Έκλεψα τρία χαϊκού
του Ιάπωνα ποιητή Μπασό
και ήρθαν να με συλλάβουν.
Λαμποκοπούσαν πάνω στο γραφείο μου
κι ο αστυνόμος τ’ άρπαξε βιαίως.
Είναι τόσο ωραία, του είπα, μην τα πάρετε,
εκείνος διαθέτει τόσο πολλά ακόμα.
Με κοίταξε επιτιμητικά:
Αυτός, για να φτάσει στο μεδούλι,
ταξίδευε χρόνια και χρόνια
πλάνητας και πένης,
συλλαβίζοντας απ’ την αρχή τον κόσμο·
εσύ γράφεις από καρέκλα σε καρέκλα φλυαρώντας.
Τύλιξε λέξεις και έφυγε σαν κλεπταποδόχος.
Ξύπνησα στην σιωπή ματαιωμένος.
Από τη συλλογή «Πίσω από τζάμια θολά» (Εκδόσεις Πατάκη)
Πηγή: https://poiimata.com/
