“Η ελπίδα της ανατολής”
Αχνοφέγγει το ροδόχρωμα
φέρνοντας το φως
μετά από το πιο βαθύ σκοτάδι.
Αρχινίζουν το τραγούδι τους
τα χαμοπούλια
και τα όνειρα μοιάζουν
με αναστάσιμες φλόγες
πάνω απ’ του πελάγους
το κόκκινο πέπλο.
Γεννιέται η ελπίδα για τη νέα μέρα.
Ετούτη την ώρα η ζωή ξεκινάει πάλι
το κοραλλένιο ταξίδι της.
Ψυχές και σώματα
μαζί θωρούν τον γαλάζιο θόλο
σε στάση δέησης.
Εκλιπαρούν για αναγέννηση
ενός καθάριου πλανήτη,
του κόσμου που η ανατολή
θα ζωγραφίζει κρίνα της Παναγιάς,
στο θυμιατό βασιλικό και γιασεμί
το ξόρκισμα απ’ το κακό θα φέρνει,
κάθε που η πρώτη ηλιαχτίδα βάλσαμο
θα γίνεται στης ανθρωπότητας το βουβό πόνο.
τα χαμοπούλια
και τα όνειρα μοιάζουν
με αναστάσιμες φλόγες
πάνω απ’ του πελάγους
το κόκκινο πέπλο.
Γεννιέται η ελπίδα για τη νέα μέρα.
Ετούτη την ώρα η ζωή ξεκινάει πάλι
το κοραλλένιο ταξίδι της.
Ψυχές και σώματα
μαζί θωρούν τον γαλάζιο θόλο
σε στάση δέησης.
Εκλιπαρούν για αναγέννηση
ενός καθάριου πλανήτη,
του κόσμου που η ανατολή
θα ζωγραφίζει κρίνα της Παναγιάς,
στο θυμιατό βασιλικό και γιασεμί
το ξόρκισμα απ’ το κακό θα φέρνει,
κάθε που η πρώτη ηλιαχτίδα βάλσαμο
θα γίνεται στης ανθρωπότητας το βουβό πόνο.
*H Σοφία Αγραπίδη γεννήθηκε στην Ανδραβίδα. Είναι απόστρατος Υπαξιωματικός του Σ.Ξ. Ο εθελοντισμός, οι πολιτιστικές δραστηριότητες, ο γραπτός λόγος βρίσκονται στην καθημερινότητά της. Είναι μέλος πολιτιστικών φορέων. Γράφει ποιήματα, διηγήματα, δοκίμια. Συμμετέχοντας σε πολλούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς έχει αποσπάσει αρκετές διακρίσεις και στις αρχές του περασμένου έτους εκδόθηκε η πρώτη της ποιητική συλλογή.
Πηγή: https://www.fractalart.gr/
