Φώφη ΓιωτάκηΑς κάνουμε ένα μικρό άλμα στο χρόνο. Ας πάμε ένα μήνα μετά. Κανείς βέβαια δεν ξέρει, ούτε μπορεί να προβλέψει πως θα έχουν διαμορφωθεί οι εξελίξεις στην παγκόσμια σκακιέρα
Η κάθε επόμενη μέρα, είναι μια διαφορετική επόμενη μέρα- ειδικά σε περιόδους παγκόσμιων κρίσεων και ανακατατάξεων, ενεργειακής ακρίβειας και πληθωρισμού, μιας πανδημίας που επιμένει και διαρκών προκλήσεων για την κάθε χώρα του πλανήτη.
Ας πάμε λοιπόν στα της δικής μας χώρας, ένα μήνα μετά. Και ας δούμε, με αυτά που σήμερα γνωρίζουμε, τι άλλο θα μπορούσε να έχει συμβεί. Είτε θα έπρεπε να γίνει και έγινε, είτε δεν θα έπρεπε να γίνει και έγινε, όπως θα έλεγαν σήμερα κυβερνητικά στελέχη. Σε ένα μήνα από τώρα, ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης θα έχει ανέβει στο βήμα της φετινής Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης και θα έχει παρουσιάσει τον «οδικό χάρτη» προς την παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, τις προτεραιότητες της κυβέρνησής του για την στήριξη της οικονομίας, της κοινωνικής πολιτικής και των ίδιων των πολιτών απέναντι στα νέα κύματα κρίσης.
Ο τουρισμός θα έχει αφήσει το βασικό του αποτύπωμα- οι αρμόδιοι του κυβερνητικού επιτελείου θα έχουν κάνει τους πρώτους υπολογισμούς τους για τον εναπομείναντα δημοσιονομικό χώρο και τα περιθώρια κινήσεων στο αβέβαιο τοπίο. Τα ίδια στελέχη του οικονομικού επιτελείου θα έχουν έτοιμο χάρτη για τα οφέλη από την έξοδο από το καθεστώς επιτήρησης και την επιστροφή στην ευρωπαϊκή κανονικότητα (αναμενόταν στις 20 Αυγούστου) καθώς και για τις προβλέψεις σχετικά με τον ορίζοντα ανάκτησης της επενδυτικής βαθμίδας. Οι προαναγγελίες για την αύξηση των συντάξεων, του κατώτατου μισθού και την κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης για όλους τους φορολογούμενους έχουν ήδη συμπεριληφθεί στο κυβερνητικό καλάθι. Όπως και το πλάνο για την ενεργειακή επάρκεια.
Σε ένα μήνα από τώρα τα σχολεία θα έχουν ανοίξει τις φθινοπωρινές τους πόρτες, τα πανεπιστήμια θα φρεσκάρουν τις δικές τους, οι λογαριασμοί παντός τύπου θα έχουν παραδοθεί στα νοικοκυριά και οι ολιγοήμερες διακοπές του Αυγούστου θα χάνονται σαν τα παιχνίδια στην άμμο. Γενικώς θα έχουν χτυπήσει κουδούνια και καμπανάκια για τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς και τον δύσκολο χειμώνα που θα ακολουθήσει. Αυτά… Αυτά; Ή μήπως θα είναι και άλλα πρώτο τραπέζι πίστα στην επικαιρότητα;
Ουδείς γνωρίζει από τώρα τις εξελίξεις γύρω από την παρακολούθηση του κινητού του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, Νίκου Ανδρουλάκη,-ωστόσο υπάρχει κάποιος που μπορεί να υποστηρίξει ότι η τόσο σοβαρή υπόθεση μπορεί να έχει κλείσει τσάτρα-πάτρα, χωρίς να έχουν αποκαλυφθεί όλες της οι πτυχές, χωρίς να έχει δώσει σαφείς απαντήσεις η κυβέρνηση και χωρίς να έχει αποδοθεί δικαιοσύνη; Προφανώς και δεν υπάρχει κανείς. Όσοι πιστεύουν δε, ότι ένα κορυφαίο ζήτημα Δημοκρατίας μπορεί να κλειστεί στα στενά όρια μιας ανούσιας κομματικής αντιπαράθεσης σφάλλουν, διότι ούτε η «ώρα», ούτε η υπόθεση σηκώνει δημόσιες κόντρες, που θολώνουν το τοπίο, αντί να αναδεικνύουν τις αναγκαίες διαφανείς διαδικασίες σε όλα τα πεδία. Η «ώρα» και η υπόθεση δεν σηκώνει συμψηφισμούς, ούτε βέβαια και τη στάση «περασμένα, ξεχασμένα».
Και τώρα, και σε ένα μήνα από τώρα και πάντα. Όσοι μιλούν στο όνομα της χώρας, έχουν το χρέος και την ευθύνη να πουν τα πράγματα με το όνομά τους, όπως πρέπει και εκεί που πρέπει και κυρίως να ενημερώσουν τους πολίτες για τις ασπίδες προστασίας, για το αν διαθέτουν και πως τις διαθέτουν. Το σύνολο του πολιτικού κόσμου έχει χρέος να προστατέψει τη χώρα και τους πολίτες, να κάνει ένα δημόσιο διάλογο που να επιτρέπει εν τέλει το χιλιοειπωμένο και κάθε φορά, πολλά υποσχόμενο, «όλα στο φως». Και οι πολίτες έχουν και μνήμη και κρίση, πριν και μετά τις κάλπες…
Πηγή: https://www.protothema.gr/
