capitalist, Political scientist).
«Η Ευρασία έχει το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου, των πόρων και του πληθυσμού στην υφήλιο, ωστόσο, έχει πολύ χαμηλή Οικονομική συνδεσιμότητα μεταξύ των μελών της. Η Ρωσία θεωρεί τον εαυτό της ως σταθεροποιητικό παράγοντα στην Ευρασία διότι σχεδιάζει να ενώσει ολόκληρη την ήπειρο μέσω οικονομικής συνδεσιμότητας για να εξασφαλίσει ότι θα γίνει «Πολυπολική» και ότι κανένα κράτος ή περιοχή δεν θα κυριαρχήσει. Το συγκριτικό πλεονέκτημα της Ρωσίας απορρέει από τη γεωγραφική της θέση και έκταση, οι οποίες βοηθούν στο να αναπτυχθεί ένας διάδρομος Ανατολής – Δύσης που συνδέει τη Βορειοανατολική Ασία με την Ευρώπη και ένας διάδρομος Βορρά – Νότου που συνδέει τη Ρωσία, το Ιράν και την Ινδία.
Η νέα Ρωσική πρωτοβουλία με το όνομα Ευρύτερη Ευρασία (Greater Eurasia initiative) θα περιθωριοποιήσει τον ρόλο της Ευρώπης σε ολόκληρη την Ευρασία καθώς οι κοινωνικό – οικονομικές και πολιτικές αποφάσεις θα ληφθούν από την Ευρασιατική Οικονομική Ένωση, τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης, την πρωτοβουλία «Belt and Road» και τους BRICS.
Μια Σινο – Ρωσική εταιρική σχέση μπορεί συλλογικά να δημιουργήσει μια βαρυτική έλξη που τους επιτρέπει να καταλάβουν τους γεω – οικονομικούς μοχλούς της εξουσίας δημιουργώντας μια εναλλακτική λύση στο Δυτικό – κεντρικό μοντέλο». Glenn Diesen (The Global Resurgence of Economic Nationalism).
«Ποιο είναι το μεγαλύτερο γεωπολιτικό γεγονός των τελευταίων 30 – 40 ετών; Είναι η Άνοδος της Κίνας.
Ποια θα είναι η γεωστρατηγική πρόκληση που προμηνύεται; Είναι ο αντίκτυπος της ανόδου της Κίνας για τις ΗΠΑ και την διεθνή τάξη που έχουν κατασκευάσει μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μπορούν οι ΗΠΑ και η Κίνα να ξεφύγουν από την παγίδα του Θουκυδίδη; Όχι και Ναι. Αν λειτουργήσουμε όπως στο παρελθόν, η απάντηση είναι Όχι, διότι πρέπει να περιμένουμε την ιστορία να γραφεί ως συνήθως.
Αν διδαχθούμε από τα μαθήματα της Ιστορίας και ενεργήσουμε με σύνεση, τότε Ναι, μπορούμε να αποφύγουμε την «παγίδα του Θουκυδίδη». Graham Allison (Can America and China escape Thucydides’s trap, Destined for War).
«Οι απειλές διαφοροποιούνται, πολλαπλασιάζονται και εντατικοποιούνται γρήγορα. Η παγκόσμια κατάσταση χαρακτηρίζεται από συνεχή αντιπαράθεση, με επιστροφή σε μια παρελθούσα εποχή αυτή του ανταγωνισμού των Μεγάλων Δυνάμεων.
Φιλόδοξα κράτη όπως η Ρωσία, η Κίνα και το Ιράν επιβάλλονται με τρόπους που προκαλούν την ασφάλεια, τη σταθερότητα και την ευημερία μας. Η απερίσκεπτη συμπεριφορά του Βλαντιμίρ Πούτιν και η έλλειψη σεβασμού του διεθνούς δικαίου θα μπορούσαν ακουσία να προκαλέσουν τον τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο». (Sir Nick Carter, Chief of the Defence staff).
« …Προτείνουμε να εξετασθούν οι προοπτικές μιας ευρύτερης εταιρικής σχέσης της Ευρασίας με την EAEU και τις χώρες με τις οποίες έχουμε ήδη στενή συνεργασία – την Κίνα, την Ινδία, το Πακιστάν και το Ιράν – και ασφαλώς τους εταίρους μας στο CIS και άλλες ενδιαφερόμενες χώρες και ενώσεις
Η Ρωσία είναι έτοιμη για εποικοδομητική και ισότιμη συνεργασία με όλες τις ασιατικές χώρες.» Vladimir Putin, (President of Russia)
«Η Κίνα πρέπει να αποτρέψει κάθε προσπάθεια αντιγραφής του Δυτικού τύπου Δημοκρατικής διακυβέρνησης (Western type Democratic rule). Το κόμμα και η κυβέρνηση θα κυβερνήσουν τη χώρα σύμφωνα με το νόμο και μέσω δημόσιας εποπτείας. Κανείς δεν θα μπορεί να βάλει τον εαυτό του πάνω από το νόμο. Μέχρι το 2035 η Κίνα θα γίνει ένα πρωτοποριακό καινοτόμο έθνος με μια μεγάλη μεσαία τάξη και με μικρότερο χάσμα πλούτου μεταξύ των κοινωνικών τάξεων ενώ θα έχει αυξήσει την «ήπια δύναμη της», επιρροή της.
Από το 2035 έως το 2050, η Κίνα θα πρέπει να γίνει ένα έθνος με πρωτοποριακή παγκόσμια επιρροή, ενώ ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός θα πρέπει να είναι μια δύναμη «παγκόσμιας κλάσης».- Xi Jinping (President of People’s Republic of China).
Σημειώσεις
Α) Αυτό που αποκαλούν οι πλείστοι των ανθρώπων ειρήνη είναι μόνο ένα όνομα, στην πράξη είναι ένας ακήρυκτος πόλεμος μεταξύ των πόλεων «Νόμοι – Πλάτων».
Β) Τα έθνη πηγαίνουν σε πόλεμο εξαιτίας φόβου, τιμής και συμφέροντος «Θουκυδίδης».
Γ) Τα πάντα ρει «Ηράκλειτος».
*Πρώην πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού λόμπι της Ν. Καλιφόρνιας και διατελέσαντας Μηχανικός στην JPL – NASA.
