Σαν σήμερα το 1497 (7 Φλεβάρη) στη Φλωρεντία στήθηκε η λεγόμενη ”πυρά της ματαιοδοξίας”όπου ένα εξαγριωμένο πλήθος, υπό τον μοναχό Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα, συγκέντρωσε και έκαψε στην πλατεία έργα τέχνης, βιβλία, μουσικά όργανα, καθρέφτες, καλλυντικά, γυναικεία καπέλα και γενικά ό,τι θεωρούσαν πως υπηρετούσε την ανθρώπινη ματαιοδοξία. Λίγο πριν, ο Σαβοναρόλα είχε κυριολεκτικά αμολήσει στην πόλη 1000 “αμόλυντους” νέους ντυμένους στα λευκά να δέρνουν γυναίκες και όποιους ήταν ντυμένοι πολυτελώς.
Ένα χρόνο μετά, το εξαγριωμένο πλήθος, ίδιο ή ελάχιστα διαφορετικό, συνέλαβε και έριξε στην πυρά τον ίδιο το Σαβοναρόλα…
O Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα γεννήθηκε στη Φεράρα το 1452, από οικογένεια ευγενών με αυστηρές θρησκευτικές αντιλήψεις. Σπούδασε ιατρική, φιλοσοφία, ζωγραφική και μουσική, οι σπουδές του όμως στη θεολογία ήταν μάλλον αυτές που καθόρισαν την προσωπικότητά του και τη ζωή του. Σαν ιεροκύρηκας – με μεγάλο ταλέντο στη ρητορική- άρχισε τα φλογερά του κηρύγματα εντός και εκτός Φλωρεντίας. Η μεγάλη όμως επίδραση που άσκησε στο λαό της πόλης, ήταν όταν τα κηρύγματά του μπερδεύτηκαν με τις προφητείες του και μάλιστα όταν αυτές άρχισαν να βγαίνουν αληθινές : ο θάνατος του Λαυρέντιου των Μεδίκων, ο θάνατος του πάπα Ιννοκέντιου Η΄και κυρίως η κατάληψη της πόλης από του Γάλλους. Στόχος των κηρυγμάτων του ήταν η διαφθορά της εξουσίας των Μεδίκων, η διαφθορά και η ακολασία της εκκλησίας και κυρίως του πάπα Αλέξανδρου Βοργία. Στόχος του ήταν επίσης οι καλλιτέχνες και τα έργα τους. Για τον Σαβοναρόλα η τέχνη υπηρετούσε την ματαιοδοξία των ανθρώπων. Τα μυθολογικά θέματα, η απεικόνιση των γυμνών σωμάτων ακόμα και ο τρόπος απεικόνισης της Παναγίας -ως “πόρνη” όπως πίστευε-προσέδιδε στα έργα τέχνης ειδωλολατρικό χαρακτήρα και γι’ αυτό το λόγο έπρεπε να καταστραφούν.
Άγαλμα του Σαβοναρόλα στη Φεράρα
Όταν το 1494 ο Κάρολος Η’ βρίσκεται προ των πυλών της Φλωρεντίας, οι κάτοικοι διώχνουν κακήν κακώς τον Πέτρο των Μεδίκων και ο Σαβοναρόλα αναλαμβάνει το ρόλο του διαπραγματευτή της παράδοσης της πόλης αλλά κυρίως το ρόλο του αναμορφωτή της. Αυτή είναι η δική του ώρα για να μετατρέψει την πόλη της ματαιοδοξίας και της διαφθοράς σε μια χριστιανική πόλη με πολίτευμα δημοκρατικό – θεοκρατικό. Δεν έλειψαν όμως και οι ακρότητες: όταν η πόλη καταλήφθηκε από τους Γάλλους, έστειλε 1.000 εφήβους ντυμένους στα λευκά, να τριγυρίζουν στην πόλη δέρνοντας τις πόρνες, τις “ακάλυπτες” γυναίκες και όσους ήταν ντυμένοι με πολυτέλεια. Το αποκορύφωμα ήταν το 1497 (7 Φλεβάρη), όταν οργάνωσε την “πυρά της ματαιοδοξίας” : στο κέντρο της πλατείας της πόλης οι οπαδοί του συγκέντρωσαν και έκαψαν έργα τέχνης, βιβλία, μουσικά όργανα, αντικείμενα καλλωπισμού και γενικά ότι θεωρούσαν ότι εξυπηρετούσε την ανθρώπινη ματαιοδοξία.
Στην πόλη επικρατούσε κοινωνικός αναβρασμός, ακόμα και τα κατώτερα λαϊκά στρώματα ήταν δυσαρεστημένα από τα σκληρά μέτρα διακυβέρνησης, οι πολίτες είχαν χωριστεί σε “λυσσασμένους” και “ολοφυρόμενους”, ο πάπας Αλ. Βοργίας τον είχε αφορίσει και απειλούσε με αφορισμό ολόκληρη την πόλη. Οι Μέδικοι, ο πάπας και οι Φραγκισκανοί μοναχοί συνωμοτούσαν εναντίον του. Ένας δικός του συνεργάτης- μοναχός κι αυτός- τον προκάλεσε δημόσια να αποδείξει την “αλήθεια” του με τη δοκιμασία της πυράς. Όταν αυτός αρνήθηκε, το εξαγριωμένο πλήθος εισέβαλε στο μοναστήρι και τον παρέδωσε στη δικαιοσύνη.
Πηγή:http://elenevas.blogspot.gr/2015/06/blog-post.html, https://theshadesmag.wordpress.com
