Είναι απαλό του χρόνου το αεράκι.
Περνάει μέσα από τα μαλλιά μας,
τ ασπρίζει αργά - αργά
Χαϊδεύει την επιδερμίδα μας
και της μιλάει για όμορφα όνειρα.
Όταν κάποτε φυσήξει εκκωφαντικά,
θα έχουν περάσει δεκαετίες, ιωβηλαία
και εκείνοι οι φανταστικοί αιώνες.
Τότε θα ρωτάμε αν ο χρόνος τρέχει και
μας τυλίγει
κι εμείς στεκόμαστε ακίνητοι
ή συμβαίνει το αντίστροφο;
Χρόνος και αιωνιότητα!
Ο Ανδρέας Γ. Λίτος είναι ιατρός - ποιητής
Πηγή: fractalart.gr
